The Routledge Handbook on Ecosocialism 2022 - To εγχειρίδιο των εκδόσεων Routledge για τον Οικοσοσιαλισμό (συλλογικό έργο)

Παρουσιάζουμε σε πρώτη μορφή "To εγχειρίδιο των εκδόσεων Routledge για τον Οικοσοσιαλισμό". 

Επισημένουμε δύο κατά αρχάς θέματα: 

α) την αναφορά των επιμελητών "Το Εγχειρίδιο εξοικειώνει τους αναγνώστες με τις ποικίλες ρίζες και μερικές φορές αντικρουόμενες προσεγγίσεις στον οικοσοσιαλισμό. Δεν επιχειρεί καμία ενοποίηση οικοσοσιαλιστικών ρευμάτων" β) Τη συμβολή της Τέταρτης Διεθνούς στον Οικοσοσιαλισμό, των  Michael Löwy,  Daniel Tanuro (κεφ.34, 11 σελίδες). Διαβάστε επίσης "4η ΔΙΕΘΝΗΣ: Σχέδιο Μανιφέστο του Επαναστατικού Μαρξισμού στην Εποχή της Καπιταλιστικής Οικολογικής και Κοινωνικής Καταστροφής"  [ΕΔΩ] 

Διευκρινίζουμε ότι το Οικοσοσιαλιστικό Αριστερό blog δεν είναι Τεταρτοδιεθνιστικό/ Τροτσκιστικό ωστόσο θα πρέπει να αναγνωρίζουμε τη συμβολή Τεταρτοδιεθνιστών θεωρητικών στην επεξεργασία και στην ανάπτυξη θέσεων για τον Οικοσοσιαλισμό, ο οποίος εκφράζεται με διάφορα πολιτικά ρεύματα.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Επιμέλεια: Leigh Brownhill , Salvatore Engel-Di Mauro , Terran Giacomini , Ana Isla , Michael Löwy, Terisa E. Turner

Σελίδες: 362 |  Πληροφορίες - Περιεχόμενα ΕΔΩ - Προεπισκόπιση Βιβλίου/ ΕΙΣΑΓΩΓΗ  ΕΔΩ -  Για ιδρύματα ενδεχόμενη ελεύθερη πρόσβαση ΕΔΩ 

Βασισμένος στα κλασικά έργα που ώθησαν και διαμόρφωσαν την οικοσοσιαλιστική σκέψη και δράση και τις πιο πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις επί τόπου, ο τόμος θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για τη διεθνή εργασία στον τομέα, τόσο άμεσα πολιτικό όσο και ακαδημαϊκό.

Το Εγχειρίδιο εξοικειώνει τους αναγνώστες με τις ποικίλες ρίζες και μερικές φορές αντικρουόμενες προσεγγίσεις στον οικοσοσιαλισμό. Δεν επιχειρεί καμία ενοποίηση οικοσοσιαλιστικών ρευμάτων. Αντίθετα, στοχεύει να παρέχει έναν πόρο που είναι όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένος σε σχέση όχι μόνο με τη θεωρητικοποίηση και το ιδεολογικό πλαίσιο, αλλά και ιδιαίτερα με τα υπάρχοντα έργα, πρακτικές και κινήματα και να δίνει μια αίσθηση της γεωγραφικής εμβέλειας που αντιπροσωπεύει ο οικοσοσιαλισμός μέχρι στιγμής. Αυτό περιλαμβάνει ευρυμάθεια που επεκτείνει τα μαρξιστικά θεμέλια και αντανακλάται σε πιο πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις. 

Το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ στο Νεπάλ -

Συνέχεια της προηγούμενης παρουασίασης του WSF επανερχόμαστε με ένα πρόσφατο ρεπορτάζ για το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ που πραγματοποιήθηκε στο Νεπάλ, Φεβρουάριος 2024 [ΕΔΩ].

The World Social Forum in Nepal - BY QUINCY SAUL [ΕΔΩ] - Η δημοσίευση έγινε 7 Ιουνίου 2024. 

Joel Stephen Kovel (1936 –2018) o ιδρυτής του ΟΙκοσοσιαλισμού | The Emergence of Ecosocialism - The Enemy of Nature (μικρό αφιέρωμα μνήμης)

Επανερχόμαστε στον Joel Stephen Kovel (1936 –2018), ο οποίος αναφέρεται και ως ιδρυτής της θεωρίας του Οικοσοσιαλισμού.

Στο Οικοσοσιαλιστικό - Αριστερό blog είχαμε δημοσιεύσει, με αφορμή το θάνατό του, το άρθρο Dr. Joel Kovel, a Founder of Ecosocialism, Is Dead at 81 | Πέθανε ο πνευματικός πατέρας του Οικοσοσιαλισμού [ΕΔΩ].

Επανερχόμαστε λοιπόν γιατί αρκετοί επισκέπτες του blog ζητούν περισσότερες πληροφορίες για τον Οικοσοσιαλισμό, για τους  "πνευματικούς πατέρες" της θεωρίας καθώς και για την παρουσία του ή και τις επιρροές του στην Ελλάδα. Το αίτημα αυτό δεν μπορούμε να το ικανοποιήσουμε πλήρως, ωστόσο με τα δεδομένα/ πηγές τα οποία διαθέτουμε, τις πληροφορίες που αναζητούμε και την έρευνα που κάνουμε θα επιχειρήσουμε να συμβάλουμε στην ενημέρωση, όχι μια και έξω, αλλά παρουσιάζοντας διάφορα σχετικά θέματα και με την επιφύλαξη για την ορθότητά τους.

Επαναλαμβανουμε ότι μέσω του blog προβάλλουμε Οικοσοσιαλιστικά και αντικαπιταλιστικα οικολογικά άρθρα, βιβλία, συνέδρια κλ.π. αλλά δεν θεωρούμε ότι εκπροσωπούμε το Οικοσοσιαλιστικό ρεύμα στην Ελλάδα.

Εμπνεόμαστε από τα τρία  Μανιφέστα τα οποία έχουν διαμορφώσει το παγκόσμιο οικοσοσιαλιστικό κίνημα: Κλιματικοί Αγώνες και Οικοσοσιαλισμός [ΕΔΩ]. Το πρώτο, του 2001 και το τρίτο, 2917 [ΕΔΩ] φέρουν τις υπογραφές των Joel Kovel & Michael Löwy.

Η αυτοβιογραφία του Joel Stephen Kovel (1936 –2018) [ΕΔΩ] | Παρουσίαση του βιβλίου του ΕΔΩ

Η ιστορία του λογότυπου της ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ | Ποιός το δημιούργησε – Γιατί – Πότε – Ανάλυση λογότυπου

Ο 23 χρόνος Γκάρι Άντερσον/ Gary Anderson, πρόσφατος απόφοιτος της Σχολής Αρχιτεκτονικής του USC, συμμετείχε σε έναν διαγωνισμό σχεδιασμού που έγινε το 1970 από την εταιρεία Container Corporation of America. Η εταιρεία ήταν ένας μεγάλος παραγωγός ανακυκλωμένου χαρτονιού και ζητούσε από τους διαγωνιζόμενους, απευθυνόταν σε μαθητές τέχνης και σχεδίου σε λύκεια και κολέγια σε όλη τη χώρα, να δημιουργήσουν ένα σύμβολο με θέμα, το αντικείμενο της εταιρείας, το ανακυκλωμένο χαρτί.

Summers memo: H Παγκόσμια Τράπεζα να ενθαρρύνει ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ μετανάστευση των βρώμικων βιομηχανιών προς τις ΛΑΧ [Λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες]"Let them eat pollution"" 1992 | "Αφήστε τους να φάνε τη ρύπανση"

 

[Συνεχίζουμε τις "επιμορφωτικές" δημοσιεύσεις με θέμα την κριτική στον καπιταλισμό και το ταξικό "ηθος" που τον χαρακτηρίζει.  Το θέμα είναι μεγάλο αλλά θα το παρουσιάσουμε σε τίτλους -  όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερες πληροφορίες "πατάει" στους συνδέσμους (Φωτ. ΕΔΩ)]

-----------------

Η φράση "Αφήστε τους να φάνε τη ρύπανση" είναι ο τίτλος της δημοσίευσης στα ΜΜΕ του "The Lawrence Summers World Bank Memo (excerpt)".

Ο Lawrence H. Summers όταν ήταν επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας διακίνησε ένα δισέλιδο σημείωμα τίτλο:

'Dirty' Industries: Just between you and me, shouldn't the World Bank be encouraging MORE migration of the dirty industries to the LDCs [Least Developed Countries]? I can think of three reasons..", 12 Δεκεμβρίου 1991.

«Dirty» Industries: Μεταξύ εσάς και εμένα, δεν θα έπρεπε η Παγκόσμια Τράπεζα να ενθαρρύνει ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ μετανάστευση των βρώμικων βιομηχανιών προς τις ΛΑΧ [Λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες; Μπορώ να σκεφτώ τρεις λόγους..."

"Η 4 Μαρτίου είναι ένα κίνημα, όχι μια ημερομηνια" | "March 4th is a movement, not a day" | Ο ρόλος της επιστημονικής έρευνας στο στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα και η συνενοχή της ακαδημαϊκής επιστήμης στους αμερικανικούς πολέμους.

 

[Συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης με θέμα "H ομιλία του Νόαμ Τσόμσκι/ Noam Chomsky στο MIT για τη συνενοχή της επιστήμης και των επιστημόνων με το στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα | 4 Μαρτίου 1969 4 Μαρτίου 1969" παρουσιάζουμε την έκδοση με τις ομιλίες γνωστών σήμερα, αλλά μάλλον αγνώστων τότε, με θέμα "Η 4 Μαρτίου είναι ένα κίνημα, όχι μια ημερομηνια" | "March 4th is a movement, not a day".

Στο Οικοσοσοσιαλιστικό - Αριστερό blog επιχειρούμε να δημοσιεύσουμε θέματα πολιτικής κριτικής που αμφισβητούν τον καπιταλισμό, φωτίζουν σκοτεινές και άγνωστες πλευρές του κυρίαρχου πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού συστήματος και  που μπορεί να αποτελέσουν τροφή για σκέψη για έναν δικαιότερο κόσμο.]

--------------------------------------------------

"Η 4 Μαρτίου είναι ένα κίνημα, όχι μια ημερομηνια" 

 "March 4th is a movement, not a day"

ΠΗΓΗ: MIT Press ΠΗΓΗ: MIT Press 

Οι επιστήμονες στο MIT συζητούν τον ρόλο της επιστημονικής έρευνας στο στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα και εξετάζουν τη συνενοχή της ακαδημαϊκής επιστήμης στους αμερικανικούς πολέμους.

Στις 4 Μαρτίου 1969, καθηγητές του MIT και φοιτητές ενώθηκαν για μια εξαιρετική ημέρα διαμαρτυρίας. Με βάση την αγωνία της κοινότητας του MIT για τον πόλεμο του Βιετνάμ και την ανησυχία για την αντιληπτή συνενοχή της ακαδημαϊκής επιστήμης με την αμερικανική πολεμική μηχανή, τα γεγονότα της 4ης Μαρτίου και οι επόμενες ημέρες ήταν μια «θετική διαμαρτυρία»—ένα φόρουμ όχι μόνο για την αντιμετώπιση πολιτικών και ηθικές προτεραιότητες αλλά και για τη χάραξη μιας πορείας δράσης. 

H ομιλία του Νόαμ Τσόμσκι/ Noam Chomsky στο MIT για τη συνενοχή της επιστήμης και των επιστημόνων με το στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα | 4 Μαρτίου 1969

 

Στις 4 Μαρτίου 1969 έλαβε χώρα ένα εξαιρετικό γεγονός στο MIT. Φοιτητές και καθηγητές από το MIT, το Χάρβαρντ και άλλα τοπικά πανεπιστήμια συγκεντρώθηκαν για να διαμαρτυρηθούν για τον πόλεμο του Βιετνάμ και την αντιληπτή συνενοχή της επιστήμης και των επιστημόνων με το στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα. Μίλησαν δεκάδες άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των Noam Chomsky, Lionel Trilling, Howard Zinn, Kurt Gottfried και George Wald. 

Στην 50ή επέτειο αυτής της εκδήλωσης, είμαστε περήφανοι που παρουσιάζουμε μια νέα έκδοση της 4ης Μαρτίου: Επιστήμονες, Φοιτητές και Κοινωνία, φέρνοντας τα απομαγνητοφωνημένα κείμενα αυτής της απίστευτης ημέρας διαμαρτυρίας σε ένα νέο κοινό.

Σήμερα, σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, αναπαράγουμε την απομαγνητοφώνηση από την ομιλία του Noam Chomsky. Το 1969, ήταν καθηγητής Γλωσσολογίας στο MIT. Τώρα, το 2019, έχει ένα κοινό διορισμό ως ομότιμος καθηγητής του Ινστιτούτου στο MIT και βραβευμένος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα.

[ΠΗΓΗ MIT Press - H ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Νόαμ Τσόμσκι/ Noam Chomsky με θέμα "ΕΥΘΥΝΗ" ΕΔΩ]

Jason Hickel: Το Λιγότερο είναι Περισσότερο - Πώς η αποανάπτυξη θα σώσει τον κόσμο | Less is More - How Degrowth Will Save the World

 

Ένα ακόμα βιβλίο του γνωστού στο blog Τζέισον Χίκελ/ Jason Hickel. [ΕΔΩ]

Το βιβλίο έχει μεταφραστεί σε 11 γλώσσες. 

Το έχουν "υποδεχθεί"  με τα καλύτερα λόγια αναγνωρισμένοι συγγραφείς και επιστήμονες της θεωρίας της ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ όπως ο δικός μας Γιώργος Καλής και η Kate Raworth, οi οποίοi γράφoy:

«Αυτό είναι ένα βιβλίο που όλοι περιμέναμε. Ο Τζέισον Χίκελ διαλύει τις οικομοντερνιστικές φαντασιώσεις περί «πράσινης ανάπτυξης». Μόνο η αποανάπτυξη μπορεί να αποφύγει την κλιματική κατάρρευση. Τα γεγονότα είναι αδιαμφισβήτητα και βρίσκονται σε αυτό το βιβλίο».

— Γιώργος Καλλής , Καθηγητής Οικολογικής Οικονομίας και συγγραφέας του Degrowth

«Ένα δυναμικά ανατρεπτικό βιβλίο για χαλασμένους καιρούς. Ο Jason Hickel παίρνει όλα όσα μας είπαν για την ανάπτυξη και την ανάπτυξη και τα μετατρέπει από μέσα προς τα έξω, προσφέροντας αντ' αυτού ένα ριζικά δυνατό όραμα για ένα μέλλον μετά την ανάπτυξη. Αν ψάχνετε για μεταμορφωτικές ιδέες, αυτό το βιβλίο είναι για εσάς».   

— Kate Raworth , οικονομολόγος και συγγραφέας του Donut Economics

[Για το βιβλίο και τη μέθοδο  Doughnut Economics θα επανέλθουμε]

Socialism and Ecological Survival: An Introduction | Σοσιαλισμός και Οικολογική Επιβίωση: Εισαγωγή (δύο βασικές και ανησυχητικές διαπιστώσεις)

 

Ένα ακόμα εξαιρετικό τεύχος του MONTHLY REVIEW [ΕΔΩ] 

 Ιούλιος - Αύγουστος 2022 (Τόμος 74, Αριθμός 3)

Αναδημοσιεύμε το άρθρο: Σοσιαλισμός και Οικολογική Επιβίωση: Εισαγωγή από τους John Bellamy Foster και Brett Clark [ΕΔΩ]

Το άρθρο είναι μεγάλο, με πολλές ιστορικές και φιλοσοφικές αναφορές και άκρως ανησυχητικό με τις δύο βασικές διαπιστώσεις των συγγραφέων: 

".....Ωστόσο, ενώ είναι ακόμη δυνατό να αποφευχθεί η μη αναστρέψιμη κλιματική αλλαγή μέσω ενός μαζικού μετασχηματισμού στον τρόπο παραγωγής, δεν είναι πλέον εφικτό να παρακάμψουμε επιταχυνόμενες περιβαλλοντικές καταστροφές τον παρόντα αιώνα σε κλίμακα που δεν έχει ξαναδεί στην ανθρώπινη ιστορία, θέτοντας σε κίνδυνο ζωές και συνθήκες διαβίωσης δισεκατομμυρίων ανθρώπων. 

Η ανθρωπότητα, επομένως, αντιμετωπίζει ζητήματα οικολογικής επιβίωσης σε δύο επίπεδα: 

(1) μια ακόμη αναστρέψιμη αλλά ταχέως επιδεινούμενη κρίση του γήινου συστήματος, που απειλεί να υπονομεύσει τον πολιτισμό στο σύνολό της και να καταστήσει τον πλανήτη ακατοίκητο για το ανθρώπινο είδος και 

(2) επιταχυνόμενη ακραία καιρικές και άλλες οικολογικές καταστροφές που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή, οι οποίες είναι πλέον αναπόφευκτες τις επόμενες δεκαετίες, επηρεάζοντας τοποθεσίες και περιοχές σε όλο τον κόσμο. 

Απαιτούνται κοινωνική κινητοποίηση και ριζικές κοινωνικές αλλαγές για να αποτραπεί το καταστροφικό βραχυπρόθεσμο κόστος για τους ανθρώπους και τις κοινότητες, που βαρύνουν ιδιαίτερα τους πιο ευάλωτους..." 

4η ΔΙΕΘΝΗΣ: Σχέδιο Μανιφέστο του Επαναστατικού Μαρξισμού στην Εποχή της Καπιταλιστικής Οικολογικής και Κοινωνικής Καταστροφής | Draft Manifesto of Revolutionary Marxism in the Age of Capitalist Ecological and Social Destruction

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ:

ECOSOCIALISM LEFT BLOGTexts on Ecology, Socialism and the Left 

Στο ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ  δημοσιεύμουμε κείμενα για την Οικολογία, το Σοσιαλισμό και την Αριστερά, χωρίς απαραίτητα να συμφωνούμε στο σύνολο ή εν μέρει με τις θέσεις και τις προτάσεις που παρουσιάζουν οι συγγραφείς τους, τα κόμματα, τα δίκτυα κ.λπ. 

Τα τρία Οικοσοσιαλιστικά Μανιφέστα που ως πυξίδες μας εκφράζουν και που έχουν διαμορφώσει το παγκόσμιο οικοσοσιαλιστικό κίνημα είναι τα εξής [ΕΔΩ]:

1. AN ECOSOCIALIST MANIFESTO (2001) των Joel Kovel & Michael Löwy
2. ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΜΠΕΛΕΜ (2008) από το Ecosocialist International Network (το 2ο Οικοσοσιαλιστικό Μανιφέστο)
3. Κλιματικοί Αγώνες και Οικοσοσιαλισμός (2017) 

Επίσης με ενδιαφέρον παρακολουθούμε τις νέες επεξεργασίες για την Οικοσοσιαλιστική Αποανάπτυξη, τις εκδόσεις και την αρθογραφία, ενδεικτικά:

• MONTHLY REVIEW 1+11 ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗ [ΕΔΩ] 
• Για μια οικοσοσιαλιστική αποανάπτυξη | For an Ecosocialist Degrowth | Michael Löwy, Bengi Akbulut, Γιώργος Καλλής, Sabrina Fernandes [ΕΔΩ]

Αν και οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι Τεταρτοδιεθνιστές (Τροτσκιστές) διανοούμενοι και  η ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΕΘΝΗΣ είναι οι βασικοί και διαχρονικά υποστηρικτές του Οικοσοσιαλισμού και του εμπλουτισμού του, δεν ταυτιζόμαστε μαζί τους, ούτε έχουμε κανάλια επικοινωνίας μεταξύ μας.

Προς επίρρωση της αναγνώρισης και της συμβολής της 4ης Διεθνούς για την προώθηση του Οικοσοσιαλισμού  είναι το "Σχέδιο Μανιφέστου του Επαναστατικού Μαρξισμού στην Εποχή της Καπιταλιστικής Οικολογικής και Κοινωνικής Καταστροφής" (2024) το οποίο παρουσιάζουμε ως "τροφή για σκέψη" στην επόμενη ενότητητα.

-----------------------------------

Διακόψτε την καπιταλιστική ανάπτυξη, για μια οικοσοσιαλιστική εναλλακτική

"Σχέδιο Μανιφέστου του Επαναστατικού Μαρξισμού στην Εποχή της Καπιταλιστικής Οικολογικής και Κοινωνικής Καταστροφής" (2024)

MONTHLY REVIEW JUNE 2024 | Οικοσοσιαλισμός και Αποανάπτυξη | Ήταν ο Καρλ Μαρξ κομμουνιστής της αποανάπτυξης;

Το νέο τεύχος του περιοδικού MONTHLY REVIEW, Τόμος 76, Αριθμός 02 (Ιούνιος 2024) έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί μεταξύ των άλλων, περιλαμβάνει άρθρα που έχουν σχέση με το blog.

Τα Περιεχόμενα

• « Σημειώσεις από τους συντάκτες, Ιούνιος 2024 » από τους Editors
• ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ: « Οικοσοσιαλισμός και αποανάπτυξη » από τους John Bellamy Foster και Arman Spéth
• « Ήταν ο Καρλ Μαρξ κομμουνιστής της αποανάπτυξης; ” του Brian M. Napoletano
• « The Actuality of Red Africa » των Vijay Prashad και Mikaela Nhondo Erskog
• « The Dream of a Thing: Refounding the Economy of a Venezuelan Commune » του Chris Gilbert
• « Είναι ακόμα μύθος ο μαύρος καπιταλισμός; ” του κόμη Όφαρι Χάτσινσον

Περισσότερες πληροφορίες - παρουσιάσεις των άρθων ΕΔΩ ΕΔΩ.

Τσίπρας - Ζάεφ: "...Να ανοίξουμε έναν ειλικρινή και προωθητικό διάλογο για το μέλλον της Ευρώπης και της περιοχής..." ||| Διεθνής Διάσκεψη για την Ειρήνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη

[Μετά τις πρόσφατες Ευρωεκλογές αναδημοσιεύουμε το κοινό άρθρο των Αλέξη Τσίπρα και Ζόραν Ζάεφ που δημοσιεύτηκε στο euroactiv.gr και αναδημοσιεύτηκε σε μετάφραση στο DIPLOMACY - ΕΔΩ | Αλ. Τσίπρας: Το Ινστιτούτο Α.Τ. ξεκινάει το ταξίδι του -  Διεθνής Διάσκεψη για την Ειρήνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη [ΕΔΩ] 

Καθώς η ακροδεξιά δυναμώνει, οι δημοκρατικοί, μετριοπαθείς - και ιδιαίτερα οι προοδευτικοί- ηγέτες πρέπει να συνεργαστούν και να εντείνουν τις προσπάθειές τους για να αντιταχθούν στον εθνικισμό και την εθνική περιχαράκωση» τονίζουν οι Αλέξης Τσίπρας και Ζόραν Ζάεφ σε κοινό άρθρο που υπογράφουν στο euroactiv.gr.

Το άρθρο δημοσιεύεται σήμερα, λίγες μέρες πριν από τη διεξαγωγή της «Διεθνούς Διάσκεψης για την Ειρήνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη» που συνδιοργανώνουν την ερχόμενη εβδομάδα το Ινστιτούτο Αλέξη Τσίπρα [ΕΔΩΕΔΩ] και το Ίδρυμα Ζάεφ, στο Ωδείο Αθηνών, όπου θα συμμετέχουν διακεκριμένοι καλεσμένοι από τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο.

Τα Παγκόσμια Ηλιακά Κοινά (ενέργειας) - Ένα μέλλον που είναι ακόμα δυνατό: Ένας Οδηγός για τουςΑκτιβιστές του 21ου αιώνα

[Ένα ακόμα βιβλίο "τροφή για σκέψη" και περαιταίρω αναζητήσεις. Αν μπορούσαμε να δρομολογήσουμε διαδικασίες για την πρακτική εφαρμογή ορισμένων "οδηγιών" θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο. 

Ορισμένες "λέξεις κλειδιά" που επιλέξαμε από τα περιεχόμενα: "Οικοσοσιαλισμός", "Παγκόσμιο κόμμα", "Ηλιακός Κομμμουνισμός", "Ακύρωση Χρέους", "Κίνα και Οικοσοσιαλισμος", "Ηλιακή Ενέργεια".

Αυτό το βιβλίο του David Schwartzman, είναι μια πιο σύντομη, πιο προσιτή έκδοση του The Earth Is Not for Sale, του οποίου συνέγραψε, το 2018,με τον Peter Schwartzman. [ΕΔΩ].

Στο βιβλίο του ο συγγραφέας, καταθέτει πολλές βιβλιογραφικές αναφορές, υπό τη μορφή σημειώσεων ανά κεφάλαιο, καθώς και αποσπάσματα από δημοσιεύσεις άλλων ερευνητών και φιλοσόφων, μεταξύ των οποίων "Judith Balso: Seven Propositions Concerning Internationalism", 2019. [ΕΔΩ]

Σημείωση: Δυστυχώς δεν έχουμε τη δυνατότητα να μεταφράσουμε βιβλία και άρθρα που αναρτούμε στο Οικοσοσιαλιστικό - Αριστερό Blog. Ωστόσο τα παρουσιάζουμε ως "τροφή για σκέψη".

-----------------------------------

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΛΗΨΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΕΔΩ

Μικαέλ Λεβί: Δεκατρείς θέσεις για την επαπειλούμενη (οικολογική) καταστροφή και για τα (επαναστατικά) μέσα να αποφευχθεί | Michael Löwy: XIII THESES ON THE IMMINENT ECOLOGICAL CATASTROPHE AND THE (REVOLUTIONARY) MEANS OF AVERTING IT

[Ecosocialism - A Radical Alternative to Capitalist Catastrophe by Michael Löwy, 2015 LINK]

-----------------------------

Μικαέλ Λεβί: Δεκατρείς θέσεις για την επαπειλούμενη (οικολογική) καταστροφή και για τα (επαναστατικά) μέσα να αποφευχθεί

Michael Löwy: XIII THESES ON THE IMMINENT ECOLOGICAL CATASTROPHE AND THE (REVOLUTIONARY) MEANS OF AVERTING IT

[Αναδημοσίυση από GEN [[ΕΔΩ] - Μετάφραση  Αναδημοσίευση: Περιοδικό ΤΕΣΣΕΡΑ/ ΤΠΠ [ΕΔΩ] 

1. Η οικολογική κρίση είναι ήδη, και θα γίνει ακόμα περισσότερο στους ερχόμενους μήνες και χρόνια, το πιο σημαντικό κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα του 21ου αιώνα. Το μέλλον του πλανήτη και, άρα, και της ανθρωπότητας θα κριθεί κατά τις ερχόμενες δεκαετίες. Οι υπολογισμοί ορισμένων επιστημόνων που περιγράφουν σενάρια για το 2100 δεν είναι πολύ χρήσιμοι, για δύο λόγους:

• α) έναν επιστημονικό λόγο: με όλες τις αναδράσεις που είναι αδύνατον να συνυπολογιστούν, είναι αρκετά αυθαίρετες οι προβολές σε έναν αιώνα.
• β) έναν πολιτικό λόγο: στο τέλος του αιώνα, εμείς, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, θα έχουμε φύγει, άρα ποιός ο λόγος;

2. Η οικολογική κρίση περιλαμβάνει πολλές πλευρές, με επικίνδυνες επιπτώσεις, αλλά το κλιματικό ζήτημα είναι αναμφίβολα η πιο δραματική απειλή. Όπως το εξηγεί η ΔΕΕΚΑ2, εάν η μέση θερμοκρασία ανέβει περισσότερο από 1,5 ° Κελσίου σε σχέση με την προ-βιομηχανική εποχή, μια ανεπίστρεπτη διαδικασία κλιματικής αλλαγής κινδυνεύει να ξεκινήσει. Με ποιές επιπτώσεις; Ορισμένα παραδείγματα:

• Πολλαπλασιασμός των μεγα-πυρκαγιών, όπως της Αυστραλίας.
• Εξαφάνιση ποταμών και ερημοποίηση εδαφών.
• Λιώσιμο και διάλυση των πολικών πάγων και άνοδος του επιπέδου των θαλασσών που μπορεί να φτάσει έως και μερικές δεκάδες μέτρα.
• Όμως, χρειάζονται μόνο δύο μέτρα για να εξαφανιστούν κάτω από τη θάλασσα τεράστιες περιοχές του Μπανγκλαντές, της Ινδίας και της Ταϊλάνδης, καθώς και οι κύριες πόλεις του ανθρώπινου πολιτισμού -Χονγκ Κονγκ, Καλκούτα, Βενετία, Άμστερνταμ, Σανγκάη, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Ρίο…

Ώς ποιό σημείο θα φτάσει η θερμοκρασία; Από ποιά θερμοκρασία και μετά η ανθρώπινη ζωή στον πλανήτη αυτόν θα απειληθεί; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει στα ερωτήματα αυτά…

Άνθρωπος και περιβάλλον, ένα σύστημα σχέσεων (προβληματικών)

Άνθρωπος και περιβάλλον, ένα σύστημα σχέσεων (προβληματικών)

Ιωσήφ Σινιγάλιας

(αναδημοσίευση από την εφημερίδα η ΕΠΟΧΗ - ΕΔΩ]

Παγιωμένες ισχυρές θρησκευτικές, πολιτικές και κοινωνικές αντιλήψεις οριοθέτησαν το περιβαλλοντικό ζήτημα σαν θέμα αυθύπαρκτο (a se stante) και ξεχωριστό σε σχέση με τον άνθρωπο και την πορεία του πάνω στον πλανήτη. Η προσέγγιση αυτή μετέθεσε την αναγνώριση της ιστορικής εξέλιξης ανθρώπου – περιβάλλοντος σαν σχέση αλληλεπίδρασης με ισχυρή αμοιβαιότητα.

Η «περιβαλλοντική κουλτούρα» προσεγγίζει, με καθυστέρηση, τον εκτενή προσδιορισμό της αλληλοεπίδρασης και αλληλεξάρτησης του δίπολου άνθρωπος – περιβάλλον. Η αντίληψη ότι το περιβάλλον δεν είναι χώρος υποδοχής, αποθήκευσης και φιλοξενίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, αλλά χώρος αμοιβαίας αλληλοτροφοδότησης, όπου τα όρια των δικαιωμάτων χρήσης των φυσικών πόρων προσδιορίζουν το είδος και τη μορφή των παραγωγικών και κοινωνικών σχέσεων είναι ευρέως αποδεκτή.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται «αειφόρος ανάπτυξη» και «ολοκληρωμένη ανάπτυξη».

Paul Murphy: Review of Matt Huber’s Climate Change as Class War: Building Socialism on a Warming Planet | Ανασκόπηση του βιβλίου για την Κλιματική Αλλαγή του Ματ Χούμπερ ως Ταξικός Πόλεμος: Οικοδόμηση του Σοσιαλισμού σε έναν πλανήτη που θερμαίνεται

 

[Συνέχεια της προηγούμενης δημοσίευσης του βιβλίου Matthew T. Huber: Climate Change as Class War: Building Socialism on a Warming Planet | Η Κλιματική Αλλαγή ως Ταξικός Πόλεμος: Οικοδόμηση του σοσιαλισμού σε έναν πλανήτη που θερμαίνετα [ΕΔΩ], παρουσιάζουμε την κριτική για αυτό το βιβλίο από τον Paul Murphy.  Η κριτική έχει πρωτοδημοσιευτει στο RUPTURE MAGAZINE [ΕΔΩ] και στη συνέχεια στο GEN [ΕΔΩ]. Η μετάφραση έγινε μέσω πλατφόρμας. Για οικονομία χώρου δεν έχουν αντιγραφεί οι εικόνες που περιέχονται στο πρωτότυπο δημοσίευμα. H φωτογραφία της ανάρτησης είναι από το βιβλιοπωλείο ΧΝΑΡΙ το οποίο έχει κλείσει]

---------------------------------------

Paul Murphy, Ανασκόπηση της Κλιματικής Αλλαγής του Ματ Χούμπερ ως Ταξικός Πόλεμος: Οικοδόμηση του Σοσιαλισμού σε έναν πλανήτη που θερμαίνεται

Αυτό είναι ένα βιβλίο δύο όψεων.

Το ένα είναι μια αναζωογονητικά σαφής αναγνώριση του καπιταλιστικού συστήματος και της παραγωγής για το κέρδος ως αιτίας της κλιματικής καταστροφής. Μαζί με αυτό έρχεται η αναγνώριση ότι η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής είναι ζήτημα εξουσίας και όχι γνώσης και ότι η εργατική τάξη είναι η μόνη δύναμη που έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει αυτήν την κρίση. Για να κινητοποιήσει αυτή τη δύναμη, ο Huber προτείνει μια Πράσινη Νέα Συμφωνία που μοιράζεται πολλά στοιχεία με όσα έχουν γραφτεί στις σελίδες αυτού του περιοδικού. [1] Με άλλα λόγια, ένα πρόγραμμα για τη μετατροπή της ζωής των εργαζομένων προς το καλύτερο, μετατρέποντας ταυτόχρονα την κοινωνία μας σε μια κοινωνία που βασίζεται σε 100% ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Η άλλη πλευρά, ωστόσο, είναι μια τύφλωση σε πολλές πτυχές της οικολογικής κρίσης που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. O Huber είναι εξ ολοκλήρου επικεντρωμένoς στην κλιματική αλλαγή και στις εκπομπές ορυκτών καυσίμων που την οδηγούν. Τα άλλα τέσσερα πλανητικά όρια (από τα σημερινά εννέα) που έχουν ξεπεραστεί αγνοούνται σχεδόν εξ ολοκλήρου.[2] Το ίδιο ισχύει και για τον Παγκόσμιο Νότο, με το βιβλίο να προδιαγράφει αποκλειστικά μια στρατηγική για τους εργαζόμενους στις ΗΠΑ. Είναι αυτή η φαινομενικά εσκεμμένη μυωπία που αποτελεί τη βάση της προώθησης ενός οικολογικού νεωτεριστικού ρεφορμισμού και της αντίθεσής του στην οικοσοσιαλιστική αποανάπτυξη.

Οικολογία ταξικής πάλης