Οι δολοφονίες των δύο επαναστατών, στις 15 Ιανουαρίου 1919 στο Βερολίνο “εγκαινίασαν μια σειρά περαιτέρω πολιτικών δολοφονιών που είχαν σκοπό να σβήσουν την επαναστατική φλόγα και, τελικά, να ανοίξουν το δρόμο για τις υπερ-αντιδραστικές (ναζιστικές) δυνάμεις που θα έπαιρναν την εξουσία, το 1933.”
«Στις 15 Γενάρη το βράδυ, κατά τις 9 η ώρα, ο Καρλ και η Ρόζα συνελήφθησαν μαζί με τον Βίλμεχ Πικ (μετέπειτα πρώτο Πρόεδρο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανιας- 1948), στο τελευταίο τους καταφύγιο στη Βίλμερσντορφ, προάστιο στα δυτικά του Βερολίνου, από μια ομάδα στρατιωτών με επικεφαλής τον υπολοχαγό Λίντερ και τον ξενοδόχο Μέριγκ, μέλος του συμβουλίου των πολιτών της Βίλμερσντορφ. Το κάθε μέλος της ομάδας για την πράξη αυτή έλαβε 1.700 μάρκα από το Αυτοκρατορικό Συμβούλιο Πολιτών του τραπεζίτη Μαρξ.
Και οι δύο οδηγήθηκαν σε ξεχωριστά αυτοκίνητα στο ξενοδοχείο EDEN, στο οποίο είχε εγκατασταθεί το Αρχηγείο της Μεραρχίας Έφιππης Φρουράς Πυροβολικού.
Οταν ο Λίμπκνεχτ έφτασε στο ξενοδοχείο δέχτηκε χτυπήματα με υποκόπανο όπλου στο κεφάλι, ενώ η Λούξεμπουργκ και ο Βίλμεχ Πικ (αργότερα πρώτος πρόεδρος στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανιίας) έγιναν δεχτοί με ουρλιαχτά και βρισιές. Ενώ ο Βίλμεχ Πικ φρουρούνταν σε μια γωνιά του διαδρόμου, η Ρόζα και ο Καρλ σύρθηκαν μπροστά στο λοχαγό Παμπστ για να υποστούν μιαν «ανάκριση».
[ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ -Το Χαρακτικό Käthe Kollwitz/ Καίτε Κόλβιτς (1867-1945) “Memory Page for Karl Liebknecht: The Living and the Dead, 1921”]
Ο Λίμπνεχτ/ Liebknecht οδηγήθηκε προς τα έξω από την πλαϊνή έξοδο του ξενοδοχείου επί της οδού Kurfürstenstrasse σε ένα αυτοκίνητο που περίμενε, ενώ ο υπολογαχός Ρούγκε του έδωσε ένα χτύπημα με τον υποκόπαμνο. Ένας άλλος χτύπησε τον Λίμπκνεχτ στο πρόσωπο με τη γροθιά του. Μετά από μια προσχηματική βλάβη αυτοκινήτου, ο Λίμπκνεχτ πυροβολήθηκε στην πλάτη από σειρά αξιωματικών και στη συνέχεια μεταφέρθηκε, ως άγνωστο πτώμα, στο κέντρο διάσωσης δίπλα στο ενυδρείο.
Η Λούξεμπουργκ είχε φτάσει με μια μικρή βαλίτσα· φανταζόταν μια από τις παραμονές στη φυλακή όπως είχε ήδη συνηθίσει. Ενώ περίμενε την ανάκριση, έραψε, παρουσία του Πάμπστ, το στρίφωμα του φορέματός της, το οποίο είχε καταστραφεί κατά τη μεταφορά της, ενώ διάβασε και Φάουστ. Αργότερα, συρόμενη από τον υπολοχαγό Φόγκελ, οδηγήθηκε έξω, από την κύρια είσοδο του ξενοδοχείου EDEN προς τη λεωφόρο Kurfürstendamm.
Μπροστά στην πόρτα την περίμενε ο υπολοχαγός Ρούγκε, ένας πνευματικά έκφυλος, ο ίδιος που είχε χτυπήσει και τον Λίμπνεχτ, με δυο χτυπήματα του υποκόπανου έσπασε το κρανίο τη Ρόζας. Σχεδόν άπνους ρίχτηκε μέσα σε ένα αυτοκίνητο.
Ο υπολοχαγός Φόγκελ την πυροβόλησε στο κεφάλι. Το πτώμα μεταφέρθηκε μέσω του Τιέργκαρντεν και από εκεί ρίχτηκε από ψηλά, από τη γέφυρα του Λιχτενστάιν στο κανάλι Λάνβεχρ. Στις 31 Μαϊου 1919 το πτώμα ξεβράστηκε στην όχθη του καναλιού».
ΜΥΘΟΣ ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ “Η Ρόζα δεν έχει δολοφονηθεί...ζει… μπόρεσε να σωθεί…”
“Όταν το σώμα της Ρόζας Λούξεμπουργκ ριχνόταν μέσα στα βάθη του καναλιού, μιά φήμη διατρέχει στα προλεταριακά προάστια: Η Ρόζα δεν έχει δολοφονηθεί, ζει, μπόρεσε να ζωθεί, θα εμφανιστεί ξανά επικεφαλής του επαναστατικού κινήματος, όταν θα έρθει η ώρα του.
Δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι τόση θέληση, τόσος ενθουσιασμός, τόση πνευματική δύναμη θα μπορούσαν να εξαφανιστούν με ένα χτύπημα υποκόπανου.
Αυτή η πίστη αποκαλύπτει μια αλήθεια….
Καμιά πυρά, καμιά διαταγή διδάκτορα δεν μπορεί να καταστρέψει για μακρύ διάστημα ιδέες που είχαν μια φορά ζήσει μέσα στα κεφάλια μεγάλων μαζών.
…. Ο σπόρος (της) θα δώσει τους καρπούς της στο μέλλον.
…. Η θριαμβευτική πορεία της βαρβαρότητας θα βρει το τέλος της. Ο Αχέρων θα θα ξαναμπεί σε κίνηση.
Από το πνεύμα της Ρόζας θα γεννηθούν νικητές.
Παρίσι 1939”
[Πάουλ Φρέλιχ, ΡΟΖΑ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ – Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ, 1939. Δίτομο βιβλίο, έκδοση ΝΕΟΙ ΣΤΟΧΟΙ, 1972. | Μετάφραση από τα Γαλλικά Σ.Α. Νίτσα (στην πραγματικότητα Άγις Α. Στίνας]
Κάθε χρόνο την ημέρα της δολοφονίας των Καρλ Λίμπνεχτ και της Ρόζας Λούξεμπουργκ πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, εκδόσεις, ομιλίες κλ.π
ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΗΣ Ρ.Λ.
Η ΡΟΖΑ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ ΚΑΙ Η ΦΥΣΗ | RSLXBRG & NATURE
Η Ρόζα Λούξεμπουργκ είχε ακαδημαϊκή μόρφωση και ήταν κάτοχος διδακτορικού διπλώματος – σε μια εποχή που ελάχιστες γυναίκες σπούδαζαν. Ήταν μία από τις λίγες γυναίκες στην ενεργό πολιτική σκηνή. Οι προκαταλήψεις εναντίον των γυναικών που έπαιζαν κάποιο ρόλο στη δημόσια σφαίρα ήταν ευρέως διαδεδομένες τότε, ακόμη και στα κόμματα της αριστεράς.
Το χόμπι της Ρόζας Λούξεμπουργκ, ήταν να μελετά γεωλογία, βοτανική και ορνιθολογία, να μαζεύει φυτά και να τα ταξινομεί σε φυτολόγια.
Έκδοση Βοτανολόγιου
Οι φυσικές επιστήμες, ειδικά η βοτανική, αλλά και η γεωλογία, «αυτό ήταν το πεπρωμένο της Ρόζας Λούξεμπουργκ, το παιδικό της όνειρο. Ήθελε να γίνει επιστήμονας και αυτός ο τρόπος σκέψης – ακριβώς, διεξοδικά, επιστημονικά – της ταίριαξε πολύ βαθιά. Ήταν φυσιοδίφης, ακόμα κι αν δεν μπορούσε να ασκήσει το επάγγελμα, κάτι για το οποίο πάντα μετάνιωνε». Αυτό λέει ο Holger Politt, επικεφαλής του περιφερειακού γραφείου της Βαρσοβίας του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ.
Ο Politt ασχολείται με το πολωνικό έργο της Ρόζας Λούξεμπουργκ και ήταν αυτός που βρήκε το φυτώριό της σε ένα αρχείο της Βαρσοβίας το 2009: ένα γαλαζωπό κουτί από χαρτόνι στο μέγεθος ενός κουτιού παπουτσιών που περιέχει 18 μπλε-γκρι τετράδια ασκήσεων, 17 από τα οποία περιέχουν τη συλλογή φυτών της Λούξεμπουργκ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ Η Ρ.Λ. ΚΑΙ Η ΦΥΣΗ
[ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι παραπάνω πληροφορίες αποτελούν ένα μικρό τμήμα από την παρουσίαση που θα γίνει στις 6 Μαρτίου 2024 με θέμα "H Ρόζα Λούξεμπουργκ και η φύση (1871 – 1919) | Παρουσίαση: 6 Μαρτίου 2024 | Π.Κ. Μελίνα Μερκούρη (Θησείο) [LINK]
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΌ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ/ NATUREFRIENDS GREECE. [ΕΔΩ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου