[Από την έκθεση φωτογραφίας που έχει μεταφέρει στην Ελλάδα ο SOSTE]
Η Οδική Ασφάλεια υπήρξε πάντα πολύ χαμηλά στην ατζέντα των κυβερνήσεων του δικομματισμού και μάλιστα με λογικές αγοράς, διαπλοκής και πελατειακών σχέσεων. Η αδιαφορία όμως και η διαπλοκή έχουν πάντα εγκληματικό χαρακτήρα, όταν σαν αποτέλεσμά τους μετράμε χιλιάδες απώλειες ζωών. Η Αριστερά, μια μεγάλη κοινωνική δύναμη στην Ελλάδα του σήμερα, οφείλει να ασχοληθεί οργανωμένα με το ζήτημα, να προτάξει τις αξίες της και να τις καταστήσει κυρίαρχες, να κλείσει το δρόμο σε παράγοντες που θέλουν την ευθύνη διαχείρισης της οδικής ασφάλειας να αναλαμβάνεται από την ιδιωτική πρωτοβουλία (κατασκευαστικές εταιρείες, αυτοκινητοβιομηχανίες, ιδιωτικά ΜΜΕ κλπ). Ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν αντιλαμβάνεται το ζήτημα της Οδικής Ασφάλειας ως ένα πρόβλημα που θα λυθεί, ούτε από την δύναμη ή την δυναμική της αγοράς, αλλά και ούτε από λογικές ενός κεντρικά διευθυνόμενου και ασφυκτικά κρατικιστικού και γραφειοκρατικού μοντέλου. Αναζητά τις λύσεις «μέσα από την κοινωνία για την κοινωνία», δίνοντας βάρος σε εναλλακτικές και αποκεντρωμένες πολιτικές που στηρίζονται στην ενεργή συμμετοχή των πολιτών και σέβονται τοπικές αξίες και ιδιαιτερότητες. Κεντρικοί άξονες της δικής μας αντίληψης είναι :
•η δυνατότητα μετακίνησης (και δη ασφαλούς) αποτελεί κοινωνικό δικαίωμα του πολίτη. Η κινητικότητα ανθρώπων και αγαθών εξυπηρετεί κοινωνικές ανάγκες και πρέπει να αντιμετωπίζεται θετικά. Μια αριστερή συνολική πρόταση πρέπει να στηρίζεται στην ανάπτυξη των δημόσιων μέσων μαζικής μεταφοράς σταθερής ή μη τροχιάς και με φθηνό εισιτήριο, των σιδηροδρόμων για τις μεταφορές προϊόντων, των εκτεταμένων ζωνών ήπιας κυκλοφορίας κλπ., στοχεύοντας ταυτόχρονα και σε ένα δραστικό περιορισμό - ή αυτοσυγκράτηση - της χρήσης του Ι.Χ., που εκτός των άλλων επιβαρύνει και την ατμόσφαιρα με CO2.
•To κυρίαρχο μέχρι σήμερα παράδειγμα είναι αυτοκινητοκεντρικό. Η Αριστερά αντίθετα συντάσσεται με την ανθρωποκεντρική καθολική αρχή ότι στους δρόμους, ο πιο ισχυρός έχει υποχρέωση να προσέχει και να προστατεύει τον πιο ευάλωτο χρήστη. Το μεταλλικό περίβλημα που μας περιβάλλει (αυτοκίνητο) ή επιβαίνουμε σ’ αυτό (μοτοσυκλέτα), είναι απλά μέσο και όχι προέκταση του φυσικού μας εαυτού και των ανεκπλήρωτων φαντασιώσεών του, όπως πασχίζουν να μας πείσουν οι αυτοκινητοβιομηχανίες μέσα από τις διαφημίσεις τους. •Το πρόβλημα των χιλιάδων θανάτων και των πολλαπλάσιων σοβαρών τραυματισμών δεν είναι θέμα τεχνικό ή εθνικό. Δεν στείλαμε τα παιδιά μας ή τα αδέρφια μας σε κανένα «πόλεμο», όπως διαλαλούν καθημερινά τα αστικά ΜΜΕ. Είναι πρωτίστως ταξικό θέμα, άπτεται τεραστίων οικονομικών συμφερόντων και αυτή η ιδιοτέλεια επιβάλλεται μεθοδευμένα ως κυρίαρχο σύστημα αξιών και συμπεριφορών.
•Η κυρίαρχη αντίληψη αντιλαμβάνεται την οδική ασφάλεια σαν υποδεέστερο θέμα, σαν παράπλευρη συνέπεια, ενώ τα τροχαία συμβάντα θεωρούνται σαν ένα ρίσκο που αναλαμβάνει ο καθένας ατομικά, δηλαδή σαν ένα «ατύχημα». Με τον τρόπο αυτό επιχειρούν να συσκοτίσουν το γεγονός ότι πρόκειται κυρίως για «τροχαία εγκλήματα».
•Οι αρχές της πρόληψης, της διαφάνειας και του ελέγχου που οφείλουν να διέπουν ένα ολοκληρωμένο σύστημα οδικής ασφάλειας ως την ελάχιστη υποχρέωση μιας σύγχρονης, δημοκρατικής και κοινωνικά δίκαιης πολιτείας, επιβάλουν η οδική υποδομή να σχεδιάζεται με γνώμονα την ασφάλεια, τα οχήματα να είναι συντηρημένα και ασφαλή, οι χρήστες κατάλληλα εκπαιδευμένοι και ο έλεγχος συνεχής και συστηματικός. Από τα διεθνή μοντέλα αντιμετώπισης του προβλήματος, ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει την στρατηγική στοχοθέτηση του «μηδενικού οράματος» (κανένα θανατηφόρο συμβάν στους δρόμους μας), γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται για μια αναγκαία ή αυτάρεσκη ουτοπία, αλλά για μια λογική που πρέπει να διαπερνά κάθε σχετική απόφαση σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
•Σε μια χώρα που ο διπλασιασμός των Ι.Χ. θεωρείται ανάπτυξη και πρόοδος, ενώ οι πολίτες της έχουν διπλάσια πιθανότητα, σε σχέση με τον μέσο ευρωπαϊκό όρο να χάσουν τη ζωή τους στο δρόμο, μια αριστερή διακυβέρνηση πρέπει από την μια να υιοθετήσει ένα φιλικό και μη τιμωρητικό μοντέλο για τους χρήστες, βασισμένο στην δημόσια εκπαίδευση από μικρές ηλικίες και από την άλλη να εξασφαλίσει ότι οι πολιτειακές αρχές δεν θα καταφεύγουν στην απαράδεκτη «ενοχοποίηση» και τον ηθικό εκβιασμό στους συγγενείς του θύματος που πρέπει να προστατεύονται.
•Για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πεποίθηση ότι κάθε προσπάθεια κατανόησης των βαθύτερων αιτιών του προβλήματος και εκπόνησης ενός ολοκληρωμένου σχεδίου θέσεων για την αντιμετώπισή του, δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι απλά μια προσπάθεια «ειδικών» για θεσμικές παρεμβάσεις και αλλαγές, αλλά οφείλει (κι εμείς θα το επιχειρήσουμε) να επικοινωνηθεί με ευρύτερα τμήματα πολιτών, να εμπνέεται από συλλογικές πρωτοβουλίες από τα κάτω και να είναι πρόταση διεκδίκησης των κινημάτων τους (φίλων του ποδηλάτου, πεζών, φυσιολατρών κλπ). Γιαυτό και όσο μας αφορά, καλούμε τις συντρόφισσες και τους συντρόφους που συμμετέχουν σε κινήσεις πολιτών, κινήματα πόλης, αυτοδιοικητικές και κάθε είδους δημοκρατικές κινήσεις, να αναλάβουν πρωτοβουλίες ώστε τα ζητήματα της Οδικής Ασφάλειας να πάρουν πρωτεύουσα θέση στον προγραμματισμό και την δράση τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα προτάξει το ζήτημα της αντιμετώπισης των τροχαίων εγκλημάτων όχι μόνον σαν χρέος απέναντι στους δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους και τους εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που ζουν με αναπηρίες μετά απ αυτά, αλλά και σαν απόλυτη πολιτική και κοινωνική προτεραιότητα σε μια εποχή πλήρους απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής.
ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥMΕ ΠΟΡΕΙΑ
Ιούλης 2013
Ομάδα Οδικής Ασφάλειας του ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου