Χαρά Καφαντάρη: Η μεγαλύτερη πρόκληση για την ανθρωπότητα, είναι η μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή
Η μεγαλύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει σήμερα η ανθρωπότητα, είναι η μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή που προκαλείται από την παγκόσμια υπερθέρμανση.
Η μεγαλύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει σήμερα η ανθρωπότητα, είναι η μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή που προκαλείται από την παγκόσμια υπερθέρμανση.
Η επιβεβαίωση της έρχεται καθημερινά, μέσα από την άνοδο της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας και των θαλασσών, την επιδείνωση του φαινομένου της ερημοποίησης περιοχών, την αύξηση της συχνότητας των ακραίων καιρικών φαινομένων και την διαρκώς μεγαλύτερη συγκέντρωση αερίων ρύπων στην ατμόσφαιρα, που κάθε τόσο ξεπερνούν τα προηγούμενα όρια.
Ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός, παρεμπιπτόντως, ανέφερε ότι το 2014 οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα CO2 ξεπέρασαν τα 400ppm.
Ολοένα γίνονται και πιο επίκαιρες οι φωνές για την αναγκαιότητα να ενταθούν οι προσπάθειες για την συγκράτηση της ανόδου της μέσης θερμοκρασίας της Γης στους δύο 20 C στο τέλος του αιώνα.
Η μεγάλη πορεία για τη μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή, άρχισε το 1995, με την πρώτη συνδιάσκεψη στο Βερολίνο, ενώ, το 1997 έγινε δεκτό και τέθηκε σε εφαρμογή το, γνωστό, Πρωτόκολλο του Κιότο, η πρώτη διεθνής προσπάθεια για την χαλιναγώγηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε παγκόσμιο επίπεδο.
Παρά τα όποια αρνητικά της συμφωνίας αυτής και τις μεγάλες απουσίες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, που ποτέ δεν επικύρωσε το Πρωτόκολλο του Κιότο ή των άλλων μεγάλων ρυπαντών Κίνας, Ινδίας, που σαν αναπτυσσόμενες χώρες δεν είχαν περιορισμούς εκπομπών, ήταν μια πρώτη προσπάθεια στην παγκόσμια συνεργασία για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής και τη σωτηρία της ανθρωπότητας.
Τα χρόνια πέρασαν και πολλές συνδιασκέψεις για την κλιματική αλλαγή εκείνων. Παράλληλα, με την επιστημονική γνώση που αυξανόταν κάθε φορά, ιδιαίτερα μάλιστα με τα πορίσματα της IPCC, της Διεπιστημονικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή του Ο.Η.Ε., που τιμήθηκε και με το βραβείο Νόμπελ για τα ενδιαφέροντα συμπεράσματα της, αυξήθηκε και η ενημέρωση και συνειδητοποίηση του κοινού.
Ποιος είναι δυνατόν να ξεχάσει το πολύχρωμο πλήθος των χιλιάδων διαδηλωτών που συγκεντρώθηκε στο πλαίσιο της συνδιάσκεψης της Κοπεγχάγης, απαιτώντας κλιματική δικαιοσύνη και μια συμφωνία, που θα περιλαμβάνει όλους τους μεγάλους ρυπαντές και θα είναι εφαρμοστέα από όλα τα κράτη.
Όμως, η αβουλία και η απροθυμία των κυβερνήσεων, η δράση των διαφόρων lobbies των ορυκτών καυσίμων, αλλά και οικονομική ύφεση, που εκείνη την εποχή άρχισε να δείχνει τα δόντια της, δεν άφησαν να ακουστεί η βούληση των λαών του πλανήτη.
Η τελική κατάληξη ήταν αναμενόμενη. Αντί να υιοθετηθεί μια νομικά δεσμευτική συμφωνία, τελικά έγινε αποδεκτό ένα άχρωμο σύμφωνο.
Οι επόμενες συνδιασκέψεις στο Κανκούν, το Ντέρμπαν της Ν. Αφρικής, στην Ντόχα του Κατάρ, τη Βαρσοβίας της Πολωνίας, άρχισαν με πολύ μικρές προσδοκίες και τελείωσαν τα πενιχρά αποτελέσματα, ενώ, συνεισέφεραν πολύ λίγα. Ίσως τα πιο θετικά σημεία των στην διασκέψεων αυτών είναι: Η επαναβεβαίωση της ανάγκης να κρατηθεί η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη στα ανεκτά επίπεδα των 2ο C μέχρι το τέλος του αιώνα. Η επιβεβαίωση της ανθρωπογενούς αιτίας της παρούσης κλιματικής αλλαγής, η ανάγκη χρηματοδότησης φτωχότερων χωρών για την προσαρμογή στις συνέπειες που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή, με την παράλληλη δημιουργία ενός «πράσινου ταμείου» που θα χρηματοδοτηθεί από πλούσιες βιομηχανικά χώρες.
Το 2012 έγινε η Διεθνής Συνδιάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή στη Ντόχα του Κατάρ, τη χώρα με τις υψηλότερες κατά κεφαλήν ανθρωπογενείς εκπομπές αέριων ρύπων. Στη συνδιάσκεψη αυτή, την COP 18, όπως είναι γνωστό, παρεμπιπτόντως αναφέρω ότι παραβρέθηκα σαν απεσταλμένη του ελληνικού κοινοβουλίου.
Η σημαντική απόφαση που πάρθηκε στην COP 18, είναι η «Τροποποίηση της Ντόχα στο Πρωτοκόλλου του Κιότο στη Σύμβαση- πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή, η οποία εγκρίθηκε με την απόφαση 1/ CMP 8, από την Διάσκεψη των Μερών της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή, στις 8 Δεκεμβρίου 2012 στην Ντόχα του Κατάρ».
Ουσιαστικά η τροποποίηση αυτή αφορά στην παράταση των δεσμεύσεων για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που είχαν αναληφθεί με το γνωστό Πρωτόκολλο του Κιότο για μια χρονική περίοδο που αρχίζει από την πρώτη Ιανουαρίου του 2013, δηλαδή από την εκπνοή της πρώτης περιόδου εφαρμογής του πρωτοκόλλου του Κιότο μέχρι την 31 Δεκεμβρίου του 2020, πριν από την εφαρμογή της νέας νομικά δεσμευτικής συμφωνίας που αναμένεται να συμφωνηθεί τον ερχόμενο Δεκέμβριο στη Συνδιάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή στο Παρίσι την COP 21. Υπενθυμίζουμε εδώ ότι το Πρωτόκολλο του Κιότο έχει κυρωθεί από το Ελληνικό Κοινοβούλιο με Νόμο 3017/2002.
Η τροποποίηση, λοιπόν, της Ντόχα προβλέπει δεσμευτικές υποχρεώσεις για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τη δεύτερη περίοδο ανάληψης υποχρεώσεων. Επίσης στα ήδη γνωστά αέρια του θερμοκηπίου, διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο, υποξείδιο του αζώτου (Ν2Ο), υδροφθοράνθρακες (ΗCFs), υπεφθονάνθρακες (PFCs), Εξαφθοριούχο θείο(SF6), προστίθεται ένα νέο αέριο το τριφθοριούχο άζωτο (NF3).
Συγκεκριμένα: Για την επίτευξη των στόχων έχει καταρτιστεί πίνακας που επισυνάπτεται στο νομοσχέδιο με τις δεσμεύσεις από 38 μέρη, στα οποία περιλαμβάνονται 4 δεν είχαν δεσμεύσεις στο αρχικό, ας πούμε, Πρωτόκολλο του Κιότο (Κύπρος, Μάλτα, Καζακστάν και Λευκορωσία). Από την άλλη δεν περιλαμβάνονται οι ΗΠΑ που ποτέ δεν επικύρωσαν το Πρωτόκολλο του Κιότο και ο Καναδάς, που αποχώρησε από το Πρωτόκολλο του Κιότο στις 12 Δεκεμβρίου 2012 ανοίγοντας έτσι, «το κουτί της Πανδώρας». Τρεις άλλες χώρες η Ιαπωνία, η Νέα Ζηλανδία και Ρωσική Ομοσπονδία αποτελούν μέρη του Πρωτοκόλλου του Κιότο, αλλά δεν έχουν αναλάβει στόχους και υποχρεώσεις για τη δεύτερη περίοδο ανάληψης υποχρεώσεων και περιλαμβάνονται πλέον σε ξεχωριστό Παράρτημα μαζί με τον Καναδά.
Ο στόχος του 80% για την Ε.Ε., την Κροατία και την Ισλανδία συνοδεύεται από μια υποσημείωση που διευκρινίζει ότι ο στόχος αυτός είναι υποχρεώσεις που βασίζονται στην παραδοχή ότι θα ικανοποιηθούν από κοινού από τα κράτη μέλη της.
Το τριφθοριούχο άζωτο που προστέθηκε στο κατάλογο των αερίων του θερμοκηπίου, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι ένα βιομηχανικό συνθετικό αέριο που χρησιμοποιείται στην παραγωγή μνημών DRAM και στην παραγωγή ηλιακών λεπτού υμενίου. Η παραγωγή του από 100 τόνους το 1992 εκτινάχθηκε στους 4000 το 2007 παραγωγή που αναμένεται να υπερδιπλασιαστεί. Η προσθήκη στον κατάλογο των αερίων του θερμοκηπίου έγινε επειδή είναι πολύ ισχυρό αέριο του θερμοκηπίου αυτό το δυναμικό αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη οι 17.200, δηλαδή 1 τόνος τριφθοριούχου αζώτου (NF3) που εκπέμπεται στην ατμόσφαιρα είναι ισοδύναμος με 17.200 τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Υπολογίζεται δε, ότι το 2% της παραγωγής του διαρρέει και εκπέμπεται στην ατμόσφαιρα.
Η τροποποίηση της Ντόχα εισάγει απλουστευμένη διαδικασίες για την αποδοχή από ένα Μέρος να προσαρμόσει τη δέσμευσή του και να αποδεχθεί πιο φιλόδοξους στόχους. Έτσι γίνονται δεκτοί οι πιο φιλόδοξοι στόχοι χωρίς «γραφειοκρατικές» διαδικασίες εγκρίσεων παρά με απλή δήλωση, εκτός αν εγερθούν αντιρρήσεις από περισσότερα από τα τρία τέταρτα των Μερών.
Η τροποποίηση της Ντόχα, επίσης, προβλέπει και μηχανισμό για την αυτόματη προσαρμογή των εκπομπών, ώστε να αποφευχθούν αυξήσεις των εκπομπών από τον μέσο όρο των εκπομπών κατά τα τρία πρώτα έτη της προηγούμενης περιόδου. Αυτό σημαίνει ότι η τροποποίηση της Ντόχα προσαρμόζει αυτόματα ένα μέρος του στόχου του Μέρους για να αποφευχθεί αύξηση των εκπομπών για την περίοδο 2013 - 2020 πέραν του μέσου όρου των εκπομπών για τα έτη 2008 έως 2010.
Το πρωτόκολλο του Κιότο δίνει την δυνατότητα στα Μέρη να τηρούν τις υποχρεώσεις τους από κοινού. Έτσι η Ε.Ε. και τα κράτη μέλη της συμφώνησαν:
-Στη διάσκεψη της Ντόχα ως προς μια ποσοστικοποιημένη δέσμευση μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που περιορίζει τις μέσες ετήσιες εκπομπές κατά την διάρκεια της δεύτερης δεσμευτικής περιόδου (2013-2020) στο 80% του συνόλου των εκπομπών σχετικά με το έτος βάσης (1990).
-Δήλωσαν ότι είναι έτοιμα να προχωρήσουν σε μείωση κατά 30% το 2020 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990 στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας και συνολικής συμφωνίας για την μετά το 2012 περίοδο, υπό τον όρο ότι και άλλες ανεπτυγμένες χώρες θα δεσμευτούν για ανάλογες μειώσεις και ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες θα συμβάλλουν ανάλογα με τις ευθύνες τους και τις δυνατότητές τους.
Τα κράτη μέλη πρέπει να επικυρώσουν την τροποποίηση της Ντόχα πριν την Συνδιάσκεψη του Παρισιού, δεσμευόμενα «ότι δεν θα υπερβούν τις υποχρεώσεις τους που έχουν καθοριστεί στη νομοθεσία της Ε.Ε.». Τα κράτη μέλη, μεμονωμένα και συλλογικά, έχουν την υποχρέωση να λάβουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από πράξεις των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε., να διευκολύνουν την υλοποίηση της δέσμευσης αυτής και να απόσχουν από κάθε μέτρο που μπορεί να Θέσει σε κίνδυνο την επίτευξη των στόχων της.
Η κύρωση της τροποποίησης της Ντόχα από τα κράτη μέλη της Ε.Ε. πρέπει να γίνει το αργότερο μέχρι την 15.11.2015, ώστε να γίνει δυνατή η ταυτόχρονη έναρξη ισχύος από όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε.. Η έναρξη ισχύος πρέπει να είμαι πριν από τη συμβατική Συνδιάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή που αρχίζει στο Παρίσι σε δύο εβδομάδες. Μια συνδιάσκεψη σημαντική για το μέλλον της ανθρωπότητας, αφού σε αυτήν πρέπει να γίνει κατορθωτό να γίνει αποδεκτή η μεγάλη διεθνής συμφωνία που θα αντικαταστήσει το πρωτόκολλο του Κιότο και θα έχει εφαρμογή από το 2020. Πριν από τρεις εβδομάδες περίπου τα Ηνωμένα έθνη έδωσαν στη δημοσιότητα το προσχέδιο αυτής της συμφωνίας. Το προσχέδιο αυτό έχει ενθαρρυντικά σημεία, αφού σε αυτό συμπεριλαμβάνονται οι προτάσεις και δεσμεύσεις μεγάλων ρυπαντών, όπως οι ΗΠΑ, η Ε.Ε. και άλλων μικρότερων υπό ανάπτυξη χωρών. Συνολικά μέχρι στιγμής έχουν κατατεθεί προτάσεις από 146 χώρες που καλύπουν το 86% των παγκόσμιων ρύπων, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και το 70% των υπό ανάπτυξη χωρών. Παρ’ όλα αυτά παραμένουν πολλά ανοικτά θέματα, με κύρια την χρηματοδότηση των φτωχότερων χωρών για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κτηματικής αλλαγής ή εκείνο της ευθύνης για τις παλαιότερες συγκεντρώσεις εκπομπών στην ατμόσφαιρα.
Η COP 21 Στο Παρίσι πρέπει να επιτύχει, αφού αποτελεί την ύστατη προσπάθεια της παγκόσμιας κοινότητας για την επίτευξη αυτής της παγκόσμιας συμφωνίας νομικά δεσμευτικής και φιλόδοξης, η οποία να συμπεριλάβει όλους τους ρυπαντές για την σωτηρία, τελικά, της ίδιας της ανθρωπότητας.
Όπως καταλαβαίνετε είμαστε θετικοί στο εν λόγω σχέδιο νόμου. Ευχαριστώ.
ΠΗΓΗ ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου