Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Κώστας Λάμπος: Ο άνθρωπος, η άμεση δημοκρατία, η αταξική κοινωνία και ο ανθρωπισμός είναι η απάντηση, όποια και να είναι η ερώτηση

Συνοψίζοντας τις εμπειρίες μας από αυτό το συναρπαστικό οδοιπορικό μας καταλήγουμε σε τρία συμπέρασμα:

· Το πρώτο συμπέρασμα είναι, πως η ανθρωπότητα, ως Εμείς, ως συλλογικότητα παλεύει από τα γεννοφάσκια της για Κοινοκτημοσύνη και Ισότητα, για Ισότητα και Δικαιοσύνη, για κοινωνική Δικαιοσύνη και για Ισοπολιτεία, για Άμεση Δημοκρατία και Ελευθερία, για Συνεργασία και Ειρήνη, για Απελευθέρωση του Ανθρώπου και για Οικουμενικό Ανθρωπισμό, παλεύει δηλαδή για τον κάθε φορά καλύτερο κόσμο.

· Το δεύτερο συμπέρασμα είναι πως η εργαζόμενη ανθρωπότητα εμποδίστηκε συστηματικά από όλα τα εκμεταλλευτικά κοινωνικοοικονομικά συστήματα που επέβαλλαν την κυριαρχία τους με τη βία των θεσμών, των διάφορων σκοταδισμών, του ταξικού κράτους και των όπλων. Βέβαια η ανθρωπότητα κατάφερνε πάντα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να κλείνε τον κύκλο αυτών των ενοχλητικών παρασιτικών μορφωμάτων και να δημιουργεί με υπομονή και επιμονή τους όρους της απελευθέρωσής της, από το ένα μετά το άλλο εξουσιαστικό-εκμεταλλευτικό σύστημα, μέχρι που φτάσαμε στον 21ο αιώνα, όπου η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

· Το τρίτο συμπέρασμα είναι πως η ανθρωπότητα συνειδητοποιεί σταδιακά, όπως αποκαλύπτεται και στο οδοιπορικό μας, πως δεν έχει να επιλέξει μεταξύ του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και του κρατικού καπιταλισμού, της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας και του τριτοτεταρτοδιεθνιστικού ψευτοσοσιαλισμού, αλλά οφείλει να αναδείξει την μακραίωνη αγωνιστική προσπάθειά της σε σύγχρονη επιλογή της.

Γι’ αυτό θα χρειαστεί οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού να αυτονομηθούν πνευματικά, ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά από την κηδεμονία της απερχόμενης, αλλά και της καροδοκούσας άρχουσας τάξης και να επεξεργαστούν το δικό τους σύγχρονο Σχέδιο για το Μέλλον της Ανθρωπότητας. Ένα σχέδιο με τρία στάδια, με:

· πρώτο αυτό της διαμόρφωσης ενός σύγχρονου κινήματος Διαφωτισμού που θα κοινωνικοποιεί την επιστημονικά έγκυρη και κοινωνικά χρήσιμη γνώση, για να απαλλαγεί η εργαζόμενη κοινωνία από τους εξουσιαστικού μύθους, τους μεσσίες και τις υποτίθεται επαναστατικές ηγετικές πρωτοπορίες και να καταστεί η ίδια η εργαζόμενη κοινωνία-ανθρωπότητα υποκείμενο της ιστορίας της απελευθέρωσής της,

· δεύτερο αυτό της ειρηνικής ουμανιστικής επανάστασης της συνειδητής εργαζόμενης κοινωνίας, για την ανατροπή του καπιταλισμού σε κάθε πιθανή και απίθανη εκδοχή του και

· τρίτο αυτό της οικοδόμησης του Κοινωνικοοικονομικού Συστήματος του Ουμανισμού[1], συστατικά στοιχεία του οποίου θα είναι η απόλυτη και καθολική κοινοκτημοσύνη και η καθολική Άμεση Δημοκρατία, με στόχο τη δημιουργία της Αταξικής Κοινωνίας και του Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού.

Η ανθρωπότητα βρέθηκε, στην αργόσυρτη και βασανιστική διαδρομή της, πολλές φορές μπροστά σε τέτοια διλήμματα και πάντα στην ώρα της κατάφερνε να πετάει από πάνω της κάθε τι το παρακμασμένο και το σάπιο και να ανοίγει το δρόμο για τον εκάστοτε δυνατό και αναγκαίο καλύτερο κόσμο. Οι επιστήμες και οι τεχνολογίες του 21ου αιώνα, κάτω από τον έλεγχο της κοινωνίας, συνθέτουν την αντικειμενική δυνατότητα για τη πραγμάτωση του πανάρχαιου ονείρου της ισότητας. Η κατασταλαγμένη εμπειρία και η απελευθερωτική ιστορική συνείδηση της σύγχρονης εργαζόμενης κοινωνίας συνθέτουν την εξατομικευμένη και τη συλλογική υποκειμενική παράμετρο της αντικαπιταλιστικής-ουμανιστικής επανάστασης Και τα δυό αυτά μεγέθη μαζί θα γυρίσουν σίγουρα τη σελίδα της ιστορίας και θα διευρύνουν τους ορίζοντες του ανθρώπινου, ανθρωπιστικού, ουμανιστικού πολιτισμού, στα πλαίσια του οποίου ο αρχάνθρωπος που έγινε δούλος, δουλοπάροικος και εργάτης, θα ξαναγίνει ελεύθερος άνθρωπος στις σύγχρονες συνθήκες.

Ο Ουμανισμός του 21ου Αιώνα, ο Ουμανισμός του homo humanisticus universalis, δεν μπορεί παρά να σημαίνει τη λαχτάρα, την προσπάθεια και την ικανότητά μας, ως ανθρωπότητα, να σκουπίσουμε το δάκρυ από τα μάτια της Μάνας-Φύσης και να ξανακάνουμε το άδολο χαμόγελό της, το συναρπαστικό φαινόμενο της ζωής, τη ζωή μας την ίδια, έργο τέχνης, πηγή δημιουργικής οικουμενικής ευτυχίας και αιώνιο στολίδι αυτού του αναρχοατελεύτητου και μεγαλοπρεπούς Σύμπαντος.

Διαβάστε όλο το άρθρο ΕΔΩ.


Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

5 Μάη 2011: ΟΙΚΟ-ΣΥΝ/ Κρίση, μνημόνιο και περιβάλλον: τάσεις, αντιστάσεις, εναλλακτικές

Θα παρακολουθήσουμε την εκδήλωση του Τμήματος του ΣΥΝ। Αν δεν μας απατάει η μνήμη μας τέτοιας κλίμακας και περιοχομένου εκδήλωσης - συζήτησης έχει να γίνει στο ΣΥΝ από το προσυνέδριο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (११ -१२ Ιανουαρίου २००२)।
-------------------
Το Τμήμα Περιβάλλοντος και Οικολογίας του ΣΥΝ διοργανώνει την Πέμπτη 5 Μάη 2011 στην Αθήνα (3।00’ – 8.30’ μ.μ., Ξενοδοχείο Athens Imperial, πλ. Καραϊσκάκη, μετρό Μεταξουργείο) εκδήλωση – συζήτηση με θέμα “κρίση, μνημόνιο και περιβάλλον: τάσεις, αντιστάσεις, εναλλακτικές”.

Στην εκδήλωση έχουν προσκληθεί και θα μιλήσουν μέλη πρωτοβουλιών πολιτών και ακτιβιστές, στελέχη από την αυτοδιοίκηση, εκπροσώποι ανεξάρτητων μη-κυβερνητικών φορέων και ενεργοί προοδευτικοί επιστήμονες.

Με την πρωτοβουλία αυτή ο ΣΥΝ σηματοδοτεί, ένα χρόνο από την επιβολή του μνημονίου κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ, τη συμπαράταξή του με τους αγώνες για τη διαφύλαξη της δημόσιας περιουσίας, των φυσικών πόρων και των δημοκρατικών κατακτήσεων στον τομέα της ανάπτυξης και ανοίγει το διάλογο για εναλλακτικά και ριζοσπαστικά μοντέλα ανάπτυξης.

διαβάστε παρακάτω το πρόγραμμα της εκδήλωσης και το κείμενο-κάλεσμα:

πρόγραμμα

[3.00’ - 3.30’] έναρξη : εισαγωγική ομιλία

  • Ηρώ Διώτη, Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Η πολιτική για το περιβάλλον και την ανάπτυξη στην Ελλάδα σήμερα

[3.30’ - 4.30’] ενότητα α’ : ύπαιθρος και προστασία της φύσης

  • Τάσος Χοβαρδάς, Δρ. βιολογίας ΑΠΘ Αναπτυξιακά ερωτήματα για τις προστατευόμενες περιοχές
  • Νικήτας Μυλόπουλος, Καθηγητής πανεπιστημίου Θεσσαλίας Ιδιωτικοποίηση ή συμμετοχική και κοινωφελής διαχείριση του νερού;
  • Aλέκος Κουτσουρής, Καθηγητής Γεωπονικού πανεπιστημίου Βιώσιμος αγροτικός τομέας για την ανάπτυξη της υπαίθρου

[4.30’ - 5.30’] ενότητα β’ : βιομηχανία και ενεργειακή παραγωγή

  • Ειρήνη Κλαμπατσέα, Λέκτορας χωροταξίας Ε.Μ.Π. Εξορυκτικές δραστηριότητες και τοπική ανάπτυξη
  • Αχιλλέας Πληθάρας, Περιβαλλοντολόγος, υπεύθυνος εκστρατειών WWF Ενεργειακά διλλήματα για τις κοινωνίες και την οικονομία
  • Τάσος Κεφαλάς, Μηχανικός, μέλος κινήσεων και δικτύων πολιτών Επιπτώσεις της “απελευθέρωσης” της ενέργειας και της διαχείρισης απορριμμάτων

[5.30’ - 6.00’] διάλλειμα

[6.00’ - 7.00’] ενότητα γ’ : τουρισμός, οικιστική πολιτική και μεταφορές

  • Νίκος Συρμαλένιος, Περιφερειακός σύμβουλος Νοτίου Αιγαίου Για μια δίκαιη και βιώσιμη πολιτική νησιωτικότητας
  • Βάννα Σφακιανάκη, Αρχιτέκτονας, μέλος ΔΕ ΤΕΕ Ανατ. Κρήτης Ένα εναλλακτικό μοντέλο τουρισμού με τοπικό συλλογικό όφελος
  • Νίκος Μπελαβίλας, Καθηγητής αστικού περιβάλλοντος ΕΜΠ Χωροταξικός σχεδιασμός στις πόλεις, ρυθμιστικό Αττικής και απειλές

[7.00’ - 8.30’] στρογγυλό τραπέζι : “πράσινη ανάπτυξη”, το κυρίαρχο μοντέλο και η αριστερά

  • Χριστίνα Θεοχάρη, Δρ. περιβαλλοντολόγος, Πρόεδρος Ε.Κ.Π.Α.Α. Ο κοινωνικός διάλογος και οι θέσεις των συλλογικών φορέων για την βιώσιμη ανάπτυξη
  • Γιάννης Σχίζας, Συγγραφέας – εκδότης “Οικολογείν” Πράσινη ανάπτυξη: ιδεολόγημα ή πραγματικότητα
  • Σπύρος Ψαρούδας, Πρόεδρος MKO “Καλλιστώ” Οικολογική διάσταση των προγραμμάτων δημόσιων επενδύσεων
  • Γιάννης Δραγασάκης, π. Βουλευτής – επιτροπή πολιτικής τεκμηρίωσης ΣΥΝ Θέσεις της αριστεράς για τον οικολογικό μετασχηματισμό οικονομίας και κοινωνίας

κείμενο – κάλεσμα

δεν μπορείς να πουλήσεις κάτι που δε σου ανήκει …

Σήμερα, στην Ελλάδα και άλλες χώρες, βιώνουμε μια πολύπλευρη -οικονομική, κοινωνική και οικολογική- κρίση. Είναι η επιβεβαίωση της παταγώδους αποτυχίας του κυρίαρχου μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης. Είναι μια παγκόσμια κρίση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, που όμως απειλεί να συμπαρασύρει τους κοινωνικά αδύναμους και το περιβάλλον.

Ιδιαίτερα στο καθεστώς του μνημονίου κυβέρνησης, ΔΝΤ και ΕΕ, το περιβάλλον της χώρας μας απειλείται από τις εντονότερες πιέσεις της αγοράς και την -υποτίθεται “κατεπείγουσα”- προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων – “γκρίζων” και “πράσινων”…

Κυρίαρχες κυβερνητικές επιλογές αποτελούν το fast track και η “ευέλικτη” περιβαλλοντική αδειοδότηση κάθε είδους επενδυτικών δραστηριοτήτων. Έχουν βάλει πωλητήριο και εκχωρούν τις επιχειρήσεις και τα δίκτυα κοινής ωφέλειας σε ιδιωτικά συμφέροντα, πολυεθνικές και εργολάβους. Ρευστοποιούνται τα τελευταία αποθέματα δημόσιας περιουσίας και ακυρώνεται ο κοινωνικός χαρακτήρας των φυσικών πόρων.

Τα ψευδεπίγραφα διλλήματα του τύπου “προστασία του περιβάλλοντος ή ανάπτυξη και θέσεις εργασίας” ισχυροποιούνται και εκδηλώνονται σε κάθε επίπεδο. Σε πολλές περιπτώσεις, ρυπογόνες επενδύσεις παρουσιάζονται ως “από μηχανής θεός” σε ευάλωτες τοπικές κοινωνίες και στα “εθνικά ακροατήρια” των μμε. Και σε παγκόσμιο επίπεδο, πολλές χώρες ανακρούουν πρύμνα σε διεθνείς περιβαλλοντικές δεσμεύσεις και η εκμετάλλευση των πόρων στις φτωχές περιοχές του πλανήτη επεκτείνεται…

το μέλλον δεν θα περιμένει!

Για την αριστερά και τη ριζοσπαστική οικολογία, το περιβάλλον και η φύση είναι αναπαλλοτρίωτος συλλογικός πόρος των κοινωνιών, κρίσιμος παράγοντας για την ευημερία των ανθρώπων και την βιωσιμότητα της οικονομίας. Προβάλλονται εναλλακτικά μοντέλα ανάπτυξης, με διαφορετικά παραγωγικά και καταναλωτικά πρότυπα, με έμφαση στις ανάγκες και την εξοικονόμηση πόρων, απέναντι στην υπερεκμετάλλευση της φύσης για το κέρδος.

Ένα χρόνο μετά την επιβολή του μνημονίου, έχει γίνει σαφής ο χαρακτήρας και οι κίνδυνοι των κυρίαρχων επιλογών για το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής. Η αριστερά συμπορεύεται με όλους όσους αγωνίζονται για να αντιστρέψουν τις αρνητικές συνέπειες της σημερινής πολιτικής. Και συζητάει για τη διέξοδο από τη κρίση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης και τα στοιχεία ενός κοινωνικά δίκαιου και οικολογικού προγράμματος θέσεων και δράσης.

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Γιάννης Πανούσης: Αριστερή τύφλωση;

Gरफ्फिती

Χρόνια μετά

θα πετάξεις μολότωφ

για μένα

Γ. Κακουλίδης, Λούνα Λουνέρα

Είναι βέβαιο ότι ζούμε και βιώνουμε μια πολλαπλή κρίση. Πολιτική, ιδεολογική, κοινωνική, διανθρώπινη. Σ' αυτό το πλέγμα προστέθηκε η οικονομική κρίση, που δημιουργεί τεράστια προβλήματα ατομικής επιβίωσης και εθνικής στρατηγικής υπέρβασης των «χρόνιων παθήσεων» του greek dream.

ΜΕΣΑ σ' αυτό το σαστισμένο τοπίο τα όσα γίνονται σου θυμίζουν τις παλιές συνταγές αποτυχίας του συστήματος. Το ΠΑΣΟΚ προσποιείται ότι δεν έχασε τη σοσιαλιστική ψυχή του, η Ν.Δ. και ο ΛΑΟΣ διεκδικούν τη φιλελεύθερη αυθεντικότητα και η ά-μοιρη Αριστερά, όπως κάνει πάντα στις δύσκολες εποχές, αλληλοσπαράσ-σεται (καταγγέλλοντας ταυτόχρονα το δικομματισμό που η ίδια θρέφει με τα ιστορικά και καθημερινά λάθη της).

ΚΑΤΑ τη γνώμη μου δεν υπάρχει ούτε βολική Αριστερά (που είναι πρόθυμη να συνεργαστεί με οποιονδήποτε για να καταστεί «κυβερνώσα») ούτε διαβολική Αριστερά (που συνωμοτεί και κινητοποιεί σκοτεινές δυνάμεις).

Η ΜΗΤΡΑ της Αριστεράς είναι η ίδια. Οι πατριωτικοί, εθνικοί, πολιτικοί, κοινωνικοί αγώνες με το λαό για το λαό. Ανεξάρτητα από τις εκτιμήσεις, αναλύσεις, συγκυρίες ή και το ρόλο των εκάστοτε ηγεσιών, η Αριστερά δεν μπορεί να έχει ως κύριο εχθρό της τις διάφορες αριστερές εκδοχές ή τους αριστερούς πολίτες. Και το κυριότερο: η Αριστερά έχει -ιδίως σήμερα- ανάγκη από τα σύμβολά της (Γλέζος, Θεοδωράκης, Λαμπράκης, Κύρκος και τόσοι άλλοι) και δεν πρέπει να τ' αποκαθηλώνει με τέτοια ευκολία, γιατί στο τέλος θα μείνει «γυμνή» και χωρίς παραδείγματα. Είναι αδιανόητο μια ευρωπαϊκή Αριστερά ή -έστω- η Αριστερά μιας ευρωπαϊκής χώρας να κριτικάρει ή να λοιδορεί τους Ελληνες (συν)αγωνιστές αριστερούς (με τους οποίους σε κάποια στροφή της Ιστορίας διαφώνησε) και να θαυμάζει (!!!) κάτι ημι-δικτάτορες της Λατινικής Αμερικής ή κάποια αγιοποιημένα μοντέλα διακυβέρνησης (που «σαπίζουν» και τυραννούν τους λαούς).

ΚΑΚΟΣ - κάκιστος ο μανιακός καπιταλισμός, αλλά το φάρμακο δεν βρίσκεται στις αφρικανικές φυλές ή στα ασιατικά αντάρτικα.

ΕΙΝΑΙ ώρα τα αριστερά κόμματα και οι αριστεροί πολίτες να διαμορφώσουν ένα δίκτυο συνεννόησης (έστω στα μίνιμα που συμφωνούν) για να σώσουν τη χώρα [και όχι την αμόλυντη (;) ιδεοληψία τους].

ΥΓ.1 Αυτοί που απομυθοποιούν το 1821, το 1940 και την εν γένει Ιστορία μας δεν βλέπουν το πώς οι άλλοι λαοί διαφυλάττουν τους εθνικούς τους μύθους και κυρίως δεν αντιλαμβάνονται ότι χωρίς κοινές αναφορές εύκολα οι επόμενες γενιές θα προσφύγουν στους μύθους των ναρκωτικών, του καταναλωτισμού ή της τυφλής τρομοκρατίας;

ΥΓ.2 Πρώτα Δημοκρατία και μετά σοσιαλισμός. Αλλιώς όλα θα είναι βαρβαρότητα.

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Χωρίς σχόλια.....

"Όσο υπάρχει κόσμος που πεινάει, είναι απάνθρωπο να πετάς ντομάτες, γιαούρτι και αυγά στους πολιτικούς του μνημονίου"...
Εμείς δεν κάνουμε σχόλια...

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Πέμπτη 14 Απριλίου (20.00) "ΚΑΥΣΗ: άλλο ένα έγκλημα στη Φυλή" Συζήτηση για τη διαχείριση των σκουπιδιών στην Αττική

Η διαχείριση των απορριμμάτων είναι καθαρά πολιτικό ζήτημα...
Η ΟΙΚΟΑΡΙΣΤΕΡΑ στηρίζει και συμμετέχει την πρωτοβουλία του ΕΚΧ Βοτανικός Κήπος στην Πετρούπολη। Περισσότερα ΕΔΩ.

१२ Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στις στρατιωτικές δαπάνες/ Συγκέντρωση στο Σύνταγμα

Προσυπογράφουμε το κείμενο που ακολουθεί। Τα όπλα κάνουν καλό μόνο στους εμπόρους και τους κατασκευαστές της πολεμικής βιομηχανίας। Όπως οι έμποροι της ηρωίνης αναζητούν θύματα έτσι οι οι έμποροι της πολεμικής βιομηχανίες αναζητούν πελάτες।

-------------------
ΟΧΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ

Η 12η Απριλίου έχει ορισθεί ως Παγκόσμια ημέρα δράσης ενάντια στις στρατιωτικές δαπάνες & συμπίπτει με τη δημοσίευση των νέων ετήσιων στοιχείων για τις δαπάνες από το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη (SIPRI) της
Στοκχόλμης.
11 συλλογικότητες παίρνουμε την πρωτοβουλία να διαμαρτυρηθούμε την ημέρα αυτή, 12 Απριλίου, ημέρα Τρίτη, στις 6 μ।μ. στην πλατεία Συντάγματος (στηνέξοδο του μετρό). Θα έχουμε πανό, ομιλίες, φυλλάδια και θα μαζεύουμε
υπογραφές για τη μείωση των στρατιωτικών δαπανών। Καλούμε άτομα και φορείς να δώσουν το παρών στην εκδήλωση.
Οι συλλογικότητες που καλούν:
· Κόσμος Χωρίς Πολέμους & Βία
· Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης
· Αντιεθνικιστική - Αντιμιλιταριστική πρωτοβουλία
· Ευρωπαϊκό Γραφείο για την Αντίρρηση Συνείδησης
· Αντιγόνη
· Παγκόσμια Πορεία Γυναικών
· Ηλιόσποροι
· Κόκκινο
· Νεολαία ΣΥΝ
· Οικολόγοι Πράσινοι
· Νέοι Πράσινοι