Ενώ έχουμε σκόρπια κινήματα για διάφορα θέματα που έχουν σχέση με την προστασία του φυσικού και του δομημένου περιβάλλοντος όπως π.χ. προστασία των ορεινών όγκων και των υδάτων, των ελεύθερων χώρων στις πόλεις, την ενέργεια, τη διαχείριση των απορριμμάτων, την πολιτιστική και αρχιτεκτονική κληρονομιά - ακόμα σύγχρονα κινήματα και για τους αγρούς στην πόλη, δίκτυα αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης, κοινότητες ανταλλακτικού εμπορίου - αλληλοβοήθειας - αυτάρκειας - άμεσης δημοκρατίας, πρωτοβουλίες για τα δικαιώματα των πεζών - ποδηλατών - επιβατών κ.λπ. απουσιάζει μια ολοκληρωμένη κριτική του καπιταλιστικού συστήματος από Οικολογική άποψη.
Δεν έχουμε δηλαδή μια σοβαρή παρουσία της αντικαπιταλιστικής οικολογίας είτε ως αυτόνομη κίνηση είτε ως υιοθέτηση της θεωρίας και της πρακτικής από τα κόμματα της αριστεράς.
Δεν έχουμε συγκεκριμένη πρόταση... μια επισήμανση κάνουμε.
Το Οικοσοσιαλιστικό Μανιφέστο [ ΕΔΩ ΕΔΩ ΕΔΩ] αν και προώθησε την ιδέα της αντικαπιταλιστικής οικολογίας στην αριστερά (εκτός από το ΚΚΕ) τη διετία 2007-2008 δεν κατάφερε να την επηρεάσει σοβαρά
Περιμένουμε... Υπάρχει πολιτικό αλλά και ιδεολογικό "κενό". Όμως υπάρχουν άνθρωποι στα κινήματα που περιγράψαμε, που όχι μόνο αμφισβητούν τις καπιταλιστικές αξίες, που τις αντιμάχονται χωρίς όμως να υπάρχει το ιδεολογικό πολιτικό υπόβαθρο της Πολιτικής Αντικαπιταλιστικής Οικολογίας.
Αυτά τα ολίγα με αφορμή το άρθρο που διαβάσαμε με τίτλο "Ecology And The Pathology Of Capitalism/ Η Οικολογία και η Παθολογία του καπιταλισμού", διαβάστε το ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου