Οριζόντιες μορφές κοινωνικής και πολιτικής παρέμβασης – Όρια και νέες δυνατότητες
Του Κώστα Φωτεινάκη
Ο Γιάννης Μαυρής, πολιτικός επιστήμων και επικεφαλής της Public Issue, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ΑΥΓΗ (10/7/2011) διαπιστώνει ότι «Υπάρχει μια ευρύτατη κοινωνική συμμαχία που προφανώς δεν μπορεί να εκφραστεί μέσα από τις παραδοσιακές μορφές οργάνωσης που έχουν χρεοκοπήσει, αλλά την ίδια ώρα μπορεί να εκφραστεί σε οριζόντιες μορφές οργάνωσης, όπως οι γειτονιές και οι πλατείες».
Στις «Παραδοσιακές μορφές οργάνωσης» θεωρώ ότι ο κ.Μαυρής περιλαμβάνει κυρίως τα κόμματα, τα σωματεία , τις δημοτικές παρατάξεις και «οριζόντιες μορφές οργάνωσης» προφανώς, εκτός από «τις γειτονιές και τις πλατείες» που τις αναφέρει στη συνέντευξή του, θεωρώ ότι μπορούμε να συμπεριλάβουμε α) Επιτροπές πολιτών για ένα συγκεκριμένο ζήτημα (π.χ. Ελαιώνας, ΜΕΤΡΟ, Διόδια, Κολυμβητήριο Χαϊδαρίου, Διαχείριση απορριμμάτων, Ενέργεια – Λιθάνθρακας κ.λπ) β) Λαϊκές συνελεύσεις για διάφορα τοπικά θέματα (π.χ. Διαμόρφωση της πλατείας Άρη Βελουχιώτη στην Πετρούπολη, Άλσος Περιστερίου κ.λπ.) γ) Ελεύθερους Κοινωνικούς Χώρους (π.χ. «Βοτανικός», «Παπουτσάδικο Λολοσίδη» κ.λπ) και ενδεχομένως δ) Τα Συντονιστικά φορέων (π.χ. για τον Υμηττό, το Όρος Αιγάλεω – Ποικίλο, Ελληνικό, Βουρκάρι κ.λπ)