8 Σεπτεμβρίου 1944, εκτελείται η Λέλα Καραγιάννη, Μια από τις πιο ευγενικές μορφές της Αντίστασης (Με αφορμή την εκδήλωση του Δήμου Χαϊδαρίου 27/10/2013)

Με αφορμή την εκδήλωση του Δήμου Χαϊδαρίου προς τιμή της Λέλας Καραγιάννη και επειδή α) θα παρευρεθώ ως Δημοτικός Σύμβουλους της δ.κ. "Πολίτες σε Δράση - Οικολόγοι Πράσινοι" β) έχω κάνει αναφορά για την αγωνίστρια στο Ιστορικό  Λεύκωμα "ΧΑΪΔΑΡΙ - ΤΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ γ) η μνήμη των αγώνων ενάντια στο φασισμό πρέπει να διατηρείται και να διδάσκει για το σήμερα, ένα σήμερα που το αυγό του φιδιού έχει επωαστεί στα ζεστά εδάφη του αντικομμουνισμού, της απέχθειας στο συνδικαλισμό και των οργανώσεων της κοινωνίας....

Σήμερα λοιπόν επέλεξα να αναρτήσω το θέμα για τη Λέλα Καραγιάννη όπως αρχικά δημοσιεύτηκε στο blog LEFTria NEWs και αναδημοσιεύτηκε στο site LEFT 

Αξίζει να αναφέρω ότι είχα κάνει ανάρτηση στο blog  ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ, το 2009, παρουσιάζοντας το βιβλίο του Κωνσταντίνου Σβολόπουλου που ήταν αφιερωμένο στην οργάνωση ΑΠΟΛΛΩΝ, στην εκτέλεση στο Δαφνί (σήμερα Βοτανικό Κήπο ΔΙομήδους) και προφανώς στη Λέλα Καραγιάννη, το Μανώλη Λίτινα κ.ά. Περισσότερα ΕΔΩ.

Κώστας Φωτεινάκης

Δημοτικό Σύμβουλος Χαϊδαρίου

"Πολίτες σε Δράση - Οικολόγοι Πράσινοι"

Κώστα Λάμπος: «Γερμανικές εκλογές, ελληνικές και ευρωπαϊκές αγωνίες» (Ανάλυση των αποτελεσμάτων των πρόσφατων γερμανικών εκλογών και η σημασία τους για την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο)

[ Αρπαγή της Ευρώπης από το Δία , Μετόπη του ναού Υ στο Σελινούντα, 6ος αι. π.Χ. ΠΗΓΕΣ ΕΔΩ ΕΔΩ]

Το ειδικό οικονομικό βάρος της Γερμανίας της επιτρέπει, στις σημερινές συνθήκες της κεφαλαιοκρατούμενης ΕΕ, να καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το ευρωπαϊκό Γίγνεσθαι και να υπαγορεύει τις πολιτικές εξελίξεις στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η επιρροή της σε χώρες, όπως η Ελλάδα, που έχουν καχεκτική οικονομία κύρια εξαιτίας της εξάρτησής τους από τις μητροπόλεις του Βορά και ειδικότερα από τη Γερμανία, η εκδικητική σκληρότητα της οποίας παίρνει τα χαρακτηριστικά ενός ακραίου μακιαβελισμού. Για τους παραπάνω λόγους οι εκλογές στη Γερμανία αποκτούν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες γιατί συνδέονται με την προσμονή αλλαγής της στάσης της Γερμανίας προς το καλύτερο γι’ αυτές και για την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη. Μέσα σε αυτό το κλίμα έγιναν οι τελευταίες εκλογές στη Γερμανία. Ας δούμε το αποτέλεσμα και αποκρυπτογραφώντας το λεγόμενο ‘λαϊκό μήνυμα’ να κατανοήσουμε τη σημασία του για την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο.

Όλες οι προεκλογικές μετρήσεις έδειχναν πως το αποτέλεσμα θα ήταν κάπως διαφορετικό από αυτό που τελικά ήταν. Η πλειοψηφία των ερευνητών της κοινής γνώμης και των εκλογέων περίμεναν:

Μια κάποια μείωση της δύναμης του εθνικιστικού, συντηρητικού κεντροδεξιού συνασπισμού (CDU, CSU, FDP) που αποσταθεροποιεί την ΕΕ επειδή επιδιώκει μια γερμανική Ευρώπη και σταδιακά οδηγεί σε απομόνωση τη Γερμανία και μια σχετική αύξηση της δύναμης του κεντροαριστερού σχηματισμού (SPD, Die Grünen και Die Linke ), που αντιλαμβάνεται και επιδιώκει μια καπιταλιστική μεν αλλά ευρωπαϊκή Γερμανία, αν σημαίνουν κάτι αυτές οι έννοιες γενικά και για το γερμανικό εκλογικό σώμα ειδικότερα.

Φαινόταν αναμενόμενο ότι το εκλογικό σώμα θα καταδίκαζε την στενοκομματική και αλαζονική πολιτική του συντηρητικού κυβερνητικού σχηματισμού και θα αντιμετώπιζε διαφορετικά και μακροπρόθεσμα το μέλλον της ίδιας της Γερμανίας, το οποίο μακροπρόθεσμα απειλείται από τη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των πλεονασμάτων στον ευρωπαϊκό Βορά και των ελλειμμάτων στον ευρωπαϊκό Νότο. Πρόκειται για μια πολιτική της συντηρητικής εκτροπής της ΕΕ που οδηγεί στην απόκλιση μεταξύ των χωρών μελών της ΕΕ κόντρα στην πολύδιατυμπανισμένη πολιτική σύγκλισης που είχε επιλέξει τις τελευταίες δεκαετίες η ΕΕ με στόχο την προώθηση της ιδέας των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Μεσο-μακροπρόθεσμα αυτή η πολιτική, αν δεν ανακοπεί με πανευρωπαϊκής εμβέλειας πρωτοβουλίες από τα κάτω[1] θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη πτώση των λαϊκών εισοδημάτων και συνεπώς στη μείωση της ενεργού ζήτησης σε πανευρωπαϊκή κλίμακα που θα οξύνουν και θα γενικεύσουν την ύφεση. Παραπέρα θα οδηγήσει στη σταδιακή μείωση των γερμανικών εξαγωγών και συνεπώς σε ύφεση της γερμανικής οικονομίας, με όλες τις επακόλουθες συνέπειες, αλλά και στην περαιτέρω αποδυνάμωση του Ευρώ απέναντι στο δολάριο και συνεπώς σε κρίση, ίσως και σε διάλυση της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετατρέποντας για μια ακόμα φορά την Ευρώπη σε πεδίο καταστροφικών πολεμικών συγκρούσεων με ωφελημένους τους εξωευρωπαϊκούς νικητές ‘συμμάχους’ και ηττημένους τους Ευρωπαίους και την ιδέα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.

Βέβαια το εκλογικό σώμα καταδίκασε αυτή την ακραία πολιτική αποκλείοντας το Κόμμα των Ελευθεροδημοκρατών (FDP) και την αντιευρωπαϊκή Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) από την ομοσπονδιακή βουλή και ενίσχυσε τις δυνάμεις που θα μπορούσαν να σχηματίσουν έναν, ας τον πούμε ‘κεντροαριστερό’ συνασπισμό (SΡD, Die Grünen και Die Linke), με περισσότερη προσήλωση στην ιδέα της ΕΕ και των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Προφανώς αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε, όπως διαμορφώθηκε, γιατί:

Η φοβική εθνικιστική προπαγάνδα, αλλά και η ιστορική μνήμη έπεισε το εκλογικό σώμα να απομακρύνει από το κοινοβούλιο το επιπόλαιο, εμπαθές και ακραίο FDP, να μην επιτρέψει την είσοδο στο κοινοβούλιο της αντιευρωπαϊκής Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD και να αντιμετωπίσει την κυρία Μέρκελ ως εγγυητή σταθερότητας της Ενωμένης Ευρώπης, χωρίς ωστόσο να της δώσει και την απόλυτη πλειοψηφία, αναγκάζοντάς την να περιορίσει τη γερμανική αλαζονεία έναντι των άλλων χωρών μελών της ΕΕ. Με αυτό το αποτέλεσμα άνοιγαν προοπτικές για κυβέρνηση ‘κεντροαριστερού συνασπισμού’, ή για κυβέρνηση συμμαχίας μεταξύ CDU-CSU και ενός από τα τρία άλλα κόμματα του κοινοβουλίου, με επικρατέστερη αυτή της ‘μεγάλης συνεργασίας’, η οποία τελικά βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση, χωρίς πολλές καλές υποσχέσεις.

Αν και τα κόμματα της λεγόμενης ‘κεντροαριστεράς’ (SΡD, Die Grünen και Die Linke) δεν έπεισαν, επειδή δεν προσφέρθηκαν να συνεργαστούν για μια διαφορετική πολιτική της Γερμανίας που θα έθετε τόσο τη Γερμανία, όσο και την ΕΕ σε προοδευτική κατεύθυνση και τροχιά, ανεξάρτητη από τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και από τον αμερικανισμό[1], δηλαδή τον αμερικανικό ηγεμονισμό, εν τούτοις το εκλογικό σώμα επέλεξε αυτή την εκδοχή, ως απάντηση στην αλαζονική πολιτική της Μέρκελ έναντι των άλλων χωρών μελών της ΕΕ , αλλά και των θεσμών και των οργάνων της ΕΕ. Δυστυχώς όμως αυτά τα κόμματα που θα μπορούσαν να υλοποιήσουν την επιλογή του εκλογικού σώματος αρνήθηκαν την πρόκληση, γιατί, όπως άλλωστε συμβαίνει σχεδόν παντού, τα σοσιαλδημοκρατικά και τα αριστερά κόμματα δεν κατάφεραν ακόμα να ξεπεράσουν το ‘μεγάλο σχίσμα’ του τέλους του 19^ου αιώνα, που τα κάνει να εχθρεύονται μεταξύ τους περισσότερο από όσο εχθρεύονται τα κόμματα του μεγάλου κεφαλαίου.

Έτσι όμως χάθηκε μια ακόμα ευκαιρία για μια αισιόδοξη προοπτική των ευρωπαϊκών και των παγκόσμιων εξελίξεων. Ας ελπίσουμε πως δεν ήταν η τελευταία, αλλά γι’ αυτό χρειάζεται τα εκλογικά σώματα να μπορέσουν να πάψουν να είναι περιφερόμενο κομματικό κοπάδι και αντικείμενο του πολιτικού μάρκετινγκ και να γίνουν αυτενεργό υποκείμενο της ιστορίας τους και δημιουργοί του μέλλοντός τους. Δύσκολη υπόθεση, αλλά δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική στον 21^ο αιώνα, αν θέλουμε να μην ξαναζήσουμε σε οξύτερη μορφή τις θηριωδίες του 19^ου και του 20^ου αιώνα.

Φαίνεται πως τα συμφέροντα του γερμανικού κεφαλαίου, όπως αυτά εκφράζονται πολιτικά με το δόγμα της κυρίας Μέρκελ για μια γερμανική Ευρώπη κόντρα σε μια ευρωπαϊκή Γερμανία στα πλαίσια μιας προοδευτικής Ευρωπαϊκής Ένωσης, αδιαφορούν για μια ακόμα φορά για τις μελλοντικές περιπέτειες του γερμανικού λαού και των λαών των άλλων χωρών της Ευρώπης. Αυτή η πολιτική μπορεί να κατανοηθεί, κατά τη γνώμη μου, μόνο ως νεογερμανισμός[2] που ρίχνει γέφυρες προς τον αμερικανισμό με στόχο ένα αμερικανογερμανικό[3] διακανονισμό των σφαιρών επιρροής στην ευρύτερη περιοχή, προσφέροντας ως αντάλλαγμα, τι άλλο παρά, τη διάλυση της Ευρωζώνης και της ΕΕ, οι οποίες θα μπορούσαν ίσως κάποια στιγμή, υπό την πίεση των ευρωπαϊκών προβλημάτων και των ευρωπαϊκών λαών, να αλλάξουν τον προσανατολισμό της ΕΕ σε αυτόνομη προοδευτική κατεύθυνση και να τορπιλίσουν το όραμα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του αμερικανισμού.

«Πήρε κλήση» η πλωτή δεξαμενή Νο 3 στα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. (Σκαραμαγκά) - Πότε θα κλιθούν στον εισαγγελέα οι υπεύθυνοι να λογοδοτήσουν

[Φωτ. Planet.Greece]

«Πήρε κλήση» η πλωτή δεξαμενή Νο 3 στα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. (Σκαραμαγκά) - Πότε θα κλιθούν στον εισαγγελέα οι υπεύθυνοι να λογοδοτήσουν για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την απαξίωση της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας;

Του Κώστα Φωτεινάκη

Με αφορμή τη μεγάλη, αλλά κατά τη γνώμη μου, αβαθή συζήτηση που γίνεται για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (ο σωστός τίτλος Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε.) καταθέτω την άποψή μου μόνο για τη πλωτή δεξαμενή Νο 3 (υπάρχουν δύο τύποι δεξαμενών: πλωτές και μόνιμες), η οποία πήρε κλήση 25 - 30 μοιρών το Σάββατο το απόγευμα 19 Οκτωβρίου 2013. Σαφώς είναι μεγάλο πρόβλημα το γεγονός ότι η δεξαμενή πήρε κλήση που θα μπορούσε να βυθιστεί, με αποτέλεσμα αφενός μεν να χαθεί ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο του ναυπηγείου (αφορά τον εμπορικό τομέα που δεν πρόκειται όμως να λειτουργήσει), αφετέρου δε να προκαλέσει μεγάλη ρύπανση στην περιοχή και να παραμείνει μόνιμα στο βυθό ένα σιδερένιο κέλυφος, με δύο γερανούς, να σκουριάζει.

Αν κάποιος ξεφυλλίσει το ημερολόγιο της δεξαμενής, είναι πολύ πιθανόν να διαπιστώσει ότι η δεξαμενή Νο3 είχε πάρει κλήση πριν είκοσι χρόνια. Και αν προχωρήσει ακόμα "βαθύτερα" θα διαπιστώσει ότι και η μόνιμη δεξαμενή Νο5 είχε υποστεί ζημιές σε περίοδο που το ναυπηγείο δεν λειτουργούσε. Όμως ένα εξ ίσου σοβαρό, αν όχι σημαντικότερο πρόβλημα, είναι το γεγονός ότι η "ασφάλεια" (δεν έχει σχέση με την αστυνομία) του Ναυπηγείου μάλλον δεν αντιλήφθηκε την κλήση της δεξαμενής. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τύπου, υποθέτουμε ότι κάποιος τρίτος ενημέρωσε το Λιμεναρχείο Ελευσίνας για το συμβάν και όχι η "ασφάλεια" του ναυπηγείου που όφειλε να υπάρχει, να περιοδεύει και να ελέγχει τα εκατοντάδες στρέμματα και το θαλάσσιο μέτωπο με τις βαριές εγκαταστάσεις. 

Το παρ΄ ολίγον ναυάγιο της δεξαμενής Νο3 των Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε. θα πρέπει να αφυπνίσει τους υπεύθυνους για τη γενικότερη ασφάλεια των εγκαταστάσεων της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας στο Σκαραμαγκά (του "μεγαλύτερου ναυπηγείου της Μεσογείου") αλλά και της Ελευσίνας (είχε παρουσιαστεί παρόμοιο πρόβλημα στη δεξαμενή ΙΙΙ που αντιμετωπίσθηκε το Δεκέμβριο του 2011) και του Περάματος.

Διαβάσαμε:

"Η Λιμενική αρχή της Ελευσίνας ενημερώθηκε ότι η Πλωτή Δεξαμενή ΙΙΙ των Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε. στο Σκαραμαγκά έχει πάρει κλίση.

Άμεσα η Λιμενική Αρχή μετέβη στην εγκατάσταση διαπιστώνοντας ότι στην πλωτή δεξαμενή έχει γίνει εισροή υδάτων από τη δεξιά πλευρά με αποτέλεσμα να έχει ημιβυθιστεί με κλίση περίπου 25ο προς τα δεξιά.

Από το περιστατικό δεν υπήρξε τραυματισμός και στην περιοχή κατέπλευσε το Ρ/Κ-Ν/Γ «ΑΙΓΙΣ Ι» ιδιωτικής εταιρείας απορρύπανσης, το οποίο ξεκίνησε διαδικασία πόντισης πλωτού φράγματος περιμετρικά της πλωτής δεξαμενής προς αποφυγή ρύπανσης.

Από τη Λιμενική Αρχή Ελευσίνας που διενεργεί την προανάκριση, αποκλείστηκαν οι παρακείμενοι χώροι λαμβάνοντας τα προβλεπόμενα μέτρα ασφάλειας από ξηρά και από θάλασσα." http://www.efsyn.gr/?p=135671

Από το παραπάνω δημοσίευμα προκύπτει ότι στο Ναυπηγείο δεν υπάρχουν ιδία μέσα, ρυμουλκά με επιχειρηματική ικανότητα, για να αντιμετωπίσουν τυχόν προβλήματα που μπορεί να προκύψουν είτε από έλλειψη συντήρησης των θαλασσίων εγκαταστάσεων (δεξαμενών και πλωτών μέσων) είτε λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων. 

Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι οι εργαζόμενοι του Ναυπηγείου αν και απλήρωτοι για δέκα εννέα μήνες, και χωρίς καμία άμεση προοπτική για την επαναλειτουργία της επιχείρησης, έσπευσαν αμέσως και «διέσωσαν» τη βυθιζόμενη δεξαμενή και τη δημόσια περιουσία (κάποιοι ακόμα επιμένουν ότι δεν είναι περιουσία του κ. Ισκαντάρ Σάφα)

Περιμένουμε τα αποτελέσματα της προανάκρισης του Λιμεναρχείου Ελευσίνας αλλά μέχρι τότε θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων των Ελληνικών Ναυπηγείων, αλλά και συνολικά της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, η οποία δεν πρόκειται να ανασυγκροτηθεί και να αναγεννηθεί τα επόμενα χρόνια. Σταματάμε εδώ και θα επανέλθουμε με νεώτερο άρθρο για τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία της χώρας. Ως τότε ας ελπίσουμε να «πάρουν κλίση» από τον εισαγγελέα όλοι όσοι ξεπούλησαν με αδιαφανείς όρους τα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. και υπόγραψαν σκανδαλώδεις συμφωνίες για τα υποβρύχια με τους Γερμανούς της κας Μέρκελ [υπάρχουν κάποια προβλήματα στα υποβρύχια, που έχουν σχέση με τις μπαταρίες και τις εγγυήσεις, αλλά δεν σκουριάζουν και άστε τους άσχετους να λένε βλακείες].

Κώστας Φωτεινάκης
Δημοτικός σύμβουλος «Πολίτες σε Δράση - Οικολόγοι Πράσινοι»
Πρόεδρος των ΦΙΛΩΝ της ΦΥΣΗΣ
Γραμματέας του ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ.

Κοινή διακήρυξη Ευρωπαϊκής Συμμαχίας Δράσης για το δικαίωμα στην κατοικία και την πόλη

ΕΔΩ

Ευρωπαϊκή Ημέρα Δράσης για το Δικαίωμα στην Κατοικία και την Πόλη

19 Οκτωβρίου 2013

Η Ευρωπαϊκή Συμμαχία Δράσης για το Δικαίωμα στην Κατοικία και την Πόλη είναι μια πρωτοβουλία που προέκυψε από συναντήσεις στην Γερμανία και την Ελλάδα το 2013 και αποτελείται από ένα ευρύ φάσμα ομάδων, οργανώσεων και κοινωνικών κινημάτων.

Στις 19 Οκτωβρίου οργανώνουμε την Ευρωπαϊκή Ημέρα Δράσης για το Δικαίωμα στην Κατοικία και την Πόλη. Ομάδες από διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις ενώνονται για να πουν ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ την δυστυχία που προκαλεί η κερδοσκοπία, η χρηματιστικοποίηση και τα μέτρα λιτότητας. Θέλουμε να προωθήσουμε μια ηθική και δίκαιη προσέγγιση για την αντιμετώπιση της κατοικίας ως ένα ανθρώπινο δικαίωμα και βασική ανάγκη, και για την ουσιαστική πρόσβαση όλων των ανθρώπων, χωρίς διακρίσεις, στις πόλεις στις οποίες ζουν.

Στο Άμστερνταμ, την Αθήνα, το Βερολίνο, τη Βουδαπέστη, τη Γενεύη, το Δουβλίνο, τη Μάλαγα, τη Λισαβόνα, το Παρίσι, το Ντίσελντορφ, το Ρότερνταμ και σε άλλες πόλεις θα πραγματοποιηθούν δράσεις για τη διεκδίκηση χαμηλότερων ενοικίων, την απαγόρευση των εξώσεων – ιδιαίτερα αυτών που προκαλούνται από κερδοσκόπους επενδυτές, το κράτος και την Τρόικα, την παροχή επαρκούς κοινωνικής κατοικίας, την κατάργηση της μετακύλισης του χρέους στους πολίτες, τον τομέα της κατοικίας και τους δημόσιους προϋπολογισμούς. Οι παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές και οι πολυεθνικές κερδοσκοπικές εταιρίες ελέγχουν μεγάλα τμήματα της γης, των κτιρίων και του οικιστικού αποθέματος σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες. Πιστεύουμε ότι η κατοικία πρέπει να βασίζεται στις ανάγκες και τα δικαιώματα των ανθρώπων και όχι στο κέρδος.

Για να μπορέσουμε να καλύψουμε τις τοπικές στεγαστικές ανάγκες είναι απαραίτητο σε όλες τις Ευρωπαϊκές πόλεις ένα μεγάλο μέρος των νέων κατασκευών και του υπάρχοντος οικιστικού αποθέματος, καθώς και η χρηματοδότηση της κατοικίας, να εξαιρεθούν από τις αγορές και να μπουν υπό τον άμεσο δημόσιο και αποκεντρωμένο δημοκρατικό έλεγχο.

Παράλληλα όλοι οι ενοικιαστές, δανειολήπτες, κάτοικοι και άστεγοι σε όλοι την Ευρώπη πρέπει να αποκτήσουν μέσω ευρωπαϊκής νομοθεσίας απαιτητά δικαιώματα, που θα εγγυώνται κοινά πρότυπα για ασφάλεια, προσιτό κόστος, προσβασιμότητα, ποιότητα της κατασκευής, δημοκρατική συμμετοχή και δικαιοσύνη στην κατοικία.

Σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες σήμερα η κατάσταση είναι κρίσιμη για εκατομμύρια ανθρώπους. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ισπανία. Τα πέντε τελευταία χρόνια, 300.000 οικογένειες και άτομα έχουν εκδιωχθεί με τη βία από τα σπίτια τους, ενώ σχεδόν τρία εκατομμύρια κατοικίες παραμένουν κενές. Οι τράπεζες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πλουτίζουν, ενώ οι ζωές χιλιάδων καταστρέφονται ολοκληρωτικά.

Αυτό πρέπει να σταματήσει τώρα.

Τα αιτήματά μας:
§ Η κατοχύρωση του νομικά απαιτητού Δικαιώματος στην Κατοικία για όλους, σε όλες τις χώρες της Ευρώπης
§ Το Δικαίωμα στην Πόλη στην κατεύθυνση ενός διαφορετικού μοντέλου αστικής ανάπτυξης, μιας διαφορετικής πόλης, που θα βασίζεται στους συλλογικούς αγώνες, την αλληλεγγύη, τα κοινά και τη ριζοσπαστική δημοκρατία
§ Να σταματήσουν οι εξώσεις!
§ Να ανατραπούν οι πολιτικές του κράτους, της ΕΕ και της Τρόικας που προκαλούν εξώσεις, απώλεια στέγης και περικοπές στις δημόσιες δαπάνες για την κατοικία.
§ Να σταματήσει η χρηματιστικοποίηση και ιδιωτικοποίηση της κατοικίας. Να προστατευθεί η κοινωνική κατοικία από τις χρηματοπιστωτικές αγορές.
§ Να σταματήσει η ποινικοποίηση των αστέγων, των στεγαστικών καταλήψεων και των ακτιβιστών για τα στεγαστικά δικαιώματα
§ Να εφαρμοστούν αυστηροί έλεγχοι ενοικίων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
§ Να χρησιμοποιηθούν άμεσα οι κενές κατοικίες για να καλυφθούν στεγαστικές ανάγκες
§ Να κατασκευαστούν και να επισκευαστούν/ανακτηθούν καλής ποιότητας, χαμηλού κόστους και ασφαλείς κατοικίες, έξω από τις χρηματοπιστωτικές αγορές και υπό τον άμεσο δημόσιο και δημοκρατικό έλεγχο των κατοίκων.

Για περισσότερες πληροφορίες

ιστοσελίδες: http://europeandayofactionforhousingrights.wordpress.com/

Facebook: https://www.facebook.com/pages/Oct-19th-European-Day-of-Action-for-Housing-Rights/1402919649939067

Twitter: #19o,#HousingforPeople

η κοινή διακήρυξη σε pdf
Αθήνα: κοινή δράση και ανοιχτή συνέλευση 12:00 στο θεατράκι της πλατείας Ελευθερίας

Ημερίδα στο Ιδρυμα της Βουλής για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη: Παρασκευή 11 Οκτωβρίου στην αίθουσα της Γερουσίας

Ο Λαμπράκης και η γυναίκα του Ρούλα κρατούν το πανό στο Λονδίνο. 

Πίσω με τον μπερέ ο Λ. Κύρκος.

Ημερίδα «Δολοφονία Λαμπράκη: η ιστορική συζήτηση 50 χρόνια μετά»
Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, στο πλαίσιο της έκθεσης «Βία κατά εκπροσώπων του λαού: 50 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη», διοργανώνει ημερίδα με θέμα«Δολοφονία Λαμπράκη: η ιστορική συζήτηση 50 χρόνια μετά», την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013, στην αίθουσα της Γερουσίας (κτίριο της Βουλής των Ελλήνων).

Την ημερίδα θα ανοίξει με χαιρετισμό του ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και Πρόεδρος του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, κύριος Ευάγγελος-Βασίλειος Μεϊμαράκης.

Οι εισηγήσεις επικεντρώνονται στο γεγονός της δολοφονίας, τις πολιτικές δυνάμεις καθώς και το πολιτικό σύστημα των αρχών της δεκαετίας του ’60. Η ημερίδα θα ολοκληρωθεί με συζήτηση στρογγυλής τράπεζας.
ΠΗΓΗ ΙΔΡΥΜΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
.Δείτε το πρόγραμμα ΕΔΩ

[ΣΧΟΛΙΟ: "η εκδήλωση γέρνει δεξιά" μας είπαν... και προφανώς είναι έτσι. Όμως για ιστορικούς λόγους την καταγράφουμε]

Στη Χαλκιδική δε συγκρούονται δύο άκρα, αλλά δύο διαφορετικοί κόσμοι

Στη Χαλκιδική δε συγκρούονται δύο άκρα, αλλά δύο διαφορετικοί κόσμοι

Την Πέμπτη, 10/10, εκδικάζεται η αίτηση άρσης της προσωρινής κράτησης των τεσσάρων προφυλακισμένων κατοίκων της Χαλκιδικής, οι οποίοι συμπληρώνουν ήδη έξι μήνες στη φυλακή. Έχει προηγηθεί η αποστολή κλήσεων για κατάθεση με βάση τον αντιτρομοκρατικό για άλλους 27 κατοίκους και αλληλέγγυους, που πρωτοστατούν ενάντια στην ύπαρξη των μεταλλείων χρυσού και τη συνέχιση των εξορύξεων στην περιοχή τους. Την ίδια ώρα η ELDORADO Gold εντατικοποιεί τους ρυθμούς της καταστροφής του Κάκκαβου και του υπεραιωνόβιου δάσους των Σκουριών, έχοντας μετατρέψει το βουνό σε ένα τεράστιο εργοστάσιο με τις σειρές των φορτηγών που παραλαμβάνουν κομμένα δέντρα και υλικό να είναι ατελείωτες. Και δεν έχει περάσει ένας μήνας από τότε που ο Δήμαρχος Αριστοτέλη, Χρήστος Πάχτας μάζεψε όλους τους κατοίκους του Νεοχωρίου, για να τους ανακοινώσει ότι το νερό του χωριού είναι ακατάλληλο προς πόση λόγω απαγορευτικής σε αυτό συγκέντρωσης αρσενικού. Φυσικά, η ακαταλληλότητα του νερού λόγω της συγκέντρωσης αρσενικού δεν μπορεί παρά να συνδέεται με τις γεωτρήσεις που έκανε και συνεχίζει να κάνει η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός στις πηγές του χωριού, οι οποίες βρίσκονται σε απόσταση 100 μέτρων από το χωριό. Εσχάτως μάλιστα και με αφορμή την καθυστερημένη κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού ενάντια στην εγκληματική δράση των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου, η κυβέρνηση ανακυκλώνει ξανά τη θεωρία των δύο άκρων, στοχοποιώντας το μεγάλο κοινωνικό κίνημα της Χαλκιδικής και βάζοντάς το στο ίδιο κάδρο με τους ναζί της Χρυσής Αυγής.

Η αλήθεια είναι πως σήμερα στην κοινωνία υπάρχει σύγκρουση και είναι σφοδρή. Δεν συγκρούονται όμως δύο άκρα αλλά δύο κόσμοι, ο κόσμος της κοινωνικής καταστροφής και ο κόσμος της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Ο δικός μας κόσμος έδωσε το παρόν το βράδυ του Σαββάτου, 5/10, όταν στη συναυλία αλληλεγγύης στη Χαλκιδική, που έγινε στη Θεσσαλονίκη, συνέρευσαν 40.000 αλληλέγγυου κόσμου, μετατρέποντας τη στη μεγαλύτερη περιβαλλοντική συγκέντρωση και συναυλία όλων των εποχών στην Ελλάδα. Απέναντι στην αξιοπρέπεια του αγώνα των Χαλκιδιωτών το κράτος και η ELDORADO Gold τι πραγματικά έχουν αντιπαρατάξει; Σεληνιακή καταστροφή του δάσους των Σκουριών και του Κάκκαβου, κίνδυνο για ανεπίστρεπτη μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής, πρωτοφανή κρατική βία και τρομοκρατία, στρατιωτικοποίηση του ευρύτερου χώρου γύρω από τα μεταλλεία και όχι μόνο, διώξεις του κινήματος με βάση τον αντιτρομοκρατικό, προφυλακίσεις κατοίκων ήδη για παραπάνω από έξι μήνες, επειδή συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις και, τελικά, εγκατάσταση ενός ιδιότυπου καθεστώτος εξαίρεσης των κατοίκων της Χαλκιδικής από θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες, ακόμη και αυτού του ίδιου του δικαιώματος στη ζωή και στο μέλλον των παιδιών τους. Αυτός είναι ο δικός τους κόσμος, για τον οποίο μας προετοιμάζουν όλους και δε θα τους αφήσουμε. Όταν βάζουν στο στόχαστρο τους αγωνιστές της Χαλκιδικής, μας βάζουν όλους. Ο αγώνας της Χαλκιδικής είναι και δικός μας αγώνας.

Η Επιτροπή Αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττική) καλεί σε συντονισμό, οργάνωση και κινητοποίηση όλους τους ενεργούς πολίτες της πόλης για δράσεις αλληλεγγύης και αγώνα ενάντια σε μία εξόρυξη που δε θα γίνει ποτέ.

• ΝΑ ΠΑΨΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΩΝ
• ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ, 13/10, ΩΡΑ 18:00

Ανοιχτή Συνέλευση στο χώρο του 2ου Εναλλακτικού Φεστιβάλ

Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας στο Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικού

7/10/2013

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ (ΑΤΤΙΚΗ)

Για τη μεγάλη συναυλία του Σαββάτου 5/10/2013 κλικάρετε ΕΔΩ

Ιταλία: Τουλάχιστον 195 οι νεκροί από το ναυάγιο στη Λαμπεντούζα

[Παλαιότερη φωτογραφία: Δυνάμεις του Πολεμικού Ναυτικού της Ιταλίας προσεγγίζουν ένα σκάφος μεταναστών]

Τουλάχιστον 195 είναι τα θύματα του ναυαγίου του πλεούμενου, το οποίο μετέφερε Σομαλούς και Ερυθραίους επίδοξους μετανάστες σε μικρή απόσταση από το νησάκι Λαμπεντούζα της Ιταλίας την Πέμπτη, αφού οι δύτες ανέσυραν σήμερα 84 σορούς.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες των ιταλικών αρχών, οι οποίες βασίζονται στις μαρτυρίες των επιζώντων, υπάρχουν τουλάχιστον 188 αγνοούμενοι ακόμη.

Ο καιρός αναμένεται να βελτιωθεί ελαφρά και οι επιχειρήσεις για την ανάσυρση των θυμάτων θα συνεχιστούν.

Στην περιοχή έχει φθάσει ένα τηλεκατευθυνόμενο υποβρύχιο ρομπότ με κάμερες για να συμβάλει στον εντοπισμό των πτωμάτων. Εξετάζεται από τις αρχές το ενδεχόμενο της ανέλκυσης από τον βυθό του ναυαγισμένου πλεούμενου, όμως εκφράζονται επιφυλάξεις καθώς το ξύλινο αυτό σκάφος είχε πιάσει φωτιά και μπορεί να μην καταστεί δυνατό να ανελκυθεί ολόκληρο.

Ο Πάπας Φραγκίσκος έστειλε έναν κληρικό για να παρακολουθήσει τις επιχειρήσεις για την εύρεση των θυμάτων και να προσφέρει πνευματική βοήθεια στους επιζώντες.

Από την πλευρά της, η υπουργός αρμόδια για την Ένταξη των Μεταναστών Σεσίλ Κιένγκε δήλωσε ότι ο νόμος περί λαθρομετανάστευσης πρέπει να τροποποιηθεί. «Δεν έπρεπε να περιμένουμε μια τραγωδία» επισήμανε η Κιένγκε, η πρώτη μαύρη υπουργός στην Ιταλία, η οποία κατάγεται από τη ΛΔ Κονγκό, «για να αλλάξουμε τα πράγματα».ΠΗΓΗ ΑΠΕ