Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

ΣΥΝ: " Ολυμπιακοί Αγώνες: Το πανηγύρι των χορηγών, της ντόπας, της καταστολής, καθώς και η καλλιέργεια του εθνικισμού.."


Επιτέλους.... έβγαλε ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ μια ανακοίνωση για τους Ο.Α.... παίρνει θέση αντίθετη με τη διεξαγωγή των Ο.Α. Οι περισσότεροι Αριστεροί έχουν διαπαιδαγωγηθεί στα ιδανικά της συνεργασίας, της ειρήνης κ.λπ, που υποτίθεται ότι προάγουν οι Ο.Α. Ευτυχώς ο μεγάλος στοχαστής Κυριάκος Σιμόπουλος με το βιβλίο του "Ο.Α. Μύθοι και Απάτες " από το 1998 είχε αποδείξει τις αυταπάτες του ιδεολογήματος των Ο.Α. Διαβάστε ΕΔΩ

Η ανακοίνωση του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την αυριανή έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων

Η αυριανή έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου θα χρωματιστεί από τις αναφορές στα ολυμπιακά ιδεώδη, στις αξίες της συναδέλφωσης των λαών, της ευγενούς άμιλλας και της παγκόσμιας ειρήνης.
 Η πραγματικότητα όμως των Ολυμπιακών Αγώνων είναι αρκετά διαφορετική από τις υποκριτικές δηλώσεις  εκπροσώπων των κρατών και της ΔΟΕ. Το πανηγύρι των χορηγών, της ντόπας, της καταστολής, καθώς και η καλλιέργεια του εθνικισμού, αποτελούν το πραγματικό πρόσωπο του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού, αποκορύφωμα του οποίου είναι οι σημερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες. 
Την ίδια στιγμή, και παρά τον ορθό αποκλεισμό της αθλήτριας Βούλας Παπαχρήστου από την ελληνική αποστολή, αναδεικνύεται και η υποκρισία  υπευθύνων στην Ελλάδα και το εξωτερικό απέναντι σε τέτοια φαινόμενα. Και ενώ καταδικάζονται  ρατσιστικά σχόλια αθλητών, την ίδια στιγμή   καλλιεργείται η μισαλλοδοξία και αναπαράγονται  ρατσιστικές αντιλήψεις.
Προϋπόθεση για την ανάδειξη του αθλητισμού γενικότερα σε πεδίο πανανθρώπινων, πνευματικών και πολιτιστικών αξιών είναι η απαλλαγή του από τις στρεβλώσεις που έχει επιφέρει η μετατροπή του σε χώρο εμπορίου και συναλλαγής, καθώς και η στήριξη του μαζικού, ερασιτεχνικού αθλητισμού, στον αντίποδα των μεταλλίων της ντόπας και του κυνηγιού των ρεκόρ.

To Γραφείο Τύπου

Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

Κώστα Ζαχαριάδη: «Νέος ορισμός της υποκρισίας» η διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή στο Ρίο

[Η εικόνα είναι από την ιστοσελίδα BIRDLIFE και το άρθρο Reflections on Rio – reaffirming and renewing rhetoric but has anything really changed?]

Του Κώστα Ζαχαριάδη
Ολοκληρώθηκε την προηγούμενη Παρασκευή στην πρωτεύουσα της Βραζιλίας, είκοσι χρόνια μετά την ιστορική Σύνοδο του Ρίο και 40 χρόνια μετά την πρώτη παγκόσμια περιβαλλοντική συνάντηση της Στοκχόλμης, στην οποία (Ρίο 1992) η ανθρωπότητα αναγνώρισε τους μεγάλους κινδύνους που απειλούν τον πλανήτη, η Σύνοδος του ΟΗΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Ο διεθνής Τύπος, οι ΜΚΟ, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις αλλά και πολιτικές οργανώσεις της Αριστεράς και της οικολογίας χαρακτηρίζουν το αποτέλεσμα ως «παταγώδη αποτυχία» και μιλούν για έναν «νέο ορισμό της υποκρισίας», επιχειρηματολογώντας ότι το τελικό κείμενο της συνόδου δεν περιλαμβάνει δεσμευτικά μέτρα, αλλά, για άλλη μια φορά, μόνο γενικόλογες διακηρύξεις. Στο επίκεντρο των συζητήσεων τέθηκε το ζήτημα της ανάγκης για διασύνδεση μεταξύ τριών πυλώνων: τροφής, νερού και ενέργειας.


Η κλιματική αλλαγή εν εξελίξει
Η κλιματική αλλαγή ίσως αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για την ανθρωπότητα τον 21ο αιώνα:
1. Θα διαφοροποιηθούν τα αποθέματα νερού, οδηγώντας δισεκατομμύρια ανθρώπους σε λειψυδρία, διαφοροποιώντας σημαντικά την αγροτική και λιγότερο τη βιομηχανική παραγωγή, ιδίως σε χώρες που δεν έχουν οργανωμένο σύστημα υποδομών.
2. Θα υπάρξει υποβάθμιση οικοσυστημάτων εξ αιτίας της ερημοποίησης, του αυξημένου κινδύνου για πυρκαγιά και της κατάρρευσης της βιοποικιλότητας. Η καθημερινή εξαφάνιση ειδών που ακόμα δεν έχουν καταγραφεί από τον άνθρωπο στερεί από το οπλοστάσιο της επιστήμης πολύτιμες πληροφορίες για την αντιμετώπιση ασθενειών και για την αξιοποίηση χημικών ουσιών και ενώσεων.
3. Ο διατροφικός παγκόσμιος χάρτης θα διαφοροποιηθεί σημαντικά οδηγώντας πολλούς ανθρώπους στην πείνα σε εμφύλιες συγκρούσεις, σε μαζικό κύμα μετανάστευσης.
4. Η ακτογραμμή πολλών χωρών θα περιοριστεί με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, θα υποβαθμιστούν τα παραποτάμια δέλτα, πολλά γλυκά νερά θα γίνουν υφάλμυρα. Οι συνέπειες αυτών των αλλαγών θα είναι δυσβάστακτες για τις τοπικές οικονομίες, ιδίως των πιο αδύναμων χωρών που θα καταρρεύσουν υπό το βάρος της κλιματικής πίεσης.
5. Η αυξημένη θερμοκρασία θα προκαλέσει αύξηση των αιφνίδιων θανάτων, ιδίως κατά τους θερινούς μήνες όπου τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα γίνουν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Το θερμό καλοκαίρι που έφερε χιλιάδες θανάτους ηλικιωμένων στη Γαλλία το 2003, οι καταστροφικές συνέπειες του τυφώνα Κατρίνα στις ΗΠΑ το 2005 έδειξαν με ρητό και κατηγορηματικό τρόπο ότι η κλιματική αλλαγή δεν αφορά μόνο τους αδύνατους και τους αναπτυσσόμενους αλλά και τις πιο ισχυρές οικονομίες.
6. Ένα τεράστιο μεταναστευτικό τσουνάμι από περιβαλλοντικούς προσφυγές θα στοιβάζεται στα σύνορα των πιο εύρωστων οικονομικά χωρών.

Ελλάδα - ανάπτυξη - κλιματική αλλαγή
Το πανηγύρι της «πράσινης ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ» έχει προ πολλού τελειώσει. Η περιβαλλοντική ατζέντα σε όλη την προεκλογική περίοδο ήταν εξοβελισμένη.
Η ελληνική οικονομία είναι στο μάτι του κυκλώνα της ύφεσης, της λιτότητας, της κάμψης. Όλοι μιλούν για την πολυπόθητη ανάπτυξη! Ανάπτυξη όμως σημαίνει περισσότερο σκουπίδι, ρύπανση, αέρια του θερμοκηπίου, ενεργειακή κατανάλωση! Δεν υπάρχει διεθνώς παράδειγμα χώρας που είχε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και η ανάπτυξη αυτή δεν συνοδευόταν από αύξηση των απορριμμάτων, της ατμοσφαιρικής ρύπανσης κ.λπ. Επιβάλλεται η δημιουργία ενός οικολογικού - αναπτυξιακού κοινωνικού συμβολαίου για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση.
Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, η ανάγκη θωράκισης της Ελλάδας έναντι των κινδύνων της κλιματικής αλλαγής και το κόστος αντιμετώπισης των αλλαγών είναι κατά πολύ μικρότερο από εκείνο που θα προκύψει εάν την αφήσουμε να εξελιχθεί. Το 2100, η σωρευτική ζημία για την οικονομία θα φθάνει τα 701 δισ. ευρώ, δηλαδή ισοδυναμεί με το υπερτριπλάσιο του σημερινού ετήσιου ΑΕΠ της χώρας. Το κόστος προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, που αντιστοιχεί σε μακροχρόνιο πρόγραμμα επενδύσεων για την προστασία από τις ζημίες, ως το 2100 φθάνει τα 67 δισ. ευρώ, το 1/3 του σημερινού ετήσιου ΑΕΠ. Οι επενδύσεις σε μέτρα προσαρμογής θα διασφαλίσουν μείωση του κόστους από την κλιματική αλλαγή σχεδόν κατά 30% (σε 510 δισ. ευρώ σωρευτικά έως το 2100, έναντι 701 δισ. ευρώ σε περίπτωση μη δράσης).

Για έναν κόσμο με κοινωνική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη
Η κατάσταση του περιβάλλοντος είναι ανησυχητική σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό, εθνικό και τοπικό επίπεδο. Είμαστε αντιμέτωποι, αν δεν υπάρξει ριζική αλλαγή πορείας, με συγκλονιστικές ανακατατάξεις. Η σχέση φύσης-ανθρώπου ακροβατεί σε ένα επικίνδυνα τεντωμένο σχοινί. Η επιταχυνόμενη περιβαλλοντική κρίση μάς βάζει απότομα σε αχαρτογράφητες περιοχές σε σχέση με τις άμεσες και τις έμμεσες επιπτώσεις της στην οικονομία και στην καθημερινότητα των πολιτών.
Η ανάγκη για οικολογική ανασυγκρότηση της οικονομίας απαιτεί νέο πρότυπο για την κοινωνική οργάνωση, την κατανάλωση, την παραγωγή, την εργασία και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών και των λαών. Η περιβαλλοντική κρίση συμπυκνώνει όλες τις αντιφάσεις ενός στρεβλού αναπτυξιακού προτύπου που κυριάρχησε στον σύγχρονο κόσμο.
Ανοίγει ένα νέο πεδίο αντιπαράθεσης που διαπερνά όλα τα επιμέρους ζητήματα κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής φύσης. Αυτήν την πρόκληση η δική μας Αριστερά την έχει δει εγκαίρως και την έχει εντάξει σε ένα συνολικότερο σχέδιο μετασχηματισμού της κοινωνίας σε πιο δίκαια, δημοκρατική και αλληλέγγυα κατεύθυνση.