[Στο Οικολοσιαλιστικό Αριστερό Blog έχουμε δημοσιεύσει μερισσότερα από 50 βιβλία που αφορούν το Σοσιαλισμό και περισσότερα από 150 άρθρα με θέμα τον Οικοσοσιαλισμό. Σε πολλά άρθρα υπάρχουν αναφορές στον Καρλ Μαρξ, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχουμε παρουσιάσει ένα δικό του βιβλίο ή άρθρο ή εργασία.
Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι, τόσο στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, και μπροστά στα πολιτικά και κοινωνικά αδιέξοδα, ανατρέξαμε στο έργο του Καρλ Μαρξ "Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη" | Karl Marx, (1818-1883), The Eighteenth Brumaire of Louis Bonaparte, γιατί θεωρούμε ότι μπορεί να εμπλουτίσει τις γνώσεις μας και να λειτουργήσει ως ένα πολιτικό - ιστορικό - κοινωνικό εργαλείο ανάλυσης της παρούσας κατάστασης.
Οπως έγραψε ο Φρ. Ενγκελς στον Πρόλογο της τρίτης γερμανικής έκδοσης «... ο Μαρξ ήταν εκείνος που πρώτος είχε ανακαλύψει το μεγάλο νόμο κίνησης της ιστορίας, το νόμο που σύμφωνα μ' αυτόν όλοι οι ιστορικοί αγώνες, αδιάφορο αν γίνονται στον πολιτικό, θρησκευτικό, φιλοσοφικό ή οποιονδήποτε άλλο ιδεολογικό τομέα, δεν είναι πραγματικά παρά η περισσότερο ή λιγότερο καθαρή έκφραση των αγώνων ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις και ότι η ύπαρξη των τάξεων αυτών και συνεπώς και οι συγκρούσεις τους, εξαρτώνται με τη σειρά τους, από το βαθμό ανάπτυξης της οικονομικής τους θέσης, από τον τρόπο παραγωγής και από τον τρόπο της ανταλλαγής που απορρέει απ' αυτόν. Ο νόμος αυτός, που έχει για την ιστορία την ίδια σημασία που έχει ο νόμος της μετατροπής της ενέργειας για τις φυσικές επιστήμες, ο νόμος αυτός έδωσε κι εδώ στον Μαρξ το κλειδί για την κατανόηση της ιστορίας της δεύτερης γαλλικής δημοκρατίας».
Για τον όρο Μπρυμαίρ/ Brumaire: Ο Μπρυμαίρ ήταν ο δεύτερος μήνας του ημερολογίου που είχε καθιερώσει η γαλλική επανάσταση το 1789. Αντιστοιχούσε, περίπου, στο διάστημα από 22 Οκτώβρη μέχρι 21 Νοέμβρη του Γρηγοριανού ημερολογίου. Κάλυπτε, σχεδόν, την περίοδο που ήλιος διερχόταν από το ζώδιο του Σκορπιού.]
---------------------
ΔΥΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΧ ΧΡΗΣΙΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ:
Κεφάλαιο πρώτο (πρώτο απόσπασμα)
Ο Χέγκελ κάνει κάπου την παρατήρηση ότι όλα τα μεγάλα κοσμοϊστορικά γεγονότα και πρόσωπα παρουσιάζονται σα να λέμε, δυο φορές. Ξέχασε όμως να προσθέσει: τη μια φορά σαν τραγωδία, την άλλη σαν φάρσα. Ο Κοσιντιέρ αντί του Δαντόν, ο Λουί Μπλαν αντί του Ροβεσπιέρου, οι ορεινοί του 1848 - 1851 αντί των ορεινών του 1793 - 1795, ο ανεψιός αντί του θείου. Και η ίδια γελοιογραφία διαπιστώνεται και στις συνθήκες που γίνεται η δεύτερη έκδοση της 18ης Μπρυμαίρ!
Οι άνθρωποι δημιουργούν την ίδια τους την ιστορία, τη δημιουργούν όμως όχι όπως τους αρέσει, όχι μέσα σε συνθήκες που οι ίδιοι διαλέγουν, μα μέσα σε συνθήκες που υπάρχουν άμεσα, που είναι δοσμένες και που κληροδοτήθηκαν από το παρελθόν. Η παράδοση όλων των νεκρών γενεών βαραίνει σα βραχνάς στο μυαλό των ζωντανών. Και όταν ακόμα οι ζωντανοί φαίνονται σαν ν' ασχολούνται ν' ανατρέψουν τους εαυτούς τους και τα πράγματα και να δημιουργήσουν κάτι που έχει προϋπάρξει, σ' αυτές ακριβώς τις εποχές της επαναστατικής κρίσης επικαλούνται φοβισμένοι τα πνεύματα του παρελθόντος στην υπηρεσία τους, δανείζονται τα ονόματά τους, τα μαχητικά συνθήματά τους, τις στολές τους για να παραστήσουν με την αρχαιοπρεπή αυτή, σεβάσμια μεταμφίεση και μ' αυτή τη δανεισμένη γλώσσα τη νέα σκηνή της παγκόσμιας ιστορίας.
Ετσι ο Λούθηρος φόρεσε τη μάσκα του απόστολου Παύλου, η επανάσταση του 1789 - 1814 ντύθηκε διαδοχικά τη στολή της ρωμαϊκής δημοκρατίας και της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και η επανάσταση του 1848 δε βρήκε να κάνει τίποτα καλύτερο από το να παρωδήσει πότε το 1789 και πότε την επαναστατική παράδοση του 1793 - 1795. Ετσι κι ο αρχάριος που έμαθε μια ξένη γλώσσα τη μεταφράζει πάντα στη μητρική του και μόνον όταν αρχίζει να χειρίζεται τη ξένη γλώσσα χωρίς να θυμάται τη μητρική του και μάλιστα να ξεχνά τη μητρική του γλώσσα, θα μπορέσει να αφομοιώσει το πνεύμα της καινούριας γλώσσας και να δημιουργήσει σ' αυτήν.
ΠΗΓΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΕΔΩ.
------------
"Ήρωες δίχως ηρωικά κατορθώματα, ιστορία δίχως γεγονότα..." (Δεύτερο απόσπασμα)
Η περίοδος που έχουμε μπροστά μας κλείνει μέσα της ένα πρωτοφανές συνονθύλευμα κραυγαλέων αντιφάσεων: συνταγματικοί που συνωμοτούν ανοιχτά κατά του Συντάγματος, επαναστάτες που ομολογούν ανοιχτά ότι είναι συνταγματικοί, […] συμμαχίες με πρώτη ρήτρα τους το διχασμό, αγώνες με πρώτο νόμο τους την αναποφασιστικότητα, ακατάσχετες και κούφιες δημαγωγίες στο όνομα της ησυχίας, κατανυκτικά κηρύγματα για ησυχία στο όνομα της επανάστασης, πάθη χωρίς αλήθεια, αλήθειες χωρίς πάθος, ήρωες δίχως ηρωικά κατορθώματα, ιστορία δίχως γεγονότα, μια εξελικτική πορεία που δεν φαίνεται να έχει άλλη κινητήρια δύναμη πέρα από το ημερολόγιο και καταντά κουραστική με τη μόνιμη επανάληψη των ίδιων εντάσεων και περιόδων εκτόνωσης, αντιθέσεις που κατά περιόδους μοιάζουν να κλιμακώνονται, μόνο και μόνο για να αμβλυνθούν και να καταλαγιάσουν χωρίς να επιλυθούν, […] η γενική βούληση του έθνους, εκφρασμένη ξανά και ξανά με καθολικές ψηφοφορίες, ψάχνοντας κάθε φορά να βρει τη φωνή της στους αρτηριοσκληρωτικούς εχθρούς των λαϊκών συμφερόντων, ώσπου στο τέλος τη βρίσκει στην ισχυρογνωμοσύνη ενός αρχιληστή."
Οπιθσθόφυλλο του βιβλίου της Γ΄ έκδοσης - ΑΝΤΙΠΟΔΕΣ [ΕΔΩ]
-------------------
Το βιβλίο ελεύθερο για λήψη, στη δεύτερη έκδοση - ΘΕΜΕΛΙΟ ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου