ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ - ECOSOCIALIST BLOG Κείμενα για την Οικολογία, το Σοσιαλισμό και την Αριστερά | Texts on Ecology, Socialism and the Left | Επικοινωνία: xpolis(at)gmail.com
Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013
Σάββατο 15 Ιουνίου 2013
Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, Οδική Ασφάλεια και Αριστερά (1)
Κάτι κινείται στο χώρο των ΜΜΜ, τις μετακινήσεις, την Οδική Ασφάλεια.
Μιλάμε για κίνηση και όχι για σεισμό.
Η Ελληνική Αριστερά και ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να δείξει μεγαλύτερη σοβαρότητα για το θέμα των μετακινήσεων, την απομυθοποίηση του Ι.Χ. και την Οδική Ασφάλεια.
Υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία - αρθρογραφία εντός και εκτός Ελλάδος, το θέμα μας όμως είναι πως οι λέξεις θα γίνουν πολιτική που θα έχει και εκπαιδευτικά οικολογικά χαρακτηριστικά.
Σήμερα ξεκινάμε χαλαρά παρουσιάζοντας την ανακοίνωση της "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ για φθηνή μετακίνηση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς" ΕΔΩ
Θα επανέλθουμε παρουσιάζοντας συνδέσμους, βιβλία και άρθρα με το θέμα ΜΜΜ και Αριστερά.
Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ! NO PASARAN!*
ΓΙΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ! NO PASARAN!*
του Γιώργου
Μητραλιά
Ένα πράγμα που οι
Ευρωπαίοι είχαν όλο το χρόνο να μάθουν για τα καλά είναι ότι ούτε η κρίση, ούτε
οι κοινωνικές τραγωδίες που την συνοδεύουν είναι ειδικά ελληνικές. Και δυστυχώς, όλα δείχνουν ήδη ότι ένα άλλο πράγμα
που θα έχουν όλο το χρόνο να μάθουν είναι ότι η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή δεν είναι αποκλειστικότητα μόνο των Ελλήνων. Χωρίς
αμφιβολία, ένας τέτοιος ισχυρισμός θα γίνει δεκτός από κάποιους με μπόλικο
σκεπτικισμό: «Στη χώρα μας, ούτε οι παραδόσεις μας, ούτε η κουλτούρα μας, ούτε
το ταμπεραμέντο μας δεν θα επιτρέψουν ποτέ παρόμοια φαινόμενα». Είναι ακριβώς
αυτό που έλεγαν όλοι οι Έλληνες –ακόμα και οι πιο
οξυδερκείς αριστεροί- ακόμα και μόλις πριν από ένα χρόνο όταν ένας ή δυο «παλαβοί» με αχαλίνωτη φαντασία τους προειδοποιούσαν ότι η
φαιά πανούκλα είχε αρχίσει να εισβάλει στη κοινωνία τους. Εξάλλου, όλα αυτά δεν ήταν διόλου πρωτότυπα. Ήταν σαν να επαναλαμβανόταν η
ιστορία, εκείνη του μεσοπολέμου: Στ’ αλήθεια, ποιος θα μπορούσε να φανταστεί
ότι «οι παραδόσεις», «η κουλτούρα» ή «το ταμπεραμέντο» των Ιταλών ή των Γερμανών θα είχαν επιτρέψει τη γέννηση
και την άνοδο στην εξουσία του φασισμού και του ναζισμού;…
Λοιπόν, επιτέλους ας
σοβαρευτούμε. Και ας κοιτάξουμε γύρω μας σε αυτή την Ευρώπη που μοιάζει όλο και περισσότερο με ένα απέραντο πεδίο
κοινωνικό ερειπίων. Δεν είναι μόνο που βλέπουμε την ελληνική Χρυσή Αυγή να
βρίσκει μιμητές κυρίως στη κεντρική και ανατολική Ευρώπη (Ουγγαρία, Ρουμανία,
Βουλγαρία, Σερβία, Ρωσία,…). Είναι και που γινόμαστε μάρτυρες ενός καλπάζοντα
εθισμού στον πιο βίαιο ρατσισμό, στην ισλαμοφοβία, στον αντισημιτισμό, στο πογκρομικό μίσος ενάντια στους μετανάστες, στους διαφορετικούς. Είναι
που σε χρόνο ρεκόρ μπαίνουν σε τερματική (;) κρίση ή ακόμα και εξαφανίζονται τα κόμματα που μέχρι
χτες μονοπωλούσαν την εξουσία σχεδόν σε όλες τις χώρες μας. Είναι που η κρίση, η ανεργία, η
ανασφάλεια και η εξαθλίωση γίνονται κανόνας και σπρώχνουν τους πληθυσμούς να αναζητούν απελπισμένα λύσεις ή Μεσσίες που
βρίσκουν σχεδόν πάντα στα δυο άκρα της πολιτικής σκακιέρας. Ακριβώς όπως και
στη δεκαετία του 1930…
Ίδιες αιτίες, ίδια
αποτελέσματα, ίδιες συνενοχές και ίδια συμφέροντα. Θα μπορούσαμε μάλιστα να
πούμε και… ίδια τύφλα των ισχυρών, των Ευρωπαίων κυβερνητών μας που
παίζουν –για νιοστή
φορά (!)- τους μαθητευόμενους μάγους, ζεσταίνοντας στο κόρφο τους το αυγό του
φαιού φιδιού. Ποιος είπε ότι οι από πάνω διδάχτηκαν από τα παθήματα του 20ού αιώνα; Ότι
ξόρκισαν μια για πάντα τους δαίμονες του μεσοπολέμου; Αν τους εμπιστευόμασταν,
η ιστορία θα ήταν ένα αέναο ξαναρχίνισμα…
Και όμως, αυτή η
εφιαλτική ιστορία δεν πρέπει να επαναληφθεί επειδή, αυτή τη φορά, διακυβεύονται
τα δικαιώματά μας, οι ελευθερίες μας, η ανθρώπινη αξιοπρέπειά μας, οι ζωές μας.
Στην Ελλάδα, ίσως είναι ήδη αργά καθώς το φίδι έχει κιόλας βγει από το αυγό και
κόβει βόλτες στους δρόμους τρομοκρατώντας τους πολίτες που εξακολουθούν να μην
πιστεύουν στα μάτια τους. Όμως, στην υπόλοιπη Ευρώπη; Στην Ιταλία, στη Γαλλία, στην Ισπανία; Ένα πράγμα είναι εφεξής σίγουρο:
Πρέπει να βιαστούμε πριν είναι πολύ αργά. Να βιαστούμε… και να το κάνουμε όλοι μαζί. Επειδή δεν υπάρχει σωτηρία μέσα στα εθνικά μας
σύνορα. Απέναντι στον εθισμό στη βαρβαρότητα και στη νεκρανάσταση της φαιάς πανούκλας, δεν είναι δυνατό να κάνουμε τα
λάθη του παρελθόντος. Ενωμένοι πέρα από σύνορα αλλά και πέρα από τις διαφορές μας, μπορούμε να αναστρέψουμε την πορεία
των πραγμάτων και να αποκαταστήσουμε την αλληλεγγύη, την αδελφοσύνη, την ελευθερία, την
ισότητα, αυτές τις λίγες «παλιομοδίτικες» αξίες που ωστόσο τιμούν την ανθρωπότητα. Χωρίς να ξεχνάμε ότι, τελικά, τα πάντα θα κριθούν στους δρόμους και στις
πλατείες, στο πλευρό των πιο αδύναμων και ευάλωτων που πρέπει να προστατέψουμε
πάση θυσία.
Η υποδοχή που
επιφυλάχθηκε σχεδόν παντού στην Ευρώπη στο Ευρωπαϊκό Αντιφασιστικό Μανιφέστο (www.antifascismeuropa-ellada.gr) αποδεικνύει ότι η προοπτική συγκρότησης ενός ευρωπαϊκού
αντιφασιστικού κινήματος δεν είναι ούτε εξωπραγματική ούτε ουτοπική. Είναι κάτι το στέρεο επειδή ανταποκρίνεται σε μια όλο και πιο έντονη
ανάγκη των κατοίκων αυτής της ηπείρου. Από την Αθήνα μέχρι τη Μαδρίτη, είναι
λοιπόν στο χέρι όλων μας να αποδείξουμε έμπρακτα ότι αυτή τη φορά…. NO PASARAN!
* Το παραπάνω κείμενο
πρωτοδημοσιεύτηκε στην Ισπανική Diagonal (χαρτί και online) και κατόπιν στη Γαλλία και Ιταλία.
Σάββατο 8 Ιουνίου 2013
Alter Summit: "Χρειαζόμαστε μικρές νίκες και ένα Οικοσοσιαλιστικό όραμα"
[Συζήτηση για το Περιβάλλον και τη λεηλασία της Φύσης στο Alter Summit - Δεν υπήρχε χρόνος για την ανάγνωση της παρέμβασης που παρουσιάζεται παρακάτω]
[Φωτογραφικό ρεπορτάζ ΕΔΩ]
Το φυσικό, το αστικό και πολιτιστικό περιβάλλον απειλείται από τον νεοφιλελευθερισμό
Χρέος μας είναι να το προστατέψουμε, να αλλάξουμε το σύστημα
του Κώστα Φωτεινάκη
Το σύνθημα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική είναι «Θέλουμε τα δάση, τη γη και το νερό και όχι ένα τάφο φτιαγμένο από χρυσό»
O Μαρξ το 1894 έγραψε: «Ακόμα και μια ολόκληρη κοινωνία, ένα έθνος ή όλες ταυτόχρονα οι υπάρχουσες κοινωνίες, δεν είναι οι ιδιοκτήτες της γης. Είναι απλώς οι κάτοχοι, οι κληρονόμοι και οφείλουν να την κληροδοτήσουν σε καλύτερη κατάσταση στις επόμενες γενεές σαν καλοί οικογενειάρχες.» Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο, Τόμος 3.
Στην εποχή του νεοφιλελευθερισμού, το φυσικό και το αστικό περιβάλλον λεηλατείται, με τη βοήθεια των αστικών ΜΜΕ, προβάλλοντας ψευτοδιλήμματα του τύπου «Ανεργία ή Φύση», «Ανάπτυξη ή Περιβάλλον».
Απαντάμε «Εάν πραγματικά πιστεύεις ότι το περιβάλλον είναι λιγότερο σημαντικό από την οικονομία, τότε προσπάθησε να κρατήσεις την αναπνοή σου ενώ θα μετράς τα χρήματά σου…» - Dr. Guy McPherson
Ορισμένες μόνο περιπτώσεις που έχουν χρησιμοποιηθεί τα εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα στην Ελλάδα: Ορυχεία Χρυσού και άλλες εξορυκτικές δραστηριότητες, Μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες σε προστατευόμενες περιοχές (Τοπλού κ.λπ), Κατασκευή του Mall στον Ελαιώνα κ.λπ.
Δεν είναι λίγες οι φορές που παρατηρούνται συγκρούσεις μεταξύ των κινημάτων που προστατεύουν το περιβάλλον, με τους επιχειρηματίες, το κράτος ακόμα και με ομάδες εργαζομένων που υποκύπτουν στους εκβιασμούς και στα διλήμματα κάτω από το φόβο της ανεργίας και επιλέγουν να στηρίξουν την καπιταλιστική ανάπτυξη χωρίς κανόνες.
Κανένας από τους «βιαστές» του περιβάλλοντος δεν αποδέχεται ότι το καταστρέφει, το αντίθετο μάλιστα, ισχυρίζονται με την «νομιμοποίηση» του κράτους ότι επενδύει ακολουθώντας τις αρχές της «αειφόρου ανάπτυξης», η οποία δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας. Ορισμένα παραδείγματα: Η επέκταση των διυλιστηρίων ΕΛΠΕ Ελευσίνας (πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ), οι εξορυκτικές δραστηριότητες κ.λπ. γίνονται, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των επενδυτών και του κράτους, ακολουθώντας το πνεύμα της αειφόρου ανάπτυξης.
Ο Πρίγκιπας Σαντρουντίν Αγά Χαν, ο οποίος είχε διατελέσει Πρόεδρος της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, σε ομιλία του το 2002 απομυθοποίησε την ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον λέγοντας «Η έννοια της αειφόρου ανάπτυξης, ως ανάπτυξης της οικονομίας, έχει γίνει φετίχ για τις μεγάλες επιχειρήσεις και τις πολυεθνικές εταιρείες…. Ακόμη και όροι όπως «περιβαλλοντολόγος» ή «οικολόγος» χρησιμοποιούνται, αρκετά συχνά, για να περιγράψουν εκείνους που αποψιλώνουν δάση…»
Ο Αντρέ Γκορζ είχε προβλέψει από το 1974 ότι «Η οικολογική στροφή μπορεί να δημιουργήσει δυσκολίες στον καπιταλισμό. Να τον αναγκάσει να αλλάξει. Ύστερα όμως από πολύκαιρη αντίσταση, τη χρήση βίας και «πονηρούς» χειρισμούς, θα υποχρεωθεί να υποκύψει διότι το οικολογικό αδιέξοδο θα είναι μη διαπραγματεύσιμο. Ο καπιταλισμός θα εντάξει στον κορμό του την οικολογική «παράμετρο» όπως έχει ενσωματώσει τόσες άλλες».
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Το περιβάλλον μπορεί να καταστρέφεται ακόμα και στο όνομα της αειφόρου ανάπτυξης.
Τα κινήματα πολιτών χρησιμοποιούν τρεις βασικούς τρόπους για να υπερασπίσουν περιβάλλον:
1. Νομικούς - Προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας
2. Αναζήτηση συμμάχων κυρίως από τους πολιτικούς χώρους της αριστεράς, της οικολογίας και του αντιεξουσιαστικού χώρου.
3. Υπογραφές, Διαδηλώσεις, Εκδηλώσεις στο χώρο ή στην περιοχή που γίνεται η λεηλασία – κοινή δράση με παρόμοια κινήματα.
Τα κινήματα πολιτών δημιουργούν άλλοτε προσωρινές ή μακροχρόνιες «εμπλοκές στα γρανάζια και στις μηχανές» του συστήματος.
Ωστόσο τις περισσότερες φορές αυτές οι εμπλοκές δεν αρκούν, δεν είναι μόνιμες, χρειάζεται η προβολή και το όραμα μιας εναλλακτικής πολιτικής κοινωνικής αναπτυξιακής πρότασης. Το ερώτημα που προκύπτει είναι «ποιο είναι αυτό το όραμα που να μπορεί να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει την κοινωνία» ?
Καταθέτω ορισμένες ιδέες από το «οπλοστάσιο» της οικοσοσιαλισμού:
«Αυτό που χρειάζεται είναι η αντικατάσταση της μικρο-ορθολογικότητας του κέρδους από μια κοινωνική μακρο-ορθολογικότητα η οποία απαιτεί μια αυθεντική πολιτισμική αλλαγή… Ο σοσιαλισμός και η οικολογία ή, τουλάχιστον κάποια ρεύματά της, μοιράζονται αντικειμενικούς στόχους που υποδηλώνουν μια αμφισβήτηση του οικονομικού αυτοματισμού, της κυριαρχίας της ποσοτικοποίησης, της παραγωγής ως αυτοσκοπού, της δικτατορίας του χρήματος…» Μισέλ Λεβί, «Κόκκινο και Πράσινο: Η οικοσοσιαλιστική οπτική», transform 02/2008.
Αγαπητοί σύντροφοι
Τελειώνω με ένα απόσπασμα από τη Χάρτα για το Κλίμα των Friends of Nature: «…Χρειάζεται επειγόντως μια πολιτική και πολιτιστική επανάσταση για να δρομολογηθούν σωστά οι εξελίξεις τα επόμενα χρόνια και να αποφύγουμε μια εξέλιξη σε λάθος κατεύθυνση που θα είναι μη αναστρέψιμη. Ο ιδεολογικός πυρήνας αυτής της πολιτικής και πολιτιστικής επανάστασης πρέπει να είναι η παραδοχή ότι η επείγουσα ανάγκη για λήψη άμεσων μέτρων για την προστασία του κλίματος δεν μπορεί να ικανοποιηθεί με επάρκεια όσο κυριαρχεί το νεοφιλελεύθερο μοντέλο της «χωρίς όρια οικονομικής ανάπτυξης». NFI – Χάρτα για το κλίμα 2008
Αγαπητοί σ.
Αυτή η «πολιτική και πολιτιστική επανάσταση» δεν είναι εύκολη, χρειάζονται πολύχρονοι κινηματικοί αγώνες με ιδεολογικό οικολογικό σοσιαλιστικό υπόβαθρο, χρειάζονται ρωγμές και μικρές νίκες για την προώθηση ριζοσπαστικότερων στόχων, όπως π.χ. τη νίκη ενάντια στο λιθάνθρακα.
Συνεχίζουμε με ελπίδα, συνεργασία, συντονισμό και αποφασιστικότητα για την υπεράσπιση του φυσικού, του αστικού και του πολιτιστικού περιβάλλοντος και την ταυτόχρονη προβολή ενός οικολογικού σοσιαλιστικού οράματος.
9/6/2013
Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ [ο θαυμασμός του κ.Παπούλια για την COSCO και η πραγματικότητα]
Ο Πρόεδρος Δημοκρατίας κ.Κάρολος Παπούλιας επισκεπτόμενος την COSCO "Περιμένουμε και άλλους επενδυτές από Κίνα" (ρεπορτάζ ΕΔΩ)
Πρόσκληση των Εργαζομένων: "Κύριε Πρόεδρε, προκειμένου να επαληθεύσετε όλα όσα σας αναφέρουμε, σας προσκαλούμε να επισκεφθείτε τον ΟΛΠ, να συζητήσετε με εργαζόμενους και συναλλασσόμενους στο λιμάνι και να διαμορφώσετε πραγματική και αντικειμενική εικόνα"
Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας (ΟΜ.Υ.Λ.Ε.)
Ένωση Τεχνικών και Χειριστών Υπαλλήλων ΟΛΠ
Ένωση Μονίμων Υπαλλήλων ΟΛΠ
Ένωση Μονίμων και Δοκίμων Λιμενεργατών ΟΛΠ
Σύνδεσμος Εποπτών Αρχιεργατών ΟΛΠ
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,
Στις 30.5.2013 επισκεφθήκατε την προβλήτα ΙΙ του container terminal, που έχει παραχωρηθεί στην COSCO(ΣΕΠ).
Εκφράσατε το θαυμασμό σας για την προβλήτα αυτή, η οποία όμως δεν είναι επένδυση της COSCO αλλά έχει κατασκευαστεί από τον Δημόσιο ΟΛΠ. Η σημερινή της αξία ανέρχεται στα 300 εκ. ευρώ.
Παραλείψατε να επισκεφτείτε την Προβλήτα Ι, την οποία διαχειρίζεται ο ΟΛΠ και η οποία κατασκευάστηκε το 2010 με κεφάλαια του ΟΛΠ, αξίας 190 εκ. ευρώ. Η επένδυση αυτή προέκυψε ως ανάγκη, εξαιτίας της παραχώρησης της μεγάλης προβλήτας ΙΙ στην COSCO. Μία από τις συνέπειες αυτής της παραχώρησης ήταν η απώλεια 450 θέσεων εργασίας στον ΟΛΠ.
Θεωρήσατε σημαντική εξέλιξη την έλευση του τραίνου στο σταθμό εμπορευματοκιβωτίων. Όμως αυτό έγινε το 2006, μετά από συμφωνία μεταξύ των ΟΛΠ και ΟΣΕ πριν από την παραχώρηση της προβλήτας ΙΙ. Η επένδυση έγινε με χρήματα του ελληνικού λαού και κονδύλια από την ΕΕ. Αυτό αποσιωπάται και επικοινωνιακά επιχειρείται να πιστωθεί ως επένδυση της COSCO.
Μιλήσατε κύριε Πρόεδρε, για απασχόληση χιλίων εργαζομένων στον προβλήτα ΙΙ (COSCO), όπως ασφαλώς σας ενημέρωσαν, ενώ παραλείψατε να ζητήσετε επίσημα στοιχεία της Επιθεώρησης Εργασίας. Αν το είχατε κάνει, θα διαπιστώνατε ότι απασχολούνται περίπου 260 εργαζόμενοι.
Θα έπρεπε επίσης να ενημερωθείτε κύριε Πρόεδρε, εάν στον προβλήτα II που είναι υπό τη διαχείριση της COSCOυπάρχουν ΣΣΕ, καθώς και δυνατότητα λειτουργίας Συνδικαλιστικών Οργανώσεων, όπως το Σύνταγμα της χώρας μας ορίζει.
Είναι γνωστό ότι είναι ο μοναδικός προβλήτας στην Ευρώπη που δεν αναγνωρίζονται συνδικαλιστικά δικαιώματα, καθώς και δυνατότητα σύναψης ΣΣΕ.
Το γεγονός αυτό έχει αποτελέσει αντικείμενο επανειλημμένων καταγγελιών του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Διεθνούς Δικτύου Εργαζομένων στα Λιμάνια / International Dockworkers Council (IDC).
Κύριε Πρόεδρε, προκειμένου να επαληθεύσετε όλα όσα σας αναφέρουμε, σας προσκαλούμε να επισκεφθείτε τον ΟΛΠ, να συζητήσετε με εργαζόμενους και συναλλασσόμενους στο λιμάνι και να διαμορφώσετε πραγματική και αντικειμενική εικόνα.
Με εκτίμηση
Οι Διοικήσεις των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων στον ΟΛΠ
