The Final Declaration European Forum 2025 | Η Τελική Διακήρυξη του Ευρωπαϊκού Φόρουμ 2025

 

Συνέχεια της ενημέρωσης με θέμα: "9ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΦΟΡΟΥΜ Αριστεράς, Πράσινης και Προοδευτικής Δύναμης Για την Ειρήνη, την Κοινωνική και Κλιματική Δικαιοσύνη! 31 Οκτωβρίου — 2 Νοεμβρίου 2025 / Βιέννη" ΕΔΩ, 

Επανερχόμαστε με την "Τελική Διακήρυξη του Ευρωπαϊκού Φόρουμ 2025" [ΕΔΩ]

Ορισμένες παρατηρήσεις με την πρώτη ανάγνωση:

1. Οι θέσεις για την Ειρήνη και τον Πόλεμο είναι σε θετική κατεύθυνση καθώς και η κριτική στον επανεξοπλισμό της Ευρώπης κ.λπ.
2. Θετική εκτιμούμε τη θέση  "Υπερασπιζόμαστε  μια  πολυμερή  τάξη  πραγμάτων  στην  οποία  τα  Ηνωμένα  Έθνη  μπορούν  να  εκπληρώσουν  τον  Χάρτη  τους  χωρίς  πίεση  ή  βέτο."
3. Αξισημείωτη είναι και αυτή η δήλωση "Ζητάμε  κινητοποίηση  για  έναν  ριζικό  μετασχηματισμό  του  ευρωπαϊκού  οικονομικού  μοντέλου,  με  κατεύθυνση  ένα  μοντέλο  που  δίνει  προτεραιότητα  στις  δημόσιες  επενδύσεις,  την  αναδιανομή  του  πλούτου,  τη  φορολογική  δικαιοσύνη  και  την  εγγύηση  των κοινωνικών  δικαιωμάτων.  Υπερασπιζόμαστε  έναν  ισχυρό,  δημοκρατικό  και  διαφανή  δημόσιο  τομέα,  ικανό  να  εγγυηθεί  βασικές  υπηρεσίες  όπως  η  υγεία,  η  εκπαίδευση,  οι  μεταφορές  και  η  ενέργεια."  
4. Απουσιάζουν όμως εντός της διακήρυξης  οι όροι "Σοσιαλισμός", "Οικολογία", "Αριστερά" σε αντιπαράθεση με τη ¨διεξιά και την ακροδεξιά", ενώ αναφέρεται "ο φεμινιστικός αγώνας".
5. Τελος είναι θετική η τελευταία παράγραφος της διακήρυξης "Στόχος  του  Ευρωπαϊκού  Φόρουμ  Αριστερών,  Πράσινων  και  Προοδευτικών  Δυνάμεων  είναι  να  ενωθεί  ενάντια  στις  πολιτικές  λιτότητας  στην  Ευρώπη  και  να  οικοδομήσει  επειγόντως  εναλλακτικές  λύσεις  που  θα  αποκαταστήσουν  την  ελπίδα  στους  λαούς  της  Ευρώπης  και  θα  υπερασπιστούν  τη  ζωή,  τα  δικαιώματα,  την  ειρήνη  και  τον  πλανήτη", ωστόσο χωρίς όμως να υπάρχει αξιολόγηση της περιόδου που διανύουμε (δυκσκολίες, δυνατότητες, καλές ή κακές πρακτικές κ.λπ).

Ίσως να επανέλθουμε....

Η Σύνοδος Κορυφής των Λαών προς την COP 30 | The Peoples’ Summit Towards COP 30 | Συμμετέχουν 1.100 οργανισμοί της ΚτΠ

 

Ο σύνδεσμος της Συνόδου   Κορυφής των Λαών προς την COP 30 - ΕΔΩ.

Παράλληλα με την επίσημη Σύνοδο του ΟΗΕ COP30, που θα πραγματοποηθεί, στο ιστορικό από τις Διεθνείς Συνόδους του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ,  Μπέλεμ της Βραζιλίας, 10 - 21.11.2025, θα πραγματοποιηθεί παράλληλα η (αντι) Σύνοδος  Κορυφής των Λαών προς την COP 30.

Στην (αντι) Σύνοδο έχουν δηλώσει συμμετοχή 1.100 οργανισμοί και κινήματα πολιτών, μεταξύ αυτών: 350.org, Climate Justice Coalition, Ecologistas en Acción, European Coordination Via Campesina-ECVC, Fridays For Future Italy, Greenpeace Brasil, Oxfam Brasil, Oxfam International in Africa.

Οι διοργανωτές έχει συντάξει "Το Μανιφέστο της Λαϊκής Συνόδου Κορυφής - Ενώνοντας τις φωνές για την κλιματική δικαιοσύνη" στη βάση του οποίου θα πραγματοποιηθούν θεματικές συζητήσεις.

ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ: Joining Voices for Climate Justice - Join the People's Summit and be part of the resistance to the climate crisis [ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ]

COP 30 ΣΤΟ ΜΠΕΛΕΜ ΝΤΟ ΠΑΡΑ, ΒΡΑΖΙΛΙΑ – Προσαρμογή ή Πρόληψη; | COP 30 IN BELEM DO PARA, BRAZIL – Adaptation or Prevention?

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: The future will not be won by resigning ourselves to adapting to collapse, but by having the courage to prevent its causes. LINK 

Το μέλλον δεν θα κερδηθεί υποχωρώντας στην προσαρμογή στην κατάρρευση, αλλά έχοντας το θάρρος να αποτρέψουμε τις αιτίες της.

1. Όπως γνωρίζουμε, η COP 30, η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή, θα πραγματοποιηθεί φέτος τον Νοέμβριο στο Μπελέμ ντο Παρά.

Εμπνέει ελπίδα, καθώς θα πραγματοποιηθεί σε μια χώρα που κυβερνάται από την αριστερά, υπό την αιγίδα του Προέδρου Λούλα. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι ο μεγαλύτερος ρυπαίνων του πλανήτη, οι Ηνωμένες Πολιτείες, θα απουσιάζουν, καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ -ένας φανατικός αρνητής της κλιματικής αλλαγής- έχει αποσύρει τη χώρα του από αυτό το διεθνές φόρουμ.

Δυστυχώς, μια πρόσφατη απόφαση των βραζιλιάνικων αρχών ρίχνει σκιά σε αυτή τη συνάντηση: η άδεια για εξερεύνηση πετρελαίου στον βυθό κοντά στις εκβολές του Αμαζονίου. Οι Βραζιλιάνοι περιβαλλοντολόγοι καταδικάζουν αυτήν την απόφαση, η οποία αντιπροσωπεύει έναν τεράστιο κίνδυνο - σε περίπτωση ατυχήματος με υπεράκτιες γεωτρήσεις - ενός «μαύρου κύματος» που θα καταστρέψει τα εύθραυστα οικοσυστήματα του τροπικού δάσους του Αμαζονίου.

Επιπλέον, εάν οι τεράστιες ποσότητες πετρελαίου που έχουν εναποτεθεί στον βυθό της θάλασσας σε αυτήν την περιοχή εξορυχθούν, πωληθούν και καούν, αυτό θα συμβάλει καθοριστικά στην κλιματική αλλαγή.

9ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΦΟΡΟΥΜ Αριστεράς, Πράσινης και Προοδευτικής Δύναμης Για την Ειρήνη, την Κοινωνική και Κλιματική Δικαιοσύνη! 31 Οκτωβρίου — 2 Νοεμβρίου 2025 / Βιέννη

9ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΦΟΡΟΥΜ Αριστεράς, Πράσινης και Προοδευτικής Δύναμης

Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥΜ ΕΔΩ

Για την Ειρήνη, την Κοινωνική και Κλιματική Δικαιοσύνη! | 31.10 — 2.11. 2025 / Βιέννη

Το Ευρωπαϊκό Φόρουμ είναι ένας μοναδικός χώρος όπου η αριστερά, οι πράσινοι και οι προοδευτικοί μπορούν να συναντηθούν και να μοιραστούν τους αγώνες τους. Θέλουμε να διαμορφώσουμε — και να αγωνιστούμε για — εναλλακτικές, πιο δίκαιες και πιο πράσινες λύσεις στις κρίσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη.

Το εγκάρσιο κοινό θέμα για το Ευρωπαϊκό Φόρουμ του 2025 είναι η καταπολέμηση της λιτότητας και οι εναλλακτικές μας λύσεις.

To πρόγραμμα ΕΔΩ.

Draft programme - European Forum 2025

31 October to 2 November 2025

ÖGB headquarters, Johann-Böhm-Platz, 1020 Vienna, Austria

For peace, social justice and climate justice!

Δημήτρης Παπανικολόπουλος "Όραμά μας ο οικοσοσιαλισμός"

 

[Σε γενικές γραμμές συμφωνούμε με το άρθρο που αναδημοσιεύουμε]

Δημήτρης Παπανικολόπουλος  "Όραμά μας ο οικοσοσιαλισμός"

(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ 12.10.2025 - ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ]

Στις σημερινές Παρεμβάσεις, όπως και σε αυτές της προηγούμενης εβδομάδας, αλλά και σε παλιότερες (18.2.2024), παρουσιάσαμε στοχαστές που προτείνουν ως όραμα κάποια εκδοχή οικοσοσιαλισμού. Αλλά και προσωπικά, υποστηρίζω εδώ και χρόνια ότι εκείνο που λείπει από την ελληνική πολιτική σκηνή και από το αριστερό ημισφαίριο είναι ένα κοκκινο-πράσινο κόμμα, μια πράσινη Αριστερά. Είναι προφανείς οι λόγοι: χωρίς όραμα δεν υπάρχει στρατηγική και χωρίς όραμα που να περιλαμβάνει το μείζον ζήτημα που επικαθορίζει τα πάντα και προηγείται των πάντων η Αριστερά πελαγοδρομεί.

Η Αριστερά είναι η παράταξη της ισοελευθερίας, σε αντίθεση με τη Δεξιά που είναι η παράταξη της ανισότητας και της ανισοελευθερίας (ελευθερία χωρίς όρια για κάποιους σε βάρος της ελευθερίας των άλλων). Το πρόγραμμα της Αριστεράς, μέχρι αυτή τη στιγμή, είναι κυρίως σοσιαλδημοκρατικό, εστιασμένο στην υπεράσπιση κεκτημένων στο πεδίο των δικαιωμάτων και των δημοσίων αγαθών. Καθώς αμύνεται εδώ και δεκαετίες απέναντι στην επέλαση του νεοφιλελευθερισμού, έχει πάψει να γίνεται αντιληπτή ως η παράταξη της προόδου, της αλλαγής (μιλάω πάντα από τη σκοπιά του μεγάλου εκλογικού ακροατηρίου που κρίνει την τύχη των πολιτικών σχηματισμών, και όχι από τη σκοπιά της Αριστεράς που αυτοθαυμάζεται και της αρκεί η επιβεβαίωση της ταυτότητάς της). Ωστόσο, δεν λείπουν τα προγραμματικά στοιχεία που έχουν κερδίσει τη θέση τους στην ατζέντα της Αριστεράς του 21ου αιώνα: κοινά, βασικό εισόδημα, συνεταιριστική οικονομία, λιγότερη εργασία, συμμετοχικός προϋπολογισμός κ.ά. Αυτοί οι προγραμματικοί στόχοι είτε δεν έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα της εκάστοτε εθνικής Αριστεράς, είτε έχουν ενταχθεί στο περιθώριο των σχετικών προγραμμάτων.

Για μια οικοσοσιαλιστική αποανάπτυξη | For an Ecosocialist Degrowth | Michael Löwy, Bengi Akbulut, Γιώργος Καλλής, Sabrina Fernandes (ΕΠΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ)

 

 

Την περίοδο που διανύουμε μέσα στο 2025  γίνονται  μεγάλες συζήτησεις (ίσως και διεργασίες)  για το μέλλον και τη δυνατότητα συνεργασίας της κοινοβουλευετικής και εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς στην Ελλάδα. 

Στις συζητήσεις αυτές ή στην κριτική που γίνεται για την περίοδο κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ αλλά και κατά τη διάρκεια που το κόμμα αυτό ήταν στην αντιπολίτευση αναφέρεται και ο όρος "Οικοσοσιαλισμός" ως ιδεολογικό πρόταγμα για τα νέα σχήματα, συνεργασίες κ.λπ. που θα αντιμετωπίσουν τη Νέα Δημοκρατία στην καθημερινότητα αλλά και στο κοινοβούλιο ακόμα και στις επόμενες εκλογές.

Επειδή οι όροι είναι "λάστιχα" που τα τραβάει ο καθένας μας όπου και όποτε θέλει, ή τους ερμηνεύει όπως τον βολεύει επαναδημοσιεύουμε ως "τροφή για σκέψη" το κοινό άρθρο "Για μια οικοσοσιαλιστική αποανάπτυξη | For an Ecosocialist Degrowth, τψν Michael Löwy, Bengi Akbulut, Γιώργος Καλλής, Sabrina Fernandes -  Δημοσιεύτηκε το 2022 στο Manthly Review και  στην ΕΦΣΥΝ.

Η άποψη των διαχειριστών του ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ BLOG είναι αυτή που με συνοπτικό τρόπο καταγράφεται στην αφίσα "Η σύζευξη της Πολιτικής Οικολογίας με το Σοσιαλισμό είναι το νέο αφήγημα για την Αριστερά και τους Πράσινους".

16 ΧΡΟΝΙΑ ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ BLOG (2009 - 2025) | 251 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ - 1100+ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ | ECOSOCIALISM BLOG - 16 YEARS - 1100+ POSTS

 

16 χρόνια  Οικοσοσιαλιστικό Blog – 1100 + αναρτήσεις – 251.000 επισκέψεις

Στο διάστημα "Δεκέμβριος 2024 - Σεπτέμβριος 2025" είχαμε 43.000 επισκέψεις στο BLOG - οι περισσότερες εκτός Ελλάδας (πρώτες χώρες ΗΠΑ, Ελλάδα, Σουηδία).

To Οικοσοσιαλιστικό BLOG ως  “Οικοσοσιαλιστικός Οδηγός” με “Βιβλιογραφικές αναφορές και βασικές πληροφορίες για τον Οικοσοσιαλισμό” έχει ως σκοπό:

    • Να παρουσιάσει με συνοπτικό τρόπο τη μεγάλη εικόνα για τον Οικοσοσιαλισμό.

    • Να αποτελέσει μια  βάση δεδομένων για μελλοντικούς ερευνητές και συμμετοχικούς στα κοινά πολίτες.

    • Να συμβάλλει στην όσμωση και στη συνεργασία φορέων, ομάδων. κινημάτων, κομμάτων που χρησιμοποιούν και εμπνέονται από τον όρο Οικοσοσιαλισμό.

    • Να γνωστοποιήσει το Οικοσοσιαλιστικό  Ιστολόγιο και τα θέματα που δημοσιεύει για 15 χρόνια αδιαλείπτως.

Το Οικοσοσιαλιστικό  Ιστολόγιο, ECOSOCIALISM BLOG λειτουργεί από τον Οκτώβριο του  2009 έως σήμερα, Σεπτέμβριος 2025. 

Δεν έχει σύνδεση με το Διεθνές Οικοσοσιαλιστικό Δίκτυο, ωστόσο αναδημοσιεύει θέματα από την ιστοσελίδα του. Από το 2009 μέχρι και το Σεπτέμβριο του 2025 έχουν γίνει 1100+ αναρτήσεις – το blog  έχει μεγάλη επισκεψιμότητα (251.000).

Στο Ιστολόγιο δημοσιεύονται: 

Σάιμον Χάνα: "Ανακτώντας το Μέλλον - Ένας Οδηγός για Αρχάριους στον Σχεδιασμό της Οικονομίας", 2024

Ανακτώντας το Μέλλον - Ένας Οδηγός για Αρχάριους στον Σχεδιασμό της Οικονομίας

Από τον Σάιμον Χάνα - Πρόλογος από τον John McDonnell

Reclaiming the Future - A Beginner’s Guide to Planning the Economy

By Simon Hannah - Foreword by John McDonnell

[Διαβάστε τη βιβλιοπαρουσίαση "Ο Michael Löwy σχολιάζει το βιβλίο «Ανακτώντας το Μέλλον: Ένας Οδηγός για Αρχάριους στον Σχεδιασμό της Οικονομίας", 2024- ΕΔΩ ] 

«Μια πειστική περίπτωση υπέρ του σοσιαλιστικού δημοκρατικού σχεδιασμού ως του μόνου τρόπου για την κάλυψη των αναγκών δισεκατομμυρίων ανθρώπων χωρίς να καταστραφεί ο πλανήτης» – Michael Roberts

Σε έναν κόσμο που μαστίζεται από ατελείωτες κρίσεις και κλιματική κατάρρευση, η απαίτηση για αναμόρφωση του οικονομικού μας συστήματος δεν ήταν ποτέ πιο επείγουσα. Το "Reclaiming the Future" του Simon Hannah είναι ένας οδηγός για αρχάριους σχετικά με τον σχεδιασμό μιας νέας οικονομίας, που οδηγεί τους αναγνώστες σε ένα μετασχηματιστικό ταξίδι προς μια ριζοσπαστικά δημοκρατική κοινωνία, όπου η εξουσία και ο έλεγχος της ζωής μας βρίσκονται σταθερά στα χέρια μας.

Δεκαετίες δεξιάς κινδυνολογίας έχουν προσπαθήσει να πετάξουν τον οικονομικό σχεδιασμό στα σκουπίδια, αλλά η ανάγκη για αυτόν είναι μεγαλύτερη από ποτέ - ίσως είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να μας σώσει από την κλιματική καταστροφή. Σε αυτόν τον οδηγό που καταρρίπτει μύθους και είναι εύκολα προσβάσιμος, η Χάνα προτείνει τα δομικά στοιχεία για μια οικονομία βάσης με ριζοσπαστική αφθονία εντός των πλανητικών ορίων.

Ο Michael Löwy σχολιάζει το βιβλίο «Ανακτώντας το Μέλλον: Ένας Οδηγός για Αρχάριους στον Σχεδιασμό της Οικονομίας», 2024

 

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο MICHALE LOWI ΕΔΩ

Reclaiming the Future

A Beginner’s Guide to Planning the Economy

By Simon Hannah

Foreword by John McDonnell

Ο Michael Löwy σχολιάζει το βιβλίο «Ανακτώντας το Μέλλον: Ένας Οδηγός για Αρχάριους στον Σχεδιασμό της Οικονομίας»

Ο Michael Löwy σχολιάζει το βιβλίο Reclaiming the Future. A Beginners Guide to Planning the Economy (Ανακτώντας το Μέλλον. Ένας Οδηγός για Αρχάριους για τον Σχεδιασμό της Οικονομίας), του Simon Hannah ( Λονδίνο, Pluto Press, 2024, 254 σελίδες)

Συγγραφέας, σοσιαλιστής ακτιβιστής και συνδικαλιστής, ο Simon Hannah κατάφερε σε αυτό το αξιοσημείωτο βιβλίο να παρουσιάσει μια πειστική επιχειρηματολογία υπέρ ενός δημοκρατικού οικοσοσιαλιστικού σχεδιασμού. Είναι αυτή η Ουτοπία; Ναι, αλλά βασισμένη σε μια νηφάλια και ρεαλιστική αξιολόγηση των αντιφάσεων του σημερινού κόσμου μας.

Το πρώτο από αυτά είναι φυσικά η δραματική αντίφαση μεταξύ της τυφλής λογικής του κεφαλαίου - ενός τέρατος που δημιουργήσαμε αλλά δεν μπορούμε να ελέγξουμε - και του φυσικού περιβάλλοντος. Η καπιταλιστική οικονομία καταστρέφει την οικολογική βάση της ίδιας μας της ύπαρξης, προκαλώντας μια ανεξέλεγκτη υπερθέρμανση του πλανήτη που απειλεί να θέσει τέλος στο ανθρώπινο είδος. (Αυτό το μέρος του επιχειρήματος θα έπρεπε να είχε αναπτυχθεί περισσότερο).

Πώς μπορούμε να διαλύσουμε αυτόν τον δυστοπικό εφιάλτη;

Γιάννης Τόλιος: «Re-Arm Europe» και προοπτική της Ε.Ε. - «Εξωτερική Πολιτική και Στρατιωτικοποίηση: Υπάρχει ελπιδοφόρα προοπτική για την ΕΕ;»

31ο Ετήσιο Συνέδριο Ευρωπαίων Οικονομολόγων (Euro-Μemo Group) που πραγματοποιήθηκε στο «Πάντειο» Πανεπιστήμιο στις 22-23 Σεπτέμβρη 2025

{31st Annual Conference of EURO-ΜΕΜΟ 22nd -23rd September 2025 Athens/Greece  Co-organised by Panteion University of Social and Political Sciences “Europe Quo Vadis: Militarisation or socio-ecological transformation“}

Contribution by Yiannis Tolios, Dr. Economist-researcher in Athens Marxist Institute  ‘MACHOME’ 

 “Foreign Policy and Re-Arm Europe: Is there a promising perspective for the EU”?

Εισήγηση Γιάννη Τόλιου, Διδάκτωρ οικονομικών-ερευνητή, εκ μέρους του Μαρξιστικού Χώρου Μελέτης & Έρευνας «ΜΑΧΩΜΕ»

«Εξωτερική Πολιτική και Στρατιωτικοποίηση: Υπάρχει ελπιδοφόρα προοπτική για την ΕΕ;»

Βασικά σημεία Εισήγησης

Το φετινό συνέδριο του Euro-Memo, θέτει ουσιαστικά στο επίκεντρο της συζήτησης, το κρίσιμο ερώτημα για τη βιωσιμότητα της ΕΕ. Ταυτόχρονα επισημαίνουμε ότι το θέμα της Εξωτερικής Πολιτικής είναι υποβαθμισμένο σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας και τις προοπτικές της ΕΕ.

Από την ευρύτερη εισήγηση που ακολουθεί, θα επικεντρωθούμε σε 7 σημεία!

1.Εξωτερική Πολιτική και πολιτική Άμυνας & Ασφάλειας της ΕΕ

European LEFT: EUROPEAN ELECTIONS MANIFESTO 2024 | Eυρωπαϊκή ΑΡΙΣΤΕΡΑ: ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 2024

 

Παρουσιάζουμε με αρκετή καθυστέρηση, το ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 2024 του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, γιατί θεωρούμε ως διαχειριστές του Οικοσοσιαλιστικού ΜΠΛΟΚ, ότι θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση μιας συζήτησης για τη συνεργασία της Αριστεράς στην Ελλάδα.

Η αίσθηση που έχουμε είναι ότι τα δύο κόμματα της χώρας μας α) ΣΥΡΙΖΑ -  ΠΣ και β) Νέα Αριστερά που είναι μέλη της Ευρωπαϊκής ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ δεν έχουν αξιοποιήσει τις θέσεις και τις επεξεργασίες που παρουσιάζονται στο ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 2024.

Το ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΕΔΩ.

Ιδιαίτερα αξίζει προσοχής το κεφάλαιο  "Η νίκη μας είναι η ειρήνη!" στο οποίο μεταξύ των άλλων αναφέρονται:

Για ποια σύγκρουση μιλάμε;

[Αναδημοσιεύμε το άρθρο του Κώστας Καλλωνιάτη και του Λεωνίδα Καρύγιαννη "Για ποιά σύγκρουση μιλάμε?" που αρχικά δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ. [ΕΔΩ]

Στο άρθρο περιέχεται και αυτό το κεφάλαιο "9. Ένα άλλο σχέδιο: Οικοσοσιαλιστικός και ταξικός επαναπροσανατολισμός.] 

Κώστας Καλλωνιάτης και Λεωνίδας Καρύγιαννης

Για ποια σύγκρουση μιλάμε; 

των Κ. Καλλωνιάτη και Λ. Καρίγιαννη

Κριτική απάντηση στο άρθρο του Κωστή Καρπόζηλου (“Να μπλέξουμε“, Εποχή, 1.8.2025)

Επιχειρώντας με θάρρος να σπάσει την απουσία διαλόγου στην Αριστερά, ο Κωστής Καρπόζηλος απάντησε σε ένα άρθρο του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου («Σχεδόν καλοκαιρινές ιστορίες») που με βάση την ιταλική εμπειρία υπενθύμιζε ότι η σύμπλευση της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης με τον Μάριο Πρόντι απέναντι στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι εντέλει οδήγησε στην εξαΰλωση της Αριστεράς.

Σε αυτή την οπτική ο Κωστής Καρπόζηλος αντιπαραθέτει την πρόσφατη επιτυχή ισπανική εμπειρία κυβερνητικής αριστερής συμμαχίας για την άσκηση εφαρμοσμένων πολιτικών κοινωνικής μεταρρύθμισης. Την προβάλλει, δε, ως υπόδειγμα σφυρηλάτησης αντίστοιχα μιας “κοινωνικής και πολιτικής τελικά παράταξης” (αποφεύγει την χρήση του όρου Λαϊκό Μέτωπο) στην Ελλάδα για την εκδίωξη της κυβέρνησης Μητσοτάκη σύμφωνα με την απαίτηση του λαού. Θεωρεί, δε, κλειδί την σύγκρουση μέσω των εφαρμοσμένων πολιτικών και μας καλεί να “μπλέξουμε” σε ένα τέτοιο εγχείρημα για τη διαμόρφωση της “επόμενης μέρας” ακόμη κι αν δεν ξέρουμε τι θα προκύψει μετά τον Μητσοτάκη, αποστασιοποιούμενοι τόσο από την ασφάλεια του αριστερού αναχωρητισμού άνευ όρων όσο και από την ασφάλεια του αριστερού κυβερνητισμού άνευ όρων.

Απαντώντας, λοιπόν, στην πρόκληση παραλαμβάνουμε την σκυτάλη του διαλόγου επισημαίνοντας κάποιες σημαντικές πιστεύουμε διαφωνίες έναντι της πρότασης του Κωστή Καρπόζηλου:

Climate Change is a Class Issue, 2024 | Η Κλιματική Αλλαγή είναι ένα Ταξικό Ζήτημα | Διεθνής διαδικτυακή συνάντηση - Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2025

 Είχαμε παρουσιάσει το βιβλίο το Μάιο του 2025 [ΕΔΩ]

Τώρα έχετε τη δυνατότητα να διαβάσετε και να κατεβάσετε τις 70 σελίδες του βιβλίου ΕΔΩ.

Η ιστοσελίδα του  βιβλίου με περισσότερες πληροφορίες για τους συγγραφείς, βίντεο κ.λπ. ΕΔΩ 

Στη  σημαντική διαδικτυακή συνάντηση με θέμα «Η Κλιματική Αλλαγή είναι ταξικό ζήτημα»  θα είναι οι  Sarah Glynn και ο John Clarke, συγγραφείς του εξαιρετικού φυλλαδίου με τίτλο  Climate Change is a Class Issue, 2024.

Εγγραφείτε για την εκδήλωση ΕΔΩ : https://forms.gle/K8D8w72Tn2ihKStL6.

Προς τον σοσιαλισμό, χωρίς τανκς και βίαιη κατοχή

 

«Προς τον σοσιαλισμό, χωρίς τανκς και βίαιη κατοχή». Αφίσα που κυκλοφόρησε στην Πράγα μετά την εισβολή των στρατευμάτων του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην Τσεχοσλοβακία στις 20 Αυγούστου του 1968…

ΠΗΓΗ: FACEBOOK Dimitris Givisis

IWW Environmental Unionism Caucus | Συνδικαλιστική Ένωση Περιβάλλοντος Ένωση (EUC)

Γνωρίστε την ομάδα [ΕΔΩ] -  Συνδιασμός εργατικών και περιβαλλοντικών αγώνων και ιδεών.

Μια Βιβλιογραφία Πράσινων Συνδικαλιστών - [ΕΔΩ] 

Μανιφέστο για μια Οικοσοσιαλιστική Επανάσταση (Παγκόσμιο Συνέδριο της 4ης Διεθνούς (Φλεβάρης 2025))

 

[Στο Οικοσοσιαλιστικό blog δημοσιεύουμε θέματα που αφορούν τον Οικοσοσιαλισμό και την Πολιτική Οικολογία. 

Στο πλαίσιο αυτό έχουμε δημοσιεύεσει 200 άρθρα [ΕΔΩ] και ειδήσεις για τον Οικοσοσιαλισμό, με πιο πρόσφατο το άρθρο που δημοσιεύτηκε στο ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: Συνέδριο της 4ης Διεθνούς: Μετρώντας την κρίση του καπιταλισμού (Ο Οικοσοσιαλισμός & η Αποανάπτυξη) -ΕΔΩ.  Σ'  αυτήν την ανάρτηση περιέχονται στην εισαγωγή σύνδεσμοι και η θέση μας: "Επαναλαμβάνουμε ότι το "Οικοσοσιαλιστικό BLOG" δεν είναι Τροτσκιστικό. Ωστόσο παρουσιάζουμε θέματα που έχουν σχέση με τον Οικοσοσιαλισμό, ακόμα και με θέσεις των κομμάτων για το πολιτικό αυτό ρεύμα".]

--------------------------------------------------------

Μανιφέστο για μια Οικοσοσιαλιστική Επανάσταση

σε ρήξη με την καπιταλιστική ανάπτυξη

Η εποχή μας βρίσκεται σε μια διπλή ιστορική κρίση: την κρίση της σοσιαλιστικής εναλλακτικής, η οποία συναντά την πολύμορφη κρίση του καπιταλιστικού «πολιτισμού».

Δημοσιεύουμε το Οικοσοσιαλιστικό Μανιφέστο σήμερα επειδή είμαστε πεισμένες-οι ότι μια οικοσοσιαλιστική επαναστατική διαδικασία, σε διάφορες κλίμακες, αλλά πάντοτε με μια πλανητική διάσταση, είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Το ζήτημα πλέον δεν είναι μόνο να σταματήσει η κοινωνική και δημοκρατική υποχώρηση που συνοδεύει την παγκόσμια καπιταλιστική επέκταση, αλλά να σωθεί η ανθρωπότητα από μια οικολογική καταστροφή χωρίς προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία. Οι δύο αυτοί στόχοι είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι.

18-ο Παγκόσμιο Συνέδριο της 4ης Διεθνούς (Φλεβάρης 2025)

Το Μανιφέστο για μια Οικοσοσιαλιστική Επανάσταση μεταφράστηκε και εκδόθηκε στα ελληνικά από την ΤΠΤ -Τεταρτοδιεθνιστική Προγραμματική Τάση- (ελληνικό τμήμα της 4ης Διεθνούς) & περιοδικό «4» τον Ιούλιο του 2025.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ - ΠΗΓΗ - ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΕΔΩ

Χρειαζόμαστε μια πολιτική οικολογία επιδιόρθωσης που απορρίπτει το «business as usual» (συνήθεις δραστηριότητες) | We need a political ecology of repair that rejects 'business as usual'

 

Σε αυτήν την αφίσα, οι άνθρωποι αντιστέκονται σε ένα παλιρροϊκό κύμα περιβαλλοντικής καταστροφής. Το κόστος αυτού του παλιρροϊκού κύματος βαρύνει περισσότερο τους φτωχούς, τους ιθαγενείς και τους έγχρωμους. Ο αέρας, το νερό και οι άνθρωποι χρειάζονται προστασία. Αυτή η εικονογράφηση είναι ένα spin-off της διάσημης εκτύπωσης "Κάτω από το Κύμα στα ανοιχτά της Καναγκάβα", γνωστής και ως "Το Μεγάλο Κύμα", του Ιάπωνα καλλιτέχνη Κατσουσίκα Χοκουσάι. (Ricardo Levins Morales).

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ EarthBeat [LINK]

από τον Ντάνιελ Καστίγιο

Σημείωση συντάκτη: Το EarthBeat δημοσιεύει μια σειρά δοκιμίων σχετικά με τους στόχους της Πλατφόρμας Δράσης Laudato Si' από ομιλητές στο συνέδριο "Laudato Si' και η Καθολική Εκκλησία των ΗΠΑ" του 2023, το οποίο πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά καθ' όλη τη διάρκεια του Ιουνίου και του Ιουλίου και συγχρηματοδοτήθηκε από το Πανεπιστήμιο Creighton και το Καθολικό Σύμφωνο για το Κλίμα. Αυτό το δοκίμιο αφορά τον Στόχο Laudato Si' "Απάντηση στην κραυγή των φτωχών".

Το 1991, ενώ εργαζόταν ως επικεφαλής οικονομολόγος στην Παγκόσμια Τράπεζα, ο Lawrence Summers ενέκρινε ένα εσωτερικό υπόμνημα για διανομή στην τράπεζα. Το υπόμνημα υποστήριζε τη «μετανάστευση των βρώμικων βιομηχανιών» στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου. «[Η] οικονομική λογική πίσω από την απόρριψη ενός φορτίου τοξικών αποβλήτων στη χώρα με τους χαμηλότερους μισθούς είναι άψογη», υποστήριζε το υπόμνημα, «και θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε αυτό». Συνέχιζε να ξεχωρίζει τις αραιοκατοικημένες χώρες της Αφρικής ως «υπορρυπασμένες» και θρηνούσε τη δυσκολία αποτελεσματικής μεταφοράς του περιβαλλοντικού κόστους στην αφρικανική ήπειρο. Τέτοιες μεταφορές θα «ενίσχυαν την παγκόσμια ευημερία», υποστήριζε το υπόμνημα. 

Ομιλία του Jason Hickel, Καθηγητή στο ICTA-UAB και Επισκέπτη Senior Fellow στο LSE, στο Συνέδριο για την 50ή Επέτειο στην Αβάνα.

Hickel: Climate, energy and natural resources | From Progressive International LINK 

Speech by Jason Hickel, Professor at ICTA-UAB and Visiting Senior Fellow at LSE, at the 50th Anniversary Congress in Havana.

Ομιλία του Jason Hickel, Καθηγητή στο ICTA-UAB και Επισκέπτη Senior Fellow στο LSE, στο Συνέδριο για την 50ή Επέτειο στην Αβάνα.

Ευχαριστούμε το PI για την οργάνωση αυτής της εκδήλωσης και ευχαριστούμε τους Κουβανούς οικοδεσπότες μας, οι οποίοι κράτησαν ζωντανή αυτήν την επανάσταση παρά τις εξαιρετικές αντιξοότητες. Ο αποκλεισμός των ΗΠΑ κατά της Κούβας, όπως και η γενοκτονία στη Γάζα, αποτελούν μια διαρκή υπενθύμιση της κραυγαλέας βίας της ιμπεριαλιστικής παγκόσμιας τάξης και γιατί πρέπει να την ξεπεράσουμε.

Το ίδιο ισχύει και για την οικολογική κρίση. Σύντροφοι, δεν χρειάζεται να σας πω για τη σοβαρότητα της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε. Κοιτάζει κάθε λογικό παρατηρητή κατάματα. Αλλά η κυρίαρχη ανάλυση αυτής της κρίσης και τι πρέπει να γίνει γι' αυτήν είναι θλιβερά ανεπαρκής. Την ονομάζουμε Ανθρωπόκαινο, αλλά πρέπει να είμαστε σαφείς: δεν είναι οι άνθρωποι αυτοί καθαυτοί που προκαλούν αυτήν την κρίση. Η οικολογική κατάρρευση καθοδηγείται από το καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα και - όπως και ο ίδιος ο καπιταλισμός - χαρακτηρίζεται έντονα από αποικιακή δυναμική. 

Καπιταλισμός και η Πολιτική της Φύσης | Free Gifts: Capitalism and the Politics of Nature

 

Αλίσα Μπαττιστόνι

Μια επίκαιρη νέα κριτική της επίμονης αποτυχίας του καπιταλισμού να εκτιμήσει τη φύση.

Free Gifts: Capitalism and the Politics of Nature

Alyssa Battistoni

A timely new critique of capitalism’s persistent failure to value nature.

Περισσότερες πληροφορίες  για το βιβλίο ΕΔΩ

«Γιατί σοσιαλισμός;» του Άλμπερτ Αϊνστάιν: Η διαχρονική κληρονομιά του κλασικού του δοκιμίου | Albert Einstein’s “Why Socialism?”: The Enduring Legacy of His Classic Essay, 2025.

 

Σε μια εποχή, όπως η σημερινή, που ο καπιταλισμός αντιμετωπίζει σοβαρή κρίση και που προσπαθεί μέσω της πολεμικής βιομηχανίας και των εξοπλισμών, των πολέμων και των συγκούσεων να πάρει ανάσα, χωρίς ωστόσο να υπάρχει μια σοβαρή  πολιτική και ιδεολογική αντιπρόταση ή "καλές πρακτικές", άρθρα και θέσεις, όπως του Άλμπερτ Αϊνστάιν με θέμα "Γιατί σοσιαλισμός;" αποτελούν σταθερά σημεία καταφυγής και ελπίδας για ένα δικαιότερο, ειρηνικό και αλληλέγγυο κόσμο.

Το άρθρο «Γιατί σοσιαλισμός;» του Άλμπερτ Αϊνστάιν, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο πρώτο τεύχος του μαρξιστικού περιοδικού Monthly Review, 1949, και αναδημοσιεύτηκε στο "Οικοσοσιαλιστικό blog", το Δεκέμβριο του 2023 [ΕΔΩ].

Πρόσφατα επανακυκλοφόρησε το «Γιατί σοσιαλισμός;» του Άλμπερτ Αϊνστάιν: Η διαχρονική κληρονομιά του κλασικού του δοκιμίου" σε ένα  λεπτό, κομψό τόμο που περιλαμβάνει το δοκίμιο του Αϊνστάιν μαζί με ένα λεπτομερές σχόλιο για το δοκίμιό του από τον εκδότη του Monthly Review , Τζον Μπέλαμι Φόστερ, Μάιος 2025.

Η επανέκδοση του δοκιμίου "Γιατί σοσιαλισμός" του Α.Α. είναι μια απάντηση στον πρόσφατο   "δημοκρατικό καπιταλισμό" του Αλέξη Τσίπρα.

Περισσότερα για την επανέκδοση του δοκιμίου στην ιστοσελίδα του Monthly Review [ΕΔΩ]. 

Το ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ - ECOSOCIALISM BLOG στηρίζει τη διεθνή και ανθρωπιστική "Πορεία προς τη Γάζα – MarchtoGaza"

Το ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ - ECOSOCIALISM BLOG στηρίζει τη διεθνή και ανθρωπιστική  "Πορεία προς τη Γάζα – MarchtoGaza",που θα πραγματοποιηθεί στην αιγυπτιακή επικράτεια από τις 15 Ιουνίου 2025.

ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΙΜΟΚΤΟΝΙΑ - ΟΧΙ ΣΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ - ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΡΘΩΠΟΙ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΤΡΙΔΑ -  ΟΧΙ ΣΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ - ΝΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ.

Περισσότερα στο BLOG της εκστρατείας ΕΔΩ.

 

Ricardo Levins Morales: Η Γη Γνωρίζει το Δρόμο: Οικολογικές Κοινωνικές Επισημάνσεις για την Απελευθέρωση | The Land Knows the Way: Eco-Social Insights for Liberation, 2024

 

Ας γνωρίσουμε πρώτα το συγγραφέα και καλλιτέχνη Ricardo Levins Morales και το Art Studio and Web Store [ΕΔΩ]

Πληροφορίες για το βιβλίο ΕΔΩ και για το συγγραφέα και καλλιτέχνη ΕΔΩ.

23 Ιουνίου 2025 θα γίνει υβριδική παρουσίαση και συζήτηση με το συγγραφέα. 

Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ: 

The Land Knows the Way: Eco-Social Insights for Liberation – A Book Talk with Ricardo Levins Morales. 

Κοινή δήλωση ΚΚΕ, ΝεΑρ και Πλεύσης Ελευθερίας και ΣΥΡΙΖΑ για διακοπή στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ

Κοινή δήλωση ΚΚΕ, ΝεΑρ και Πλεύσης Ελευθερίας και ΣΥΡΙΖΑ για διακοπή στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ

Συναυλία αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό.

Το κοινό αίτημα να διακοπεί η στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ, επικοινώνησαν Πλεύσης Ελευθερίας, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά με δήλωσης του!

Με κοινή δήλωση οι κοινοβουλευτικές ομάδες της Πλεύσης Ελευθερίας, του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς ζητούν να τερματιστεί η στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ, λόγω του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας.

Όπως τονίζεται στη δήλωση «στη Γάζα και μπροστά στα μάτια της ανθρωπότητας συντελείται μια πραγματική γενοκτονία που μέχρι σήμερα έχει ως αποτέλεσμα πάνω από 61.000 νεκρούς, 119.000 τραυματίες και εκατοντάδες χιλιάδες ξεριζωμένους, στη συντριπτική τους πλειοψηφία άμαχος πληθυσμός».

Η κοινή δήλωση των κομμάτων

ΠΡΟΣ

Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη

τον Υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Γεραπετρίτη

Climate Change is a Class Issue, 2024 | Η Κλιματική Αλλαγή είναι ένα Ταξικό Ζήτημα

 

Sarah Glynn,  John Clarke 

Climate Change is a Class Issue, 2024 | Η Κλιματική Αλλαγή είναι ένα Ταξικό Ζήτημα

[Διαβάστε - δείτε το βίντεο με την παρουσίαση του βιβλίου ΕΔΩ]

«Αυτό είναι ένα μικρό βιβλίο, αλλά το μήνυμά του είναι ζωτικής σημασίας. Όσοι εκμεταλλεύονται την εργασία των άλλων για κέρδος, εκμεταλλεύονται επίσης τους πολύτιμους πόρους της γης για τον ίδιο λόγο. Αν κάνετε εκστρατεία για να σώσετε τον πλανήτη, συμμετάσχετε σε μια γραμμή απεργίας και αντίστροφα. Ο αγώνας δεν αλλάζει - είναι η ταξική πάλη και αυτή τη φορά πρέπει να νικήσουμε. Σας ευχαριστούμε Σάρα και Τζον.» - ΚΕΝ ΛΟΟΥΤΣ, σκηνοθέτης - ΕΔΩ (KEN LOACH) από το οπισθόφυλλο του βιβλίου που είναι εμπνευσμένο απο το έργο «Το μεγάλο κύμα στα ανοιχτά της Καναγκάουα» του Κατσουσίκα Χοκουσάι (1831) [ΕΔΩ].

Το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο βλέπει τα πάντα με γνώμονα το κέρδος, εκμεταλλεύεται τον πλανήτη μέχρι καταστροφής με την ίδια αδίστακτη λογική που εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους. Η απειλή από την κλιματική αλλαγή και από την αντιμετώπιση του πλανήτη από τον καπιταλισμό ως άπειρου πόρου είναι τόσο μεγάλη που οι κοινωνίες μας φαίνεται να φοβούνται να την αντιμετωπίσουν. Αλλά όταν καταλαβαίνουμε ότι αυτή η απειλή προέρχεται από τις ίδιες καπιταλιστικές δυνάμεις που κυριαρχούν στην καθημερινότητά μας, ο δρόμος προς τα εμπρός γίνεται σαφής. Η μάχη ενάντια στο σύστημα που καταστρέφει τον πλανήτη μας είναι η ίδια με την μάχη ενάντια στο σύστημα που παράγει ολοένα και περισσότερες απίστευτες ανισότητες.

Ερνέστο Λακλάου: Σχετικά με τον λαϊκιστικό λόγο | Ernesto Laclau: On Populist Reason, 2018

Μια φιλοσοφική και πολιτική διερεύνηση της κατασκευής των λαϊκών ταυτοτήτων.

Σε αυτό το εξαιρετικά πρωτότυπο και επιδραστικό έργο, ο Ernesto Laclau εστιάζει στην κατασκευή των λαϊκών ταυτοτήτων και στο πώς «ο λαός» αναδύεται ως συλλογικός δρών. 

Συνδυάζοντας επιδέξια τη θεωρητική ανάλυση με μια πληθώρα εμπειρικών αναφορών από πολλά ιστορικά και γεωγραφικά πλαίσια, προσφέρει μια κριτική ανάγνωση της υπάρχουσας βιβλιογραφίας για τον λαϊκισμό, καταδεικνύοντας την εξάρτησή του από τους θεωρητικούς της «ψυχολογίας των μαζών», όπως ο Taine και ο Freud. 

Το «Περί Λαϊκιστικής Λογικής» είναι απαραίτητο ανάγνωσμα για όλους όσους ενδιαφέρονται για το ζήτημα των πολιτικών ταυτοτήτων στις μέρες μας. (Από τον εκδότη)

Περισσότερες πληροφορίες - ΠΗΓΗ [ΕΔΩ] | Το βρήκαμε ελεύθερο για λήψη [ΕΔΩ]

 

9 Μαϊου: Η Μέρα της Ευρώπης, η ήττα των ναζί και η τωρινή επίθεση της ακροδεξιάς

9 Μαΐου:  Η Μέρα της Ευρώπης, η ήττα των ναζί και η τωρινή επίθεση της ακροδεξιάς

Γιάννης Παρασκευόπουλος,

Νομικός, μέλος των Πράσινων - Οικολογία

Στις 9 Μαΐου, είναι η επίσημη Ημέρα της Ευρώπης. Η Διακήρυξη Σουμάν  του 1950, αφετηρία της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιλέχθηκε συνειδητά να συμπέσει με τη Μέρα της Νίκης, μετά τη συνθηκολόγηση της ναζιστικής Γερμανίας.

Ήταν όμως η φρίκη του Γ’ Ράιχ, έργο μόνο ενός παράφρονα δικτάτορα; Ο Μαρκ Μαζάουερ στη «Σκοτεινή Ήπειρο» επισημαίνει ότι ο ναζισμός οδήγησε στα ακρότατα όριά τους τις ήδη κοινές παραδοχές ΟΛΗΣ της τότε Ευρώπης: διάκριση «πολιτισμένου (Λευκού) κόσμου» και μη, ευγονική στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών κοινωνιών, αναζήτηση ισχυρής εκτελεστικής εξουσίας (και ισχυρών ηγετών) με απαίτηση πειθαρχίας και πλήρους υπακοής των πολιτών,  φόβος κοινωνικής ανατροπής και προθυμία να θυσιαστούν ατομικές ελευθερίες για το «κοινό καλό», επιθυμία για επιστροφή των γυναικών «στο σπίτι» ώστε να αυξηθούν οι γεννήσεις. Το σοκ ήταν ότι, μην έχοντας πια αποικίες, οι ναζί μετέφεραν όλη την αποικιακή βαρβαρότητα στην ίδια στην Ευρώπη: «Όταν τρώμε στάρι από τον Καναδά», είχε πει ο Χίτλερ, «δεν σκεφτόμαστε τους καταληστεμένους Ινδιάνους» [1].

Αν λοιπόν το 1945 σηματοδοτεί τη στρατιωτική και πολιτική ήττα του ναζισμού, η αντίστοιχη πολιτισμική του ήττα χρειάστηκε να περιμένει: στη Δύση κυριάρχησε η ανάσχεση του κομμουνιστικού κινδύνου και αργότερα ο ηθικός πανικός για τους τέντυμπόϊς, στην Ανατολή τα πάντα υποτάχτηκαν στον καθοδηγητικό ρόλο των Κ.Κ. και των αστυνομικών μηχανισμών επαγρύπνησης.

1968: η ολοκλήρωση της ήττας του ναζισμού

Οικοσοσιαλισμός – τι είναι? τι θέλει? τι προτείνει? (Δεκέμβριος 2007) | Η κλασική μπροσούρα ελεύθερη για λήψη

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από την "Περιβαλλοντική & Πολιτιστική Βιβλιοθήκη - ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ"

Η «Π&ΠΒ – ΦΤΦ» ψηφιοποίησε την κλασική μπροσούρα «Οικοσοσιαλισμός:Τι είναι; Τι Θέλει; Τι προτείνει», Δεκ.2007.

Μεταφράσεις - Επιμέλεια: Γιώργος Μητραλιάς.

Η μπροσούρα είναι ελεύθερη για λήψη, μετά από ψηφιοποίηση της «Π&ΠΒ – ΦΤΦ» στην «Ανοικτή Βιβλιοθήκη» στη σελίδα των ΦΤΦ. [ΕΔΩ] [ΕΔΩ]

Η παρουσίαση της μπροσούρας όταν πρωτοεκδόθηκε: «Κώστας Φωτεινάκης: Σκέψεις για τον Οικοσοσιαλισμό με αφορμή την έκδοση της μπροσούρας «Οικοσοσιαλισμός:Τι είναι; Τι Θέλει; Τι προτείνει», Δεκ.2007, ΕΔΩ.

ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ (ας τον γνωρίσουμε)

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ - ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΕΔΩ

Συνέχεια της προηγούμενης δημοσίευσης με θέμα: "The Christian Left (TCL) Nationwide Ministry & Community for Christian Progressives & Allies/ Η Χριστιανική Αριστερά (TCL) Πανεθνική Διακονία & Κοινότητα για Χριστιανούς Προοδευτικούς & Συμμάχους" [ΕΔΩ],

Έχουμε τη χαρά να παρουσιάσουμε την ιστοσελίδα ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ.

Αξίζει την προσοχή μας.

Ο θάνατος που πάπα Φραγκίσκου, και οι θέσεις ο οποίος εξέφρασε κατά τη διάρκεια της θητείας του, ιδιαίτερα με το «ENCYCLICAL LETTER – LAUDATO SI’ OF THE HOLY FATHER FRANCIS ON CARE FOR OUR COMMON HOME», (24 Μαΐου 2015)» [ΕΔΩ], φέρνουν ξανά στην επικαιρότητα, στην πολιτική, κοινωνική και οικολογική ζωή τις αξίες των λόγων του Ιησού.

Ανασύρουμε από το 2017 το  Κοινό μήνυμα Φραγκίσκου και Βαρθολομαίου για το περιβάλλον | Μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη για την εορτή της Ινδίκτου «Ἡμέρας προστασίας τοῦ περιβάλλοντος» [ΕΔΩ]

Με την ευκαιρία αναφερόμαστε στο «Το Pacem in terris ( Λιτ. « Ειρήνη στη Γη » ) -  είναι μια παπική εγκύκλιος που εκδόθηκε από τον Πάπα Ιωάννη XXIII στις 11 Απριλίου 1963, σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των ανθρώπων και των κρατών τους, καθώς και τις σωστές διακρατικές σχέσεις. Δίνει έμφαση στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ανθρώπινη ισότητα όσον αφορά την υποστήριξη των δικαιωμάτων των γυναικών, τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων και τα Ηνωμένα Έθνη» (θα επανέλΘουμε).

THE CHRISTIAN LEFT | DIVERSITY EQUITY & INCUSION ARE CHRISTIAN VALUES | Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: ΠΟΙΚΙΛΟΜΟΡΦΙΑ, ΙΣΟΤΗΤΑ & ΕΝΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ

The Christian Left (TCL) Nationwide Ministry & Community for Christian Progressives & Allies

Η Χριστιανική Αριστερά (TCL) Πανεθνική Διακονία & Κοινότητα για Χριστιανούς Προοδευτικούς & Συμμάχους 

Ο σύνδεσμος της ιστοσελίδας   ΕΔΩ |  FACEBOOK 

------------------------------

Με αφορμή αυτή τη δημοσίευση αναφέρουμε τον Οικοσοσιαλιστή θεολόγο  Carlos Alberto Libânio Christo OP (born 1944), γνωστό ως Frei Betto. [ΕΔΩ ΕΔΩ ]

Οικοσοσιαλιστικό ΜΠΛΟΚ - Η ΣΥΖΕΥΞΗ της Πολιτικής Οικολογίας με το Σοσιαλισμό είναι το νέο αφήγημα για την Αριστερά και τους Πράσινους

 

6 - 17 Μαΐου 2025: ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ - 120 έργα ζωγραφικής παιδιών 6-12 ετών - Έκθεση στη Νέα Ιωνία

 

 Η ομάδα ‘Ποδονίφτης, ρε(ύ)μα κριτικής των καιρών και δράσης’ που συμμετέχω και εγώ εδώ στη Ν. Ιωνία, διοργανώνει την έκθεση ‘Παιδιά στην Παλαιστίνη’. Η έκθεση αφορά την παρουσίαση 120 περίπου ζωγραφιών που έγιναν από Παλαιστίνια παιδιά ηλικίας 6 έως 12 ετών στα κατεχόμενα την περίοδο της δεύτερης Ιντιφάντα. 

Το πρωτογενές υλικό αυτής της έκθεσης, δηλαδή οι ζωγραφιές σε χαρτί, ανήκουν στην Ιταλική συλλογικότητα Sensibili alle foglie που διοργάνωσε την παρουσίασή τους στην Ιταλία και δέχθηκε το αίτημά μας να προχωρήσουμε σε ψηφιακή αναπαραγωγή και επεξεργασία του έντυπου υλικού που έχουν στη διάθεσή τους, με σκοπό να διοργανώσουμε αυτή την έκθεση εδώ. Αυτές οι ζωγραφιές, έγιναν στις αίθουσες του σχολείου Άγιος Ιωσήφ της Βηθλεέμ, στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη. Ζωγραφιές που μάζεψαν με κόπο οι δασκάλες και η διευθύντρια του σχολείου τους και ειλικρινά είναι  συγκλονιστικές και αναπαριστούν σε βάθος τις ακραίες συνθήκες εγκλεισμού, ανείπωτης βίας και ατέλειωτου τραύματος που βιώνουν καθημερινά αυτά τα παιδιά από τις Ισραηλινές δυνάμεις κατοχής. 

Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία. Είναι μέρα απεργίας και διεκδίκησης, με ρίζες στο Σικάγο του 1886 | May Day is not a holiday. | It is a day of strike and resistance, rooted in the struggles of Chicago in 1886

Φιλοτελικό Ταχυδρομικό Μουσείο / Philatelic Postal Museum | ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία. Είναι μέρα απεργίας και διεκδίκησης, με ρίζες στο Σικάγο του 1886, όταν οι εργάτες απαίτησαν το 8ωρο και βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη βία και τον θάνατο. Από τότε, η εξέγερσή τους έγινε σύμβολο παγκόσμιου αγώνα. Στην Ελλάδα, τον Μάη του 1936, οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης ξεσηκώθηκαν για αξιοπρεπείς μισθούς. Η απάντηση ήταν καταστολή με εκατοντάδες τραυματίες και 12 νεκρούς. Ανάμεσά τους ο 25χρονος Τάσος Τούσης. Η φωτογραφία της μάνας του πάνω απ’ το άψυχο σώμα του υπήρξε το ερέθισμα για τον Επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου. Το 1959, ο Μίκης Θεοδωράκης μελοποίησε τον Επιτάφιο, ενσωματώνοντας όλο το εύρος της ελληνικής μουσικής – από το έντεχνο ως το λαϊκό. Τα ΕΛΤΑ τιμούν φέτος τον Μίκη με νέα σειρά γραμματοσήμων. Η τέχνη του έγινε φωνή του λαού και της αντίστασής του στο άδικο.

Γραμματόσημο από την αναμνηστική έκδοση 100 χρόνια από την Πρωτομαγιά του Σικάγου, 1986. Σχεδίαση: Β. Κωνσταντινέα.

ENG⬇️

Πρωτομαγιά 1960 στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας | Ένα ανάγλυφο σήμα με ενδιαφέρον

 

 Δεν αναπολούμε τη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (ή Λαϊκή) (γερμανικά: Deutsche Demokratische Republik, DDR) ωστόσο το συγκεκριμένο επετειακό ανάγλυφο σήμα, της Πρωτομαγιάς του 1960, έχει ιδιαίτερο καλλιτεχνικό, πολιτικό και εικαστικό ενδιαφέρον.

Το ανάγλυφο σήμα για την 1η Μαΐου 1960 απεικονίζει ένα χρυσό στεφάνι από στάχυα σιταριού, μια μαύρη πυξίδα και έναν οδοντωτό τροχό, πάνω από τον οποίο κυματίζει μια κόκκινη σημαία. Το στεφάνι από στάχυα καλαμποκιού, πυξίδα και γρανάζι στο κρατικό έμβλημα της ΛΔΓ αντιπροσώπευε τους αγρότες, τους ακαδημαϊκούς και τους εργάτες, οι οποίοι από κοινού έπρεπε να διασφαλίζουν τη λειτουργία του κράτους. (Ίδρυμα Ντάλεμ - Κτήμα και Μουσείο).

Στο κέντρο του σήματος δεν βλέπουμε το κλασσικό "σφυρί" που πάνω του στηριζόταν ο διαβάτης. Το σφυρί έχει αντικατασταθεί με τον αριθμό [7] που πάνω του, στο χαμηλό τμήμα του, έχει καρφιτωθεί ο διαβήτης. Ο αριθμός [7] δηλώνει το Επταετές Σχέδιο 1959-1965 το οποίο απέτυχε εξαρχής. Η βιομηχανική παραγωγή αυξήθηκε με ρυθμούς αργότερους του αναμενόμενου.

GARETH DALE "Η ανάδυση ενός οικολογικού Καρλ Μαρξ: 1818 - 2018" | The emergence of an ecological Karl Marx: 1818 - 2018

Ο Οικολόγος ήταν από τις πρώτες δημοσιεύσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο που συζήτησαν σοβαρά τη «διαλεκτική» κατανόηση της φύσης και της κοινωνίας από τον Καρλ Μαρξ. 

Ο Καρλ Μαρξ γεννήθηκε στο Τρίερ πριν από 200 χρόνια σήμερα. Η κληρονομιά του πολιτικού οικονομολόγου αμφισβητείται έντονα. Το The Ecologist ήταν από τα πρώτα περιοδικά που εξέτασαν την οικολογική του σκέψη - σε ένα δοκίμιο που δημοσιεύτηκε το 1971. Εδώ, ο GARETH DALE, συντάκτης του βιβλίου Green Growth, εξετάζει τους ισχυρισμούς του ίδιου του Μαρξ για τη φύση και την κοινωνία - και την αρχική μας ερμηνεία.

Τα 200ά γενέθλια του Καρλ Μαρξ γιορτάζονται σήμερα σε συνθήκες που ούτε επιθυμούσε ούτε περίμενε: έναν πλανήτη που κυβερνάται από τον καπιταλισμό και τεμαχίζεται και μαγειρεύεται όλο και περισσότερο από τον καπιταλισμό.

Οι προηγούμενοι τέτοιοι εορτασμοί - το 1918 και το 1968 - έφτασαν εν μέσω παγκόσμιων εξάρσεων για προοδευτικά κοινωνικά κινήματα.

Ο Μαρξ γι' αυτές τις συγκυρίες ήταν θεωρητικός της ταξικής πάλης, της επανάστασης και της υποταγής του μετααποικιακού κόσμου, αλλά παραμελούσε τη φύση. Οι περιβαλλοντολόγοι βρήκαν αξία στον Μαρξ, αλλά όχι στην οικολογική του ανάλυση.

Μαλθουσιανή απαισιοδοξία

Εμβληματικό αυτού ήταν ένα δοκίμιο του 1971 από τον GN Syer στο The Ecologist . Τίμησε πράγματι το πάθος του Μαρξ για ισότητα και παγκόσμια ανθρώπινη χειραφέτηση. Αναγνώρισε επίσης την κατανόησή του για τη σχέση φύσης και κοινωνίας - ως «διαλεκτική» - θεωρώντας τους ανθρώπους ως μέρος της φύσης, όχι ως κυβερνήτες της. 

Αλλά το φύλλο χρέωσης ήταν μακρύ. Αρχικά, ο Σάιερ υποστήριξε ότι ορισμένες μαρξιστικές προβλέψεις είχαν αποτύχει. Ότι ο καπιταλισμός προκαλεί κοινωνική πόλωση και οι κύκλοι κρίσης φαινόταν να έχουν παραποιηθεί: το χάσμα πλούτου μεταξύ πλουσίων και φτωχών, παρατήρησε ο Σάιερ, είχε «σχεδόν παντού στενέψει», ενώ ο κύκλος άνθησης-ύφεσης είχε ξεπεραστεί χάρη στην «εφαρμογή των κεϋνσιανών οικονομικών θεωριών».

Το πιο σημαντικό είναι ότι ο Μαρξ καταδικάστηκε επειδή παπαγαλίζει την πίστη της εποχής του στην άπειρη υλική πρόοδο.

Είχε αποτύχει να αναγνωρίσει την εγκυρότητα του Μαλθουσιανού απαισιοδοξίας. Ήταν τυφλός για τις καταπονήσεις που επιβάλλει η υλική πρόοδος στον πλανήτη και τη συνακόλουθη ρύπανση και εξάντληση των πόρων. Και ήταν - εδώ, σε αντίθεση με τον Ένγκελς - «δεν γνώριζε την ευθραυστότητα μεγάλου μέρους της φύσης, όπως το έδαφος, και την πιθανότητα οι πόροι της γης κάποια μέρα να εξαντληθούν».

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ. | Το βιβλίο για ελεύθερη ανάγνωση και λήψη ΕΔΩ .