[Συζήτηση για το Περιβάλλον και τη λεηλασία της Φύσης στο Alter Summit - Δεν υπήρχε χρόνος για την ανάγνωση της παρέμβασης που παρουσιάζεται παρακάτω]
[Φωτογραφικό ρεπορτάζ ΕΔΩ]
Το φυσικό, το αστικό και πολιτιστικό περιβάλλον απειλείται από τον νεοφιλελευθερισμό
Χρέος μας είναι να το προστατέψουμε, να αλλάξουμε το σύστημα
του Κώστα Φωτεινάκη
Το σύνθημα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική είναι «Θέλουμε τα δάση, τη γη και το νερό και όχι ένα τάφο φτιαγμένο από χρυσό»
O Μαρξ το 1894 έγραψε: «Ακόμα και μια ολόκληρη κοινωνία, ένα έθνος ή όλες ταυτόχρονα οι υπάρχουσες κοινωνίες, δεν είναι οι ιδιοκτήτες της γης. Είναι απλώς οι κάτοχοι, οι κληρονόμοι και οφείλουν να την κληροδοτήσουν σε καλύτερη κατάσταση στις επόμενες γενεές σαν καλοί οικογενειάρχες.» Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο, Τόμος 3.
Στην εποχή του νεοφιλελευθερισμού, το φυσικό και το αστικό περιβάλλον λεηλατείται, με τη βοήθεια των αστικών ΜΜΕ, προβάλλοντας ψευτοδιλήμματα του τύπου «Ανεργία ή Φύση», «Ανάπτυξη ή Περιβάλλον».
Απαντάμε «Εάν πραγματικά πιστεύεις ότι το περιβάλλον είναι λιγότερο σημαντικό από την οικονομία, τότε προσπάθησε να κρατήσεις την αναπνοή σου ενώ θα μετράς τα χρήματά σου…» - Dr. Guy McPherson
Ορισμένες μόνο περιπτώσεις που έχουν χρησιμοποιηθεί τα εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα στην Ελλάδα: Ορυχεία Χρυσού και άλλες εξορυκτικές δραστηριότητες, Μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες σε προστατευόμενες περιοχές (Τοπλού κ.λπ), Κατασκευή του Mall στον Ελαιώνα κ.λπ.
Δεν είναι λίγες οι φορές που παρατηρούνται συγκρούσεις μεταξύ των κινημάτων που προστατεύουν το περιβάλλον, με τους επιχειρηματίες, το κράτος ακόμα και με ομάδες εργαζομένων που υποκύπτουν στους εκβιασμούς και στα διλήμματα κάτω από το φόβο της ανεργίας και επιλέγουν να στηρίξουν την καπιταλιστική ανάπτυξη χωρίς κανόνες.
Κανένας από τους «βιαστές» του περιβάλλοντος δεν αποδέχεται ότι το καταστρέφει, το αντίθετο μάλιστα, ισχυρίζονται με την «νομιμοποίηση» του κράτους ότι επενδύει ακολουθώντας τις αρχές της «αειφόρου ανάπτυξης», η οποία δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας. Ορισμένα παραδείγματα: Η επέκταση των διυλιστηρίων ΕΛΠΕ Ελευσίνας (πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ), οι εξορυκτικές δραστηριότητες κ.λπ. γίνονται, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των επενδυτών και του κράτους, ακολουθώντας το πνεύμα της αειφόρου ανάπτυξης.
Ο Πρίγκιπας Σαντρουντίν Αγά Χαν, ο οποίος είχε διατελέσει Πρόεδρος της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, σε ομιλία του το 2002 απομυθοποίησε την ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον λέγοντας «Η έννοια της αειφόρου ανάπτυξης, ως ανάπτυξης της οικονομίας, έχει γίνει φετίχ για τις μεγάλες επιχειρήσεις και τις πολυεθνικές εταιρείες…. Ακόμη και όροι όπως «περιβαλλοντολόγος» ή «οικολόγος» χρησιμοποιούνται, αρκετά συχνά, για να περιγράψουν εκείνους που αποψιλώνουν δάση…»
Ο Αντρέ Γκορζ είχε προβλέψει από το 1974 ότι «Η οικολογική στροφή μπορεί να δημιουργήσει δυσκολίες στον καπιταλισμό. Να τον αναγκάσει να αλλάξει. Ύστερα όμως από πολύκαιρη αντίσταση, τη χρήση βίας και «πονηρούς» χειρισμούς, θα υποχρεωθεί να υποκύψει διότι το οικολογικό αδιέξοδο θα είναι μη διαπραγματεύσιμο. Ο καπιταλισμός θα εντάξει στον κορμό του την οικολογική «παράμετρο» όπως έχει ενσωματώσει τόσες άλλες».
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Το περιβάλλον μπορεί να καταστρέφεται ακόμα και στο όνομα της αειφόρου ανάπτυξης.
Τα κινήματα πολιτών χρησιμοποιούν τρεις βασικούς τρόπους για να υπερασπίσουν περιβάλλον:
1. Νομικούς - Προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας
2. Αναζήτηση συμμάχων κυρίως από τους πολιτικούς χώρους της αριστεράς, της οικολογίας και του αντιεξουσιαστικού χώρου.
3. Υπογραφές, Διαδηλώσεις, Εκδηλώσεις στο χώρο ή στην περιοχή που γίνεται η λεηλασία – κοινή δράση με παρόμοια κινήματα.
Τα κινήματα πολιτών δημιουργούν άλλοτε προσωρινές ή μακροχρόνιες «εμπλοκές στα γρανάζια και στις μηχανές» του συστήματος.
Ωστόσο τις περισσότερες φορές αυτές οι εμπλοκές δεν αρκούν, δεν είναι μόνιμες, χρειάζεται η προβολή και το όραμα μιας εναλλακτικής πολιτικής κοινωνικής αναπτυξιακής πρότασης. Το ερώτημα που προκύπτει είναι «ποιο είναι αυτό το όραμα που να μπορεί να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει την κοινωνία» ?
Καταθέτω ορισμένες ιδέες από το «οπλοστάσιο» της οικοσοσιαλισμού:
«Αυτό που χρειάζεται είναι η αντικατάσταση της μικρο-ορθολογικότητας του κέρδους από μια κοινωνική μακρο-ορθολογικότητα η οποία απαιτεί μια αυθεντική πολιτισμική αλλαγή… Ο σοσιαλισμός και η οικολογία ή, τουλάχιστον κάποια ρεύματά της, μοιράζονται αντικειμενικούς στόχους που υποδηλώνουν μια αμφισβήτηση του οικονομικού αυτοματισμού, της κυριαρχίας της ποσοτικοποίησης, της παραγωγής ως αυτοσκοπού, της δικτατορίας του χρήματος…» Μισέλ Λεβί, «Κόκκινο και Πράσινο: Η οικοσοσιαλιστική οπτική», transform 02/2008.
Αγαπητοί σύντροφοι
Τελειώνω με ένα απόσπασμα από τη Χάρτα για το Κλίμα των Friends of Nature: «…Χρειάζεται επειγόντως μια πολιτική και πολιτιστική επανάσταση για να δρομολογηθούν σωστά οι εξελίξεις τα επόμενα χρόνια και να αποφύγουμε μια εξέλιξη σε λάθος κατεύθυνση που θα είναι μη αναστρέψιμη. Ο ιδεολογικός πυρήνας αυτής της πολιτικής και πολιτιστικής επανάστασης πρέπει να είναι η παραδοχή ότι η επείγουσα ανάγκη για λήψη άμεσων μέτρων για την προστασία του κλίματος δεν μπορεί να ικανοποιηθεί με επάρκεια όσο κυριαρχεί το νεοφιλελεύθερο μοντέλο της «χωρίς όρια οικονομικής ανάπτυξης». NFI – Χάρτα για το κλίμα 2008
Αγαπητοί σ.
Αυτή η «πολιτική και πολιτιστική επανάσταση» δεν είναι εύκολη, χρειάζονται πολύχρονοι κινηματικοί αγώνες με ιδεολογικό οικολογικό σοσιαλιστικό υπόβαθρο, χρειάζονται ρωγμές και μικρές νίκες για την προώθηση ριζοσπαστικότερων στόχων, όπως π.χ. τη νίκη ενάντια στο λιθάνθρακα.
Συνεχίζουμε με ελπίδα, συνεργασία, συντονισμό και αποφασιστικότητα για την υπεράσπιση του φυσικού, του αστικού και του πολιτιστικού περιβάλλοντος και την ταυτόχρονη προβολή ενός οικολογικού σοσιαλιστικού οράματος.
9/6/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου