"Μαύρα τα μαντάτα για τη Σερενάτα..." - "Τα κέρδη πρώτα και ύστερα το κλίμα αποφάσισαν οι ισχυροί του κόσμου" - Εμείς.....

....θα αφήσουμε να το φάει το κλ(ή)μα ο γαϊδαροκαπιταλισμός?

Historic moment, historic gathering, historic disappointment - Oxfam

Ανταπόκριση της Ασημίνας Ξηροτύρη-Αιατερινάρη, πρ.βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, από τη διάσκεψη στην Κοπεγχάγη, Πέμπτη 17/12/2009

«To σύστημα δεν επιτρέπει μια δίκαιη και ισχυρή συμφωνία για το Κλίμα, τι θα διασώσει τη διάσκεψη της Κοπεγχάγης;»

Στην Κοπεγχάγη δεν πήγαν δεν πήγαν για τη σωτηρία της ζωής στον πλανήτη, αλλά για να κάνουν δουλειές δισεκατομμυρίων!

Κλικάρετε ΕΔΩ για να επισκεφτείτε ένα άλλο blog...

Η αριστερά για την κλιματική αλλαγή - τρεις εκδηλώσεις 17/12 Πέμτπη (2), 18/12 Παρασκευή

Είναι γεγονός ότι η συγκέντρωση για την κλιματική αλλαγή που έγινε το Σάββατο στις 12/12/09 στο Σύνταγμα δεν ήταν ικανοποιητική. Υποδεέστερη από το 2007, 2008 ενώ υπήρχαν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις, σύνοδος του ΟΗΕ στην Κοπεγχάγη και πολλά δημοσιεύματα για την κλιματική αλλαγή, να πάει καλύτερα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποίησε μια αξιόλογη ημερίδα με την ευρωομάδα του κοινοβουλίου λίγο πριν την έναρξη της συνόδου του ΟΗΕ, οι ΜΚΟ WWF/ Green Peace εργάστηκαν από κοινού και συστηματικά ανέπτυξαν δράσεις (και στο διαδίκτυο), η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS επίσης αν και οι τρεις τους δεν συμμετείχαν στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα.
Ξεχωριστή παρέμβαση έκαναν οι Οικολόγοι - Πράσινοι στο Σύνταγμα την ίδια μέρα και ώρα.
Λίγο πριν την έναρξη των εργασιών πραγματοποιήθηκαν ομιλίες ή ημερίδες της οργάνωσης ΚΟΚΚΙΝΟ, η διεθνής συνάντηση με θέμα "Κλιματική αλλαγή - Περιβάλλον και Μετανάστες" που διοργάνωσαν Το Ελληνικό Δίκτυο Friends of Nature και ο Περιβαλλοντικός Σύλλογος Περιστερίου, οι "πολίτες του ΧΟλαργού", και ο ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. Χαϊδαρίου (τριήμερες εκδηλώσεις), το περιοδικό ΑΡΔΗΝ (κατά τη διάρκεια της συνόδου) κ.ά.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν φιλοδοξούμε να παίξουμε το ρόλο του ληξίαρχου καταγραφής των εκδηλώσεων για τη κλιματική αλλαγή. Ίσως να έγιναν και άλλες που δεν τις γνωρίζουμε.

----
Κατά τη διάρκεια της συνόδου προγραμματίζονται τρεις εκδηλώσεις (προβολές, ομιλίες) από οργανώσεις της αριστεράς, ενώ αναμένεται να εκδηλωθεί το ενδιαφέρον για τα αποτελέσματα αμέσως μετά το πέρας της συνόδου του ΟΗΕ.
Τις τρεις συγκεντρώσεις διοργανώνουν:
1. Οργάνωση ΚΟΚΚΙΝΟ.
2. ΠΚ Συνασπισμού και Νεολαίας ΣΥΝ Πετραλώνων και Θησείου.
3. ΟΚΔΕ-Σπάρτακος

Είναι θετικό ότι δυνάμεις της αριστεράς βάζουν στην ατζέντα τους την Οικολογία, αρκεί να μη γίνεται ευκαιριακά και για επικοινωνιακούς λόγους.
Αν θέλετε κλικάρετε ΕΔΩ για να δείτε τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Οικολογικής Αριστεράς (Ε.Ο.Ρ.Α.) για τη σύζευξη της αριστεράς με την Οικολογία και την κλιματική αλλαγή.

Οι αναπτυσσόμενες χώρες θέλουν να διατηρήσουν τη δομή του Πρωτοκόλλου του Κιότο

[Μία από τις αίθουσες του Bella Κέντρου στην Κοπεγχάγη, όπου η σύνοδος του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή είναι σε εξέλιξη, Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009.]
Τρίτο σχέδιο κατατέθηκε την Τρίτη, Διαβάστε το άρθρο και σχετικές πληροφορίες για την εκπομπή CO2 ανά χώρα και κάτοικο.
Κλικάρετε ΕΔΩ.

Από τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα για τη κλιματική αλλαγή - Σάββατο 12/12/09

Climaforum09 - Καθημερινή ενημέρωση από την Cop15 για την κλιματική αλλαγή

Κλικάρετε ΕΔΩ για την ενημέρωσή σας.
Climaforum09 - Η αντισύνοδος των κινημάτων στην Κοπεγχάγη.
Climate Change - Daily information from Copenghagen

Καθημερινή ενημέρωση από την Κοπεγχάγη και την Cop15

Κλικάρετε ΕΔΩ.
Climate change - News from Copenghagen

Η εναρκτήρια ομιλία της Καναδής συγγραφέως Naomi Klein στο Klimaforum09

Η Καναδή συγγραφέας Naomi Klein άνοιξε τις εργασίες της "διάσκεψης των λαών" στο Klima Forum

Οι Δανοί διοργανωτές αναμένουν μέχρι 10.000 επισκέπτες ημερησίως. Μεταξύ των ομιλητών περιλαμβάνονται Vandana Shiva, George Monbiot, Bill McKibben, Tim Jackson και Wangari Maathai.
Στην εναρκτήρια ομιλία της η Καναδή συγγραφέας Naomi Klein μεταξύ των άλλων τόνισε "Η συμφωνία που πραγματικά χρειαζόμαστε δεν είναι καν στο τραπέζι".
Κλικάρετε ΕΔΩ για να επισκεφτείτε το Klima Forum και να διαβάσετε ολόκληρο το ρεπορτάζ.

Ο Τζέιμς Χάνσεν, διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Γκόνταρντ της NASA καταγγέλει...

Ο "παππούς της υπερθέρμανσης" δεν πάει Κοπεγχάγη και καταγγέλλει τα αναπτυγμένα κράτη..
[Ένας από τους κορυφαίους στον κόσμο επιστήμονες που ειδικεύονται στην μελέτη των κλιματικών αλλαγών, ο Τζέιμς Χάνσεν, διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Γκόνταρντ της NASA, ο οποίος αποκαλείται και "παππούς" της παγκόσμιας υπερθέρμανσης της Γης, εύχεται να αποτύχει η σύνοδος κορυφής για το κλίμα στην Κοπεγχάγη.

Ο 68χρονος Χάνσεν δήλωσε στους "Τάιμς του Λονδίνου" ότι θα μποϊκοτάρει τη σύνοδο, θεωρώντας ότι δεν είναι παρά μια "φάρσα. Στην ουσία, τόνισε, τα ανεπτυγμένα κράτη θέλουν να αγοράζουν "συγχωροχάρτια", δίνοντας μικροποσά στις αναπτυσσόμενες χώρες, για να συνεχίσουν τη ρύπανση και την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας, σαν να μην τρέχει τίποτε.
Ο Χάνσεν, καθηγητής επίσης στο Ινστιτούτο της Γης του πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, ήταν ένας από τους πρώτους που, στις αρχές της δεκαετίας του ΄80, σήμανε τον κώδωνα κινδύνου για την άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας λόγω των ανθρωπογενών εκπομπών αερίων, ιδίως διοξειδίου του άνθρακα.
Όπως είπε, "το θεμελιώδες πρόβλημα είναι ότι τα ορυκτά καύσιμα αποτελούν τη φθηνότερη μορφή ενέργειας. Όσο υπάρχουν, αναπόφευκτα θα χρησιμοποιούνται". Γι' αυτό, ως βασική λύση αντιπρότεινε να επιβληθεί ένας "φόρος άνθρακα", ώστε σταδιακά η ανθρωπότητα να απεξαρτηθεί από τα ορυκτά καύσιμα. Ο αμερικανός επιστήμονας προτείνει την επιβολή ενός νέου διεθνούς "φόρου άνθρακα", αρχικά ένα δολάριο ανά γαλόνι και σταδιακά να αυξάνεται. Τα έσοδα από τον φόρο, όπως είπε, μπορούν να επιστρέφονται στο κοινό με την μορφή μερίσματος...] Πηγή: www.nooz.gr
Διαβάστε άλλες παρεμβάσεις του Χάνσεν ΕΔΩ και ΕΔΩ.

"Πλούτος" και κλιματική αλλαγή

Ο συγγραφέας αυτών των αιχμηρών και τεκμηριωμένων σελίδων θεωρεί ότι η οικολογική κρίση δεν θα επιλυθεί δίχως την ταυτόχρονη επίλυση της κοινωνικής κρίσης. Οι δυο τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Σήμερα οι πλούσιοι απειλούν τον πλανήτη.
O Ερβέ Κεμπφ είναι υπεύθυνος των οικολογικών σελίδων της Γαλλικής εφημερίδας "Μοντ"

3 Δεκεμβρίου - Όχι άλλα Union Carbide - Οι άνθρωποι και το περιβάλλον πάνω από τα κέρδη.

Για περισσότερα κλικάρετε ΕΔΩ - ΕΔΩ - ΕΔΩ

Συλλαλητήριο για την κλιματική αλλαγή - Σάββατο 12/12/09 στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Δράσεις για την κλιματική αλλαγή και την οικολογική κρίση – ΚΟΠΕΓΧΑΧΗ 2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«Αλλάζουμε το σύστημα, όχι το κλίμα»
Σάββατο 12 Δεκεμβρίου, 12:00: Συλλαλητήριο στο Σύνταγμα

Από 7-18 Δεκεμβρίου 2009, θα διεξαχθεί στην Κοπεγχάγη της Δανίας η σύνοδος του ΟΗΕ για τη κλιματική αλλαγή με στόχο τη νέα διεθνή συνθήκη που θα αντικαταστήσει το Πρωτόκολλο του Κιότο. Από τις προπαρασκευαστικές συνομιλίες είναι πλέον δεδομένο ότι υπό το βάρος της πίεσης του κεφαλαίου και με πρόσχημα την οικονομική κρίση, οι αναπτυγμένες χώρες με σημαιοφόρο της Η.Π.Α. δεν έχουν την πρόθεση να ψηφίσουν μια νέα διεθνή δεσμευτική σύμβαση με χρονοδιάγραμμα που να έχει νομική ισχύ, παρά το γεγονός ότι στην προηγούμενη Συνδιάσκεψη στο Πόζναν είχαν δεσμευθεί σε αυτό.
Η σύμβαση της Κοπεγχάγης (Cop15) που θα ψηφιστεί το Δεκέμβριο του 2009, θα ισχύει για μια πενταετία, δηλαδή από το 2013 έως το 2017. Αυτή η πενταετία είναι μια κρίσιμη πενταετία κατά την οποία θα πρέπει να εφαρμοστούν συγκεκριμένα μέτρα στις βιομηχανίες για τη δραστική μείωση του CO2 που συμβάλει στο φαινόμενου του θερμοκηπίου, την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, την προώθηση των Δημοσίων Μέσων Μαζικής Μεταφοράς κ.λπ. Παράλληλα οι ανεπτυγμένες χώρες οφείλουν να υποστηρίξουν οικονομικά και τεχνολογικά τις αναπτυσσόμενες και τις φτωχότερες χώρες.
Είναι προφανές ότι το κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο που ως κριτήριο έχει την συνεχή ανάπτυξη βάζοντας τα κέρδη πάνω από τον άνθρωπο και το περιβάλλον δεν επιθυμεί έλεγχο και δεσμεύσεις για τον περιορισμό των ρύπων.
Τα κινήματα πολιτών, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι ακτιβιστές και όλοι όσοι βάζουν ως προτεραιότητας τον «άνθρωπο και τον περιβάλλον πάνω από τα κέρδη» συντονίζουν τον αγώνα για να ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ και διεκδικούν από τη σύνοδο του ΟΗΕ στην Κοπεγχάγη να ψηφίσει μια δίκαιη διεθνή δεσμευτική συμφωνία που να προβλέπει την μείωση των ρύπων που δημιουργούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου:
1. Σε διεθνές επίπεδο τουλάχιστον κατά 80% μέχρι το 2050 (σε σχέση με το 1990)
2. Στις αναπτυγμένες χώρες (που ευθύνονται για το 75% της κλιματικής αλλαγής) κατά 40% μέχρι το 2020 και μέχρι το 2050 να έχουν μηδενιστεί
3. Αλληλεγγύη και ουσιαστική οικονομική υποστήριξη στις φτωχότερες χώρες,
Στα πλαίσιο της περιβαλλοντικής δικαιοσύνης πρέπει τα 110 δισεκατομμύρια Eυρώ που απαιτούνται για την κλιματική αλλαγή να καταβληθούν από τις ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες που προκαλούν τους ρύπους και όχι από φτωχές χώρες της Αφρικής ή γενικότερα του τρίτου κόσμου.
4. Κατάργηση των νεοφιλελεύθερων ευέλικτων μηχανισμών του Κιότο (Εμπορία δικαιωμάτων εκπομπών, μηχανισμοί ανάπτυξης – κοινής υλοποίησης)
Η πρωτοβουλία «Δράσεις για την κλιματική αλλαγή και την οικολογική κρίση – ΚΟΠΕΓΧΑΧΗ 2009» καλεί τα κινήματα των πολιτών που υπερασπίζονται τους ελεύθερους χώρους και τους ορεινούς όγκους, τα κοινωνικά – φεμινιστικά – οικολογικά φόρουμ, τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, τους συνδικαλιστικούς φορείς, τους φοιτητικούς συλλόγους κ.ά. να αναπτύξουν τοπική και περιφερειακή δράση για την προστασία του πλανήτη, να δηλώσουν συμμετοχή και να συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου, στις 12:00.
Την ίδια ώρα θα διαδηλώνουν πολίτες σε όλον τον κόσμο με αίτημα την υπογραφή και υλοποίηση μιας νέας διεθνούς και δίκαιης δεσμευτικής συμφωνίας στην Κοπεγχάγη που να βάζει τον «άνθρωπο και το περιβάλλον πάνω από τα κέρδη»
Σας καλούμε να συμμετάσχετε στο συλλαλητήριο για την κλιματική αλλαγή στο Σύνταγμα.
Σάββατο, 12 Δεκεμβρίου, 12:00

Να αλλάξουμε το σύστημα και τις συμπεριφορές – Όχι το κλίμα

ΕΟΡΑ ΕCOLEFT


Να αλλάξουμε το σύστημα και τις συμπεριφορές – Όχι το κλίμα

Από 7 έως 18 Δεκεμβρίου 2009 πραγματοποιείται στην Κοπεγχάγη η σύνοδος του ΟΗΕ, για την κλιματική αλλαγή. Οι ηγέτες όλου του κόσμου καλούνται να καταρτίσουν μια νέα διεθνή σύμβαση για το κλίμα η οποία να είναι δεσμευτική και να έχει νομική ισχύ.
Η νέα σύμβαση της Κοπεγχάγης που θα ισχύει για την περίοδο 2013 – 2017 θα αντικαταστήσει το Πρωτόκολλο του Κιότο, που λήγει το 2012. Οι συζητήσεις μεταξύ των αντιπροσώπων των κρατών και των περιφερειακών ενώσεων, έχουν ξεκινήσει εδώ και αρκετό καιρό, καθώς επίσης και μεταξύ των επιστημόνων, των περιβαλλοντικών οργανώσεων και των κινημάτων.

Σύμφωνα με πληροφορίες, που έχουν διαρρεύσει στον τύπο, υπάρχει απροθυμία κυρίως των ανεπτυγμένων κρατών, για να υπογραφεί μια δίκαιη και νομικά δεσμευτική συμφωνία στην Κοπεγχάγη. Η απροθυμία των ηγετών προφανώς δεν έχει να κάνει με την «δυστροπία» των ηγετών, αλλά με το γεγονός ότι α) Δεν θέλουν να επιβάλλουν μέτρα και έλεγχο στις βιομηχανίες των αναπτυγμένων κρατών β) Δεν επιθυμούν να αναλάβουν ευθύνες και να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Με άλλα λόγια η απροθυμία των ηγετών να πάρουν δραστικά, δίκαια και δεσμευτικά μέτρα για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου αποκαλύπτει την προθυμία τους να υπερασπίσουν το βάρβαρο, άδικο και μη αλληλέγγυο καπιταλιστικό σύστημα.
Η κοινή ανακοίνωση του WWF – Green Peace (Ελλάδος) με τίτλο «Σταματήστε να υπονομεύετε την Κοπεγχάγη» (19/11/09) είναι αποκαλυπτική:
«Οι πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού της Δανίας, κ. Ρασμούσεν, την τελευταία ημέρα (15/11) των συζητήσεων του Φόρουμ συνεργασίας των κρατών Ασίας και Ειρηνικού (APEC), μπορούν εν δυνάμει να αποτελέσουν τη χαριστική βολή σε μία καλή συμφωνία τον Δεκέμβρη. Ουσιαστικά, ο κ. Ρασμούσεν κατέστρωσε ένα πολιτικά ανώδυνο σχέδιο εξόδου από τις διεθνείς διαπραγματεύσεις που ο ίδιος φιλοξενεί, τόσο για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, όσο και για όποιον άλλο αρνείται να συμβάλει στην παγκόσμια προσπάθεια για τη σωτηρία του πλανήτη.»

Το «ανώδυνο σχέδιο εξόδου» του κ.Ρασμούσεν προφανώς είναι «ανώδυνο» για τον καπιταλισμό και «επώδυνο» για την ανθρωπότητα που οφείλει να αγωνιστεί «να απεξαρτηθεί από τις καπιταλιστικές αξίες, να αλλάξει το σύστημα και όχι το κλίμα».
Και επειδή ο αγώνας για την αλλαγή του συστήματος θα είναι συνεχής και μακροχρόνιος σε όλα τα επίπεδα, και κυρίως στο ιδεολογικό –πολιτικό, σε τοπική – εθνική – περιφερειακή και διεθνή κλίμακα ας δούμε τι πρέπει να διεκδικήσουμε σήμερα στη σύνοδο της Κοπεγχάγης:
1. Νομικά δεσμευτική συμφωνία – Να μην επαφίεται στην καλή διάθεση των ηγετών.
2. Μείωση των παγκόσμιων ρύπων, παντού, μέχρι το 2050 το λιγότερο κατά 80% σε σχέση με το 1990.
3. Οι αναπτυγμένες χώρες θα πρέπει να μειώσουν την εκπομπή ρύπων κατά 40% μέχρι το 2020 και να τις μηδενίσουν μέχρι το 2050.
4. Αλληλεγγύη και οικονομική υποστήριξη των αναπτυγμένων χωρών προς τις αναπτυσσόμενες και φτωχότερες χώρες.
5. Απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα - Τα 2/3 της παγκόσμιας ενεργειακής ζήτησης μέχρι το 2050 να προέρχονται από ΑΠΕ – Όχι στην Πυρηνική Ενέργεια.

Τα παραπάνω ελάχιστα μέτρα ακόμα και αν ενσωματωθούν στη νέα συμφωνία της Κοπεγχάγης δεν είναι από μόνα τους αρκετά για να εξασφαλίσουν ένα παγκόσμιο υγιές, ανθρώπινο και αλληλέγγυο περιβάλλον. Οι πολίτες, τα κόμματα της αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας οφείλουν:
• Να διεκδικήσουν και να συντονίσουν τους αγώνες τους για την εφαρμογή της νέας συμφωνίας της συνόδου της Κοπεγχάγης (με τις προϋποθέσεις που περιγράψαμε από 1-5)
• Να αναπτύσσουν τις επεξεργασίες τους για τη δημιουργία ενός «Δείκτη Πραγματικής Ευημερίας» - Το ΑΕΠ δεν είναι αξιόπιστος δείκτης.
• Να αποδείξουν ότι η ραγδαία κλιματική αλλαγή είναι αποτέλεσμα ανθρωπίνων παραγόντων και μιας καπιταλιστικής «ανάπτυξης χωρίς κανόνες» που εκμεταλλεύτηκε τον άνθρωπο και τη φύση.
• Να αντιταχθούν στην ιδεολογική καταπίεση της προβολής των καπιταλιστικών αξιών μέσω της διαφήμισης για υπερκατανάλωση και «ανάπτυξη χωρίς κανόνες» και να προβάλλουν τις οικοαριστερές αξίες, της φυσιολατρίας, της αειφόρου ανάπτυξης, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του χρήσιμου κράτους.
• Να προβάλλουν τις ατομικές ευθύνες «αποτύπωμα» που αντιστοιχούν στον καθένα μας (έχουμε και εμείς ευθύνες), για να συμβάλλουμε στη μείωση των εκπομπών ρύπων και στην κατασπατάληση των ανθρώπινων και φυσικών πόρων.

Σας καλούμε να συμμετάσχετε στη συγκέντρωση για την κλιματική αλλαγή στο Σύνταγμα.
Σάββατο, 12 Δεκεμβρίου, 12:00


Επικοινωνία: Γιάννης Βέλλης jvellis@gmail.com
Κώστας Φωτεινάκης prosanatolismoi@hotmail.com

«Να αλλάξουμε το σύστημα – Όχι το κλίμα»

Κατά αρχάς ξεκινάμε με την θέση ότι υπάρχει ραγδαία αλλαγή στο κλίμα, με συνέπεια την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας, σε σχέση με το παρελθόν, και εντονότερα και συχνότερα τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Η ραγδαία αλλαγή στο κλίμα είναι αποτέλεσμα ανθρώπινων δραστηριοτήτων και κυρίως οφείλεται στη βιομηχανική και αγροτική ανάπτυξη που έγινε με μόνο κριτήριο το κέρδος, αλλά και στον υπέρμετρο καταναλωτισμό (όποια κοινωνική κατηγορία έχει τη δυνατότητα να καταναλώνει) που είναι βασικό χαρακτηριστικό του καπιταλισμού. O καπιταλισμός δεν εκμεταλλεύεται μόνο τον άνθρωπο αλλά και τη φύση.

«Να αλλάξουμε το σύστημα – Όχι το κλίμα», είναι ο τίτλος ενός μικρού βιβλίου που περιλαμβάνει τρία κείμενα των Dave Holmes, Terry Townsend & John Bellamy Foster . O τρίτος είναι γνωστός στην Ελλάδα από το βιβλίο του «Οικολογία και Καπιταλισμός», που στην πραγματικότητα ο τίτλος του ήταν «Η Οικολογία αντιμάχεται τον Καπιταλισμό» (Ecology against Capitalism).
Οι τρεις συγγραφείς εξετάζουν το θέμα της κλιματικής αλλαγής από την σοσιαλιστική οπτική, θεωρούν ότι το αρπαχτικό καπιταλιστικό σύστημα που λειτουργεί και έχει αναπτυχθεί με βάση το κέρδος είναι υπεύθυνο για την ραγδαία ανατροπή της κλιματικής ισορροπίας και επισημαίνουν ότι «Μόνο η αντικατάσταση του καπιταλισμού με τον σοσιαλισμό θα επιτρέψει την υπέρβαση της κρίσης».

Η πρόταση να αντικαταστήσουμε τον καπιταλισμό με τον σοσιαλισμό (τώρα πως τον εννοεί ο καθένας μας τον σοσιαλισμό είναι ένα άλλο ερώτημα) πιο παραστατικά περιγράφεται με το δίλημμα «Οικοσοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα» στο πρώτο Οικοσοσιαλιστικό Μανιφέστο των Joel Kovel και τον Michael Loewy (2001) αλλά και στο βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο που έχει εκδοθεί από τις εκδόσεις socialist resistance (2006) και περιλαμβάνει άρθρα επιφανών μαρξιστών (Foster, Loewy, Taruno κ.ά). Το δίλημμα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» φυσικά προϋπήρχε από τη Ρόζα χωρίς το ΟΙΚΟ.

Ότι ο καπιταλισμός που κυνηγάει το κέρδος χωρίς να σέβεται το περιβάλλον, είναι υπεύθυνος για την κλιματική αλλαγή δεν είναι ένας ισχυρισμός που προέρχεται από τους Μαρξιστές, τους Οικοαριστερούς ή τους Οικοσοσιαλιστές. Επιβεβαιώνεται και από άλλους μη μαρξιστές πολιτικούς. Μια χαρακτηριστική δήλωση ενός ανώτατου πολιτικού παράγοντα στην Ελλάδα είναι η εξής:
«Οι περισσότερες περιβαλλοντικές καταστροφές έγιναν στο όνομα του κέρδους και μιας ανάπτυξης χωρίς κανόνες. Μία κοντόθωρη αντίληψη για την οικονομική πρόοδο και το πάθος για την αύξηση του πλούτου, ανεξάρτητα από συνέπειες, σε συνδυασμό με την απάθεια των πολιτικών, δημιούργησαν τις συνθήκες για την έλευση μιας τιμωρίας που δεν διακρίνει ανάμεσα σε υπαίτιους και σε αθώους». Κάρολος Παπούλιας, Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας στη συνάντηση των Πράσινων Προέδρων , Νοέμβριος 2007.
«Μια ανάπτυξης λοιπόν χωρίς κανόνες και το πάθος για την αύξηση του πλούτου» - είναι τα βασικά στοιχεία του καπιταλιστικού συστήματος. Ακόμα όμως και στον τομέα των ατομικών ευθυνών που έχουμε ως πολίτες για τη συμβολή μας στο φαινόμενο του θερμοκηπίου (υπερκαταναλωτισμός σε είδη και ενέργεια – όσοι μπορούμε να υπερκαταναλώνουμε) συνδέονται με τις αξίες που προβάλλει και επιβάλλει με τα ΜΜΕ και τις ανεξέλεγκτες διαφημίσεις το καπιταλιστικό σύστημα. Ένα μόνο παράδειγμα: με ένα τζιπ 4Χ4 μπορείς (σου λένε) να φτάσεις στην κορυφή ενός βουνού, να διασχίσεις ένα ποτάμι, να επιστρέψεις στην πόλη καταναλώνοντας υπέρμετρα καύσιμα και εκπέμποντας πολύ περισσότερα καυσαέρια απ΄ ότι με ένα συνηθισμένο αυτοκίνητο, και μετά να παρκάρεις το τζιπ σε ένα πεζοδρόμιο για να πιεις τον καφέ σου και να προβάλεις την επιτυχημένη καριέρα σου.

Ο καπιταλισμός δεν βάζει όρια, δεν έχει μέτρο. Ωστόσο πολλοί επιχειρηματίες και πολιτικοί, ακόμα και την ραγδαία κλιματική αλλαγή, που κυρίως το καπιταλιστικό σύστημα την προκαλεί, επιχειρούν – και ως ένα βαθμό τα καταφέρνουν – να «αποποιηθούν τις ευθύνες τους», μιλώντας για πράσινη ανάπτυξη και κυρίως να εκμεταλλευτούν κερδοφόρα τον φόβο από την κλιματική αλλαγή που οι ίδιοι δημιούργησαν. Έτσι προβάλλουν την πυρηνική ενέργεια ως οικονομική λύση και μη ρυπογόνο, τις τεράστιες επενδύσεις στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (σαφώς και η οικοαριστερά οφείλει να διεκδικεί τις ΑΠΕ αλλά με μέτρο και με μη καπιταλιστικά κριτήρια), την καύση των απορριμμάτων κ.λπ.
Το τι κάνει φυσικά ο καπιταλισμός, εκτός των άλλων, και στον τομέα της κλιματικής αλλαγής και της (μη) προστασίας του περιβάλλοντος το γνωρίζουμε. Το ερώτημα είναι τι κάνουν (ή τι δεν κάνουν) οι δυνάμεις της Πολιτικής Οικολογίας που ενδιαφέρονται να πάνε «οικολογικά μπροστά και αριστερά», αλλά και τι κάνει (ή τι δεν κάνει) πολύμορφη αριστερά για να αναδείξει τις ευθύνες του καπιταλιστικού συστήματος, είναι ένα ερώτημα το οποίο πρέπει να εξετάσουμε. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Κυρίως πρέπει να συμβάλλουμε στην α) Επιρροή της Αριστεράς από τις αξίες της Πολιτικής Οικολογίας και β) στην Επιρροή της Πολιτικής Οικολογίας από τις αξίες της Αριστεράς. Αυτή είναι μια επίμονη προσπάθεια κυρίως σε ιδεολογικό επίπεδο γιατί σπέρματα συναντίληψης και κοινής δράσης υπάρχουν σε κινηματικό επίπεδο για τους ελεύθερους χώρους και τους ορεινούς όγκους.

Μια ευκαιρία να προβληθεί η αναγκαιότητα της όσμωσης και της κοινής δράσης της Αριστεράς με την Πολιτική Οικολογία είναι η συζήτηση για τα αίτια που προκαλούν την κλιματική αλλαγή και τα μέσα αντιμετώπισης της.

Κώστας Φωτεινάκης
[Παρέμβαση στην εκδήλωση που διοργάνωσε η οργάνωση ΚΟΚΚΙΝΟ στις 18/11/09]

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

«Οικολογικά, μπροστά και Αριστερά»

Με αφορμή το διάλογο και την κινητικότητα που διεξάγεται για την προοπτική της αριστεράς αλλά και της πολιτικής οικολογίας, εκτιμούμε ότι η καλύτερη απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα είναι η συνάντηση της πολιτικής οικολογίας με τις σταθερές αξίες της αριστεράς για συμμετοχή, κοινωνική δικαιοσύνη και χρήσιμο κράτος. Χωρίς να υποτιμάμε τη συζήτηση που διεξάγεται στο ΣΥΡΙΖΑ και στους Οικολόγους Πράσινους, εκτιμούμε ότι στη χώρα μας, λόγω των οξυμένων οικολογικών και των κοινωνικών προβλημάτων, είναι απαραίτητο ο διάλογος να επεκταθεί για μια ιδεολογική πολιτική παρέμβαση που να έχει «Ευρωπαϊκά Οικολογικά Ριζοσπαστικά Αριστερά (ΕΟΡΑ)» χαρακτηριστικά.

H πρόταση που απευθύνουμε, τόσο στον πράσινο και χώρο της Πολιτικής Οικολογίας όσο και στον ευρύτερο χώρο της Ανανεωτικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΑΡΑ), είναι η κυοφορία μιας νέας οικολογικής αριστεράς με κριτικό ευρωπαϊσμό, που θα μπολιάζεται με τις ιδέες α) της πολιτικής οικολογίας των Ιβάν Ίλιτς, Αντρέ Γκορτζ, Κορνήλιου Καστοριάδη, Μιχάλη Παπαγιαννάκη κ.ά. β) του Οικοσοσιαλισμού, που απορρέουν από το Μανιφέστο των Joel Kovel και τον Michael Loewy (2001) γ) Νεώτερων Μαρξιστών όπως των Τζων Μπέλαμι Φόστερ, Σλάβοϊ Ζίζεκ,Πράσινων με κινηματική λογική, κ.ά.

Η ΕΟΡΑ δεν θα είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο απ΄ αυτό που δηλώνουν τα αρχικά της.
Ευρωπαϊκή: Τα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη μας, όπως η φτώχεια, η ανεργία, η ρύπανση, η ποιότητα των τροφίμων, η αειφορική ανάπτυξη, η κοινωνική δικαιοσύνη, το χρήσιμο κράτος, η εκπαίδευση, το μεταναστευτικό, η ενέργεια, η κλιματική αλλαγή κ.λπ. δεν μπορούν να επιλυθούν στα στενά όρια μιας χώρας, αλλά απαιτείται η συνεργασία και η κοινή δράση των λαών που να έχουν κοινά γεωγραφικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά. Ως μια τέτοια περιφερειακή δυνατότητα για την Οικολογική Ριζοσπαστική Αριστερά της Ελλάδας πιστεύουμε ότι αποτελεί το καθήκον, μαζί με τους πολίτες της Ευρώπης, να αγωνιστούν για τη δημιουργία «Μια νέας Ευρώπης με ανθρωπινότερο πρόσωπο».
Οικολογική: “Η οικολογία είναι μια επιστήμη βαθιά και μια πολιτική αντικαπιταλιστική και ανατρεπτική” σύμφωνα με τον θεωρητικό και Φιλόσοφο Αντρέ Γκορζ. Προσυπογράφουμε και διευκρινίζουμε ότι εμείς προτείνουμε να «πάμε οικολογικά μπροστά και αριστερά».
Ριζοσπαστική: Να σέβεται την ιστορία, την πολιτιστική κληρονομιά και τις κατακτήσεις των λαών, αλλά ταυτόχρονα να προβάλει τις αξίες της αειφορίας, του ελεύθερου χρόνου, της μη μεγέθυνσης της οικονομίας αλλά την ποιοτική της μεταστροφή, του αντικαταναλωτισμού, του σεβασμού στις προσωπικές επιλογές και του αυτοπροσδιορισμού, της ανεκτικότητας και της συνεργασίας ατόμων με διαφορετική προέλευση ή θρήσκευμα, την αποποινικοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών (για να αντιμετωπίζονται οι ναρκομανείς ως ασθενείς και να σπάσει το κύκλωμα διακίνησης), την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πεζών – ΑμΕΑ και ποδηλατών και την ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς (επιδότηση εισιτηρίου) κ.λπ.
Αριστερά: Από την αρχή δηλώνουμε ότι εν δυνάμει συμμάχους θεωρούμε τις δυνάμεις της Α.Ρ.Α. και της πολιτικής Οικολογίας.
Η Α.Ρ.Α. και η Πολιτική Οικολογία κρίνεται αναγκαίο να συνεργαστούν σε αυτή την κατεύθυνση, γιατί εκτός των άλλων τους διακρίνει: o πλουραλισμός, η αλληλεγγύη , ο αντι-αρχηγισμός (που πρέπει να βρει τέτοιες μορφές ώστε να απελευθερώσει τα μέλη και τους υποστηριχτές, να τους κάνει συμμέτοχους στις αποφάσεις και ενεργούς πολίτες στην καθημερινότητα), η πλούσια θετική και αρνητική εμπειρία, η αμφισβήτηση των καπιταλιστικών αξιών.
Πιστεύουμε ότι, αντικειμενικά, υπάρχει χώρος και δυνατότητες για τις δυνάμεις της Πολιτικής Οικολογίας και της Ανανεωτικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς (δυνάμεις υπάρχουν εντός και εκτός των γνωστών κομμάτων και σχηματισμών), αξιοποιώντας την πολύτιμη θετική ή και την αρνητική εμπειρία τους, να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μια Ευρωπαϊκή Οικολογική Ριζοσπαστική Αριστερά, είτε ως ιδεολογικοπολιτική πρόταση είτε ως πολιτικό σχηματισμό, στον οποίο θα μπορούσαν να συμμετέχουν δυνάμεις (ή συνιστώσες) του ΣΥΡΙΖΑ, της Πολιτικής Οικολογίας και ενεργοί πολίτες.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν διαθέτουμε καμία «μαγική συνταγή» για να επιτευχθεί η συνάντηση της Πολιτικής Οικολογίας με την Ανανεωτική Ριζοσπαστική Αριστερά και μάλιστα αύριο, αλλά ο δρόμος «φτιάχνεται περπατώντας», αρκεί να ξέρεις ότι ακολουθείς κατεύθυνση με Ευρωπαϊκά Οικολογικά Ριζοσπαστικά και Αριστερά χαρακτηριστικά.

ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΑΥΡΙΟ
Κώστας Φωτεινάκης – Χαϊδάρι prosanatolismoi@hotmail.com
Γιάννης Βέλλης – Νέα Ιωνία jvellis@gmail.com

Η απόδραση από τις καπιταλιστικές αξίες του υπερκαταναλωτισμού είναι μια από τις πρωτεραιότητες της Οικολογικής Αριστεράς

Ο εργασιακός μεσαίωνας σ’ όλο το «μεγαλείο» του

Του Κώστα Νικολάου (Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής ΚΕ.Π.Ε.Α,/ΓΣΕΕ)

Δεν υπάρχει άλλη ευρωπαϊκή χώρα:
• Με 600.000, αδήλωτους - ανασφάλιστους εργαζόμενους μισθωτούς.
• Με 300.000 ψευδο-αυτοαπασχολούμενους, ναπαρουσιάζονται ως «ελεύθεροι επαγγελματίες», ενώ παρέχουν εξαρτημένη εργασία.
• Με 200.000 εργαζόμενους σε «μερική απασχόληση», ενώ απασχολούνται πολλές φορές με πλήρες ωράριο.
• Με 350.000 εργαζόμενους μόνιμα συμβασιούχους.
• Με τους νόμους του κράτουςκαι τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας να βρίσκονται σε αχρησία.
• Με ένα κράτος που δίνει το κακό παράδειγμα παραβίασης των νόμων ως ο χειρότερος εργοδότης (συμβασιούχοι, παράνομες συμβάσεις έργου).
• Με ένα κράτος κλέφτη των πόρων και των θεσμοθετημένων ασφαλιστικών εισφορών των Ταμείων ( εκτός από τις κλοπές των πόρων σε 19 δισ. ευρω ανέρχονται οι οφειλές του κράτους)
Κλικάρετε εδώ για τη συνέχεια του άρθρου.

Οικονομία και πολιτική την εποχή της στασιμότητας

Του Πέτρου Λινάρδου-Ρυλμόν στην ΕΠΟΧΗ.
[Η πλειοψηφία των αναλυτών όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων αντιμετωπίζει το μέλλον με ιδέες όπως αναθέρμανση της οικονομίας, επάνοδος της ανάπτυξης, ανάκαμψη κλπ. Πολλοί εκπρόσωποι επιχειρηματικών κατηγοριών ή ομάδων μισθωτών ζητούν μέτρα τα οποία θα τροφοδοτήσουν την αύξηση των πόρων που έχουν στη διάθεσή τους, πιστεύοντας ότι το ζητούμενο αλλά και το εφικτό σενάριο είναι η επάνοδος της οικονομίας στους ρυθμούς μεγέθυνσης της περιόδου πριν την κρίση.

Στην πραγματικότητα όμως οι πλέον έγκυρες προβλέψεις που διατυπώνονται για τις μακροοικονομικές προοπτικές και τις ανάγκες για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής συγκλίνουν προς τη διαμόρφωση σεναρίων για τις εθνικές οικονομίες που έχουν τα εξής χαρακτηριστικά: αργοί ή μηδενικοί ρυθμοί μεγέθυνσης, υψηλά ποσοστά ανεργίας, σημαντικά δημόσια ελλείμματα, ακραίες εξωτερικές ανισορροπίες και, επομένως, αυξημένες ανάγκες για κοινωνικές πολιτικές και για εξισορρόπηση των δημοσίων προϋπολογισμών, όπως και για επενδύσεις που αφορούν την άμβλυνση και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, την παραγωγική αναδιάρθρωση των πολλών χωρών με σοβαρά ελλείμματα του εξωτερικού ισοζυγίου, την ανάπτυξη της έρευνας, της καινοτομίας και των νέων τεχνολογιών. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η ελληνική οικονομία, αλλά δεν είναι η μόνη...]
Η συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ.

9.639 blogs από 150 χώρες με 13.049.054 αναγνώστες έχουν πρώτη ανάρτηση θέμα με την κλιματική αλλαγή, σήμερα 15/10/09

Για το ΑΕΠ, τον Πραγματικό Δείκτη Ευημερίας, τις Διαφημίσεις και τον ΥΠΕΡκαταναλωτισμό

Το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) είναι Πραγματικός Δείκτης Ευημερίας? Ο ρόλος της διαφήμισης και της υπερκατανάλωσης είναι πλαστές "αξίες" του καπιταλιστικού συστήματος.
Περισσότερα....

Τι να κάνουμε; - 'Οχι του Λένιν αλλά του Ντανί Κον - Μπεντίτ

[Thinking]
Αναρτούμε διάφορα θέματα που έχουν σχέση με την αριστερά και την Οικολογία, χωρίς απαραίτητα να τα υιοθετούμε.
Οι αναρτήσεις έχουν κυρίως ενημερωτικό χαρακτήρα σ΄ αυτήν την πρώτη φάση, χωρίς να αποκλείουμε στο μέλλον να κάνουμε και παρεμβάσεις.
"ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕ τον τίτλο απ' το γνωστό (εις ημάς) βιβλίο του Βλαδίμηρου Λένιν ο επικεφαλής των Ευρωπαίων Πράσινων, ο πάντα προκλητικός Ντανί Κον - Μπεντίτ και τον χρησιμοποιεί σαν τίτλο και στο δικό του βιβλίο για την οικονομική κρίση, που κυκλοφορεί οσονούπω απ' τις εκδόσεις «ΚΕΔΡΟΣ» (σε μετάφραση της φίλης μου Μελίττας Γκουρτσογιάννη, που 'ναι και υποψήφια στην Α' Αθήνας με τους Οικολόγους Πράσινους)."
Κλικάρετε ΕΔΩ για να διαβάσετε τη συνέχεια του "ράδιο Ε" του Ανδρέα Ρουμελιώτη.
Tον τίτλο "Τι να κάνουμε" δεν τον απαλλοτρίωσε μόνο ο Ντανί Κον - Μπεντιτ. Τον έχουν "απαλλοτριώσει" πολλές συλλογικότητες, ακόμα και το ΠΑΣΟΚ όπως και το θρυλικό του Γληνού "Τι είναι και τι θέλει.... (το ΕΑΜ)".
Οφείλουμε να ομολογήσουμε, ανεξάρτητα από τη γνώμη που έχει κάποιος για τον Λένιν και τους παλιούς αριστερούς διανοούμενους, ότι ήταν εφευρετικοί και μπορούσαν (ή το έψαχναν πολύ) με πέντε έξι λέξεις να περιγράψουν μια πολιτική πρόταση ή μια κατάσταση που να έμενε στη μνήμη.
Οι τρόποι επικοινωνίας και επηρεασμού της κοινωνίας ήταν πάντα ένα από τα εργαλεία της αριστεράς. Δυστυχώς στις μέρες μας η επικοινωνία δεν χρησιμοποιείται με τον καλύτερο τρόπο από τα κόμματα και τις ομάδες της αριστεράς.

Θανάσης Τσακίρης: Το ελληνικό οικολογικό κίνημα και η επίδρασή του στα πολιτικά κόμματα (1997)

Tsakiris Spring

Η Οικολογία ΣΗΜΕΡΑ

Άρθρο του Σάκη Κουρουζίδη