Διαδρομές χωρίς χάρτη: Οι κοινωνικοί ορίζοντες για τη μετάβαση | Rutas sin mapa: Horizontes de transición ecosocial

[Στο blog παρουσιάζουμε βιβλία, ημερίδες, συνέδρια, άρθρα, συνεντεύξεις κ.ά. πληροφορίες που θεωρούμε ότι μπορεί να είναι χρήσιμα για την επεξεργασία θέσεων  για την κριτική αμφισβήτηση του καπιταλιστισμού και την επεξεργασία προτάσεων για ενός νέου πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού προτάγματος με βασικά χαρακτηριστικά την Οικολογία και το Σοσιαλισμό. Στο πλαίσιο αυτό δημοσιεύουμε για τη βιβλιοπαρουσίαση Rutas sin mapa: Horizontes de transición ecosocial 2015. Το βιβλίο έχει εκδοθεί στην Ισπανική γλώσσα. Η μετάφραση έγινε με αυτόματη πλατφόρμα]

Διαδρομές χωρίς χάρτη: Οι κοινωνικοί ορίζοντες για τη μετάβαση

Από το οπισθόφυλλο

Η κοινωνικοοικολογική κατάρρευση έχει ήδη αρχίσει: η ανθρωπότητα ζει πέρα ​​από τις οικοσυστημικές της δυνατότητες για τουλάχιστον τρεις δεκαετίες. Σε αυτήν την αντίστροφη μέτρηση, η βιωσιμότητα και η μετάβαση σε ένα μετακαπιταλιστικό μοντέλο δεν είναι μια απλή επιλογή, αλλά αναδύονται με τη δύναμη μιας επιταγής. Καθεμία από τις κρίσεις και τις εντάσεις που συναντώνται στον σημερινό κόσμο -η μεγάλη ύφεση, η ενεργειακή παρακμή, η κλιματική αλλαγή, οι γεωπολιτικές συγκρούσεις για τους πόρους, ο υπερπληθυσμός, κ.λπ.- πρέπει να κατανοηθεί μέσα: στον πολιτισμό της κρίσης του καπιταλισμού. 

Όλα αυτά είναι συνέπεια, τελικά, της σύγκρουσης της δραστηριότητάς μας με τα βιοφυσικά όρια που επιβάλλει ο πλανήτης σε μια οικονομία που πρέπει να επεκτείνεται απεριόριστα. Οι οδοί εξόδου δεν έγκεινται απλώς σε αλλαγές στην οικονομική πολιτική ή σε τεχνολογικές λύσεις. 

Απαιτούν μια ριζική αλλαγή παραδείγματος, επείγουσα και ταυτόχρονα εκτεταμένη, μια συνολική μεταμόρφωση των τρόπων ζωής μας, που περιλαμβάνει τόσο πολιτικούς θεσμούς και το οικονομικό σύστημα όσο και σχέσεις, αξίες, οράματα, κοινωνικές σχέσεις, ιδεολογίες, η ιδέα της ευτυχίας που μας διέπει ή τα πρότυπα μιας καλής ζωής. 

Ο Emilio Santiago Muíño όχι μόνο απορρίπτει τους χάρτες που δεν είναι πλέον χρήσιμοι, εκείνους που καθοδηγούσαν τις τάσεις προόδου και ανάπτυξης του παρελθόντος, αλλά ανιχνεύει επίσης τις πιθανές διαδρομές κατά μήκος των οποίων μπορεί να κινηθεί προς βιώσιμες κοινωνίες με πλήρη ζωή.

Σχετικά με τους Συγγραφέα

Ο Emilio Santiago Muíño έχει πτυχίο Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και μεταπτυχιακό στην Ανθρωπολογία Δημοσίου Προσανατολισμού. Υπήρξε διδακτορικός ερευνητής και δάσκαλος στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ισπανικής Φιλοσοφικής Σκέψης στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης. 

Είναι μέλος της Διεπιστημονικής Ομάδας Ερευνών για τις Κοινωνιοοικολογικές Μεταβάσεις και της κινητήριας ομάδας του μανιφέστου της Τελευταία κλήσης. Στις επιστημονικές του δημοσιεύσεις προστέθηκε το βιβλίο Δεν είναι απάτη, είναι κρίση (του πολιτισμού) (Enclave, 2015). Έχει μεγάλη εμπειρία στη διαχείριση έργων από κοινωνικά κινήματα και είναι ένας από τους ιδρυτές της συλλογικής έρευνας και κοινωνικού μετασχηματισμού Rompe el Círculo (Móstoles) και της Grupo Surrealista de Madrid. 

Είναι επίσης συγγραφέας της ποιητικής συλλογής The Call of the Sea (La Torre Magnética, 2011) και του βιβλίου για την ποιητική γεωγραφία Feeling Madrid as if it was a whole. Είναι μέλος της ραπ ομάδας Punto de Fuga και στιχουργός του γκρουπ Las Ordens de Mayo.

ΠΗΓΗ: ΕΔΩ