Έχουμε πλέον μπει στην προεκλογική περίοδο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοέμβρη. Όπως είναι γνωστό, η "δική μας" αριστερά, ανανεωτική, ριζοσπαστική και οικολογική, μέσα από αναταράξεις και παλινωδίες, χαράζει την εκλογική τακτική της. Αν και μοιάζει να συναινούμε στις γενικές προτεραιότητες και τα κεντρικά επίδικα αυτής της πολιτικής μάχης (αποδοκιμασία των αντικοινωνικών μέτρων της κυβέρνησης του Μνημoνίου, κριτική στον Καλλικράτη, διαμόρφωση πλατιών κοινωνικών και πολιτικών μετώπων, αξιοποίηση υπαρχόντων αυτοδιοικητικών και κινηματικών συλλογικοτήτων) συχνά… χανόμαστε όταν πρέπει αυτές να μεταφραστούν σε επιλογές συμμαχιών ή προσώπων.
Ισχυρίζομαι όμως ότι, παρά τις διαμάχες και τις αποκλίσεις, υπάρχει ένα στοιχείο που συνέχει την θεώρηση της αριστεράς αλλά και δυνάμεων και προσώπων του σοσιαλιστικού και οικολογικού χώρου: Η εκτίμηση ότι αυτή η εκλογική μάχη σε τοπικό-αυτοδιοικητικό επίπεδο και γενικότερα η πολιτική, ειδικά σε μια συγκυρία πολύπλευρης κρίσης που οι παραδοσιακές πολιτικές ταυτότητες αποσταθεροποιούνται, πρέπει να συνδεθεί (ξανά) με τις πραγματικές ανάγκες, τις καθημερινές αγωνίες του του λαού… Για εμάς, η πολιτική πρέπει να συνδεθεί με το αγωνιστικό πάθος των ανθρώπων που στερούνται βασικά μέσα για μια ζωή με αξιοπρέπεια.......
Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ στην ΑΥΓΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου