Strategy Seminar 2024 II: The Cul-de-sac of the Left: On the Questions of Divisions, Unity, and Power (25-26 October) | Το αδιέξοδο της Αριστεράς: Σχετικά με τα ζητήματα των διαιρέσεων, της ενότητας και της εξουσίας

[Για ενημερωτικούς λόγους και στο πλαίσιο του προυλαρισμού που διακρίνει το ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ιστολόγιο αναδημοσιεύουμε την κείμενο που ακολουθεί από το transform! europe - ΠΗΓΗ ΕΔΩ. Η μετάφραση έγινε μέσω αυτόματης πλατφόρμας]

------------------------

Strategy Seminar 2024 II: The Cul-de-sac of the Left: On the Questions of Divisions, Unity, and Power (25-26 October) | Το αδιέξοδο της Αριστεράς: Σχετικά με τα ζητήματα των διαιρέσεων, της ενότητας και της εξουσίας

Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας προσκαλέσουμε στο ετήσιο Σεμινάριο Στρατηγικής μας στις 25-26 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση και Στρατηγικές Προοπτικές της Ριζοσπαστικής Αριστεράς», που συντονίζει η Αγγελίνα Γιαννοπούλου.

Μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου, αυτό το γεγονός δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο. Υπό το πρίσμα της ανόδου της ακροδεξιάς στην ευρωπαϊκή πολιτική και των διαφαινόμενων προκλήσεων για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, αυτό το σεμινάριο θα ασχοληθεί με την πολιτική δυναμική που καθορίζει τη σύγχρονη αριστερά. Θα εξετάσουμε τον ρόλο της ριζοσπαστικής αριστεράς, τις κατακερματισμένες προσεγγίσεις της στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, τον πόλεμο και τη μετανάστευση, και πώς αυτές οι διαιρέσεις διαμορφώνουν τις τρέχουσες και μελλοντικές στρατηγικές της.

Λεωνίδας Λουλούδης: ΠΟΛΙΤΟΙΚΟΛΟΓΙΑ, 1986

 

[Με αφορμή την Εκδήλωση Μνήμης για το Λεωνίδα Λουλούδη, 10 χρόνια από το θάνατό του | Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, 03.10.2024  (μικρό βιβλιογραφικό αφιέρωμα των ΦτΦ) [ΕΔΩ] παρουσιάσαμε το βιβλίο  "ΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ - ΤΙ ΣΚΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ" 2014 (Συλλογικό - Επιμέλεια τόμου: Λεωνίδας Λουλούδης) [ΕΔΩ]. Τώρα ήρθε η ώρα να παρουσιάσουμε ένα ακόμα σημαντικό βιβλίο του Λεωνίδα Λουλούδη που εκδόθηκε το 1986 από το ΣΤΟΧΑΣΤΗ, με τίτλο ΠΟΛΙΤΟΙΚΟΛΟΓΙΑ. Το βιβλίο αυτό, 40 χρόνια από την έκδοση του, αποτελεί ένα ακόμα ντοκουμέντο για την Πολιτική Οικολογία στην Ελλάδα.]

---------------------------------------

Λεωνίδας Λουλούδης: "ΠΟΛΙΤΟΙΚΟΛΟΓΙΑ", 1986, ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ

Αν πρόκειται κάτι αναγκαστικά να μας σώσει αυτό δεν θα είναι η Οικολογία αλλά η Πολιτική. Όμως μια πολιτική που θα αναγνωρίσει ότι η σχέση Άνθρωπος-Φύση καθορίζει αποφασιστικά τη σχέση Άνθρωπος-Άνθρωπος που βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε ουμανιστικής σκέψης. Αυτό φαίνεται να πιστεύει ο συγγραφέας της Πολιτοικολογίας. 

ΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ - ΤΙ ΣΚΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ, 2014 (Συλλογικό - Επιμέλεια τόμου: Λεωνίδας Λουλούδης)

 

[Ένα ακόμα βιβλίο, αυτή τη φορά για τη ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ. Την επιμέλεια είχε ο +Λεωνίδας Λουλούδης, καθηγητής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε το 2014 και έχει από τότε θέσει σοβαρά ερωτήματα τα οποία, δέκα χρόνια μετά, εξακολουθούν να αποτελούν "τροφή για σκέψη". 

Πατήστε ΕΔΩ για περισσότερες πληροφορίες για το +Λεωνίδα Λουλούδη, το έργο του και την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 03/10/2024 στη μνήμη του, 10 χρόνια από το θάνατό του.]

---------------------------------

 "ΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ - ΤΙ ΣΚΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ" 2014 (Συλλογικό - Επιμέλεια τόμου: Λεωνίδας Λουλούδης)

Από τα μέσα του περασμένου αιώνα και μέχρι σήμερα η κριτική της αλόγιστης ανάπτυξης διαμόρφωσε μια μαζική ευαισθησία εναντίον της καταστροφής και υπέρ της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. Αυτό λίγοι πια αμφιβάλλουν ότι είναι ένα καλό σημάδι των καιρών. Ωστόσο, επειδή ουδέν καλό αμιγές κακού δεν άργησαν να εμφανιστούν και τα αγκάθια του καλού. 

Δογματισμοί, στερεότυπα, ιδεοληπτικές εμμονές, αδόκητες και αδόκιμες χρήσεις θεωριών και πρακτικών τείνουν να σκιάσουν την αλήθεια στη Δημόσια Οικολογία, δοκιμάζοντας σκληρά τη σχέση της με την επιστήμη της Οικολογίας, ακόμη και με τον ορθό λόγο. Συχνά, πολιτικές ηγεσίες, γραφειοκρατικές υπηρεσίες, μη κυβερνητικές οργανώσεις, εκπαιδευτικοί και απλοί ζηλωτές και ιδίως τα ΜΜΕ διεκδικούν ενεργό ρόλο ακραιφνών υπερασπιστών του περιβάλλοντος προβάλλοντας, για πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, ό,τι αντιλαμβάνονται οι ίδιοι(ες) σαν οικολογία.