Πρωτομαγιά 1936/2010 - Γιάννης Ρίτσος - Συμμετέχουμε σε όποια από τις συγκεντρώσεις κάνουμε κέφι αύριο

Περισσότερα ΕΔΩ...

Γιάννης Σχίζας: 3 παρεμβάσεις από την "Οικονική Πραγματικότητα"

[Η επιλογή της φωτογραφίας είναι το ECOLEFT)

Από το blog του Γιάννη Σχίζα "Οικονική Πραγματικότητα" (και εκδότη του περιοδικού ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ)επιλέγουμε τρεις πρόσφατες αναρτήσεις:

KONΜΠΕΝΤΙΤ, ο αριστεριστής που έγινε αρνάκι (σ.σ.στο ecoleft έχουμε παρουσιάσει το βιβλίο "Τι να κάνουμε" και άλλε πληροφορίες σχετικά με τον Κον Μπεντίτ)

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΓΙΝΑΜΕ (ΤΣΕΡΝΟ)ΜΠΙΛΙΕΣ ... (σ.σ. πέρασε χωρίς ιδιαίτερη συζήτηση η επαίτειος)

ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΣΤΕΓΕΣ (σ.σ. έχει ενδιαφέρον η άποψη του Γιάννη Σχίζα για την εξοχική κατοικία)

Και πολλές ακόμα παρεμβάσεις για διάφορα θέματα όπως π.χ. το ΔΝΤ κ.λπ. στην ΟΙΚΟΝΙΚΉ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Μιχάλης Παπαγιαννάκης: Πέμπτη 29/4/2010 εκδήλωση προς τιμή του

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Σας προσκαλούμε στην εκδήλωση που οργανώνεται στη μνήμη του Μιχάλη Παπαγιαννάκη,

την Πέμπτη 29 Απριλίου 2010 ώρα 18.00, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, Ακαδημίας 50, αμφιθέατρο «Αντωνης Τρίτσης».

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

18.00. Προσέλευση
18.15. ΠΡΟΛΟΓΟΣ Μιχάλης Μαδιανός
18.20. ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ
Συντονίζουν Πάνος Βέττας, Ξανθίππη Μίχα-Μπανιά, Λευτέρης Παπαγιαννάκης

- «Τα μαθητικά και εφηβικά χρόνια». Αλέκος Καλοφωλιάς

- «Τα φοιτητικά χρόνια και η δραστηριότητα στη δημοσιογραφία». Γιάννης Τζαννετάκος

- « Η Δράση στο Πανεπιστήμιο και γενικά στον τομέα της Εκπαίδευσης». Άννα Φραγουδάκη

19.10 ΠΡΟΒΟΛΗ ΜΑΓΝΗΤΟΤΑΙΝΙΑΣ Παρουσίαση Ρένα Θεολογίδου

19.20 ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ (συνέχεια)

- «Στην Αριστερά και γενικά στην πολιτική ζωή» Νίκος Κωνσταντόπουλος

- « Στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο και στη διεθνή πολιτική». Μαριέττα Γιαννάκου

- « Στο Οικολογικό Κίνημα». Σάκης Κουρουζίδης

20.10 ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

20.45. ΕΠΙΛΟΓΟΣ. Αλέκος Καλοφωλιάς

Συμμαθητές του Μιχάλη στο Βαρβάκειο

Ευρωπαϊκή Αριστερά και Πράσινοι για ένα μορατόριουμ υπέρ της Ελλάδας

Μέσα στον πανικό από τις εξελίξεις και τις συνεχείς δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων που ζητούν όλο και περισσότερα μέτρα από την ελληνική κυβέρνηση, έχει υποβαθμιστεί μια πολύ σημαντική σκηνή από το ελληνικό δράμα: ότι αντίθετα με την κυρία Μέρκελ, την γαλλίδα υπουργό Οικονομικών που μπήκε πρόσφατο στο χορό όσων ζητούν κι άλλο αίμα και τους Ευρωπαίους νεοφιλελεύθερους, υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που από την αρχή της κρίσης επιμένουν σε μια διαφορετική αντιμετώπιση του προβλήματος.

Χθες στην Γερμανία, ο ηγέτης του κόμμματος της Αριστεράς Dietmar Bartsch πρότεινε, σύμφωνα με τηλεγράφημα του γερμανικού πρακτορείου ειδήσεων, ‘μορατόριουμ’ για το χρέος της Ελλάδας, προκειμένου να ανακουφιστεί προσωρινά η οικονομικά ταλαιπωρημένη χώρα, όπως εξήγησε. Πρόταση που σημαίνει το πάγωμα των δανειακών απαιτήσεων για συγκεκριμμένο χρονικό διάστημα.

Οι Γερμανοί πράσινοι και οι σοσιαλδημοκράτες πιστεύουν από την πλευρά τους ότι οι γερμανικές τράπεζες που έχουν στην κατοχή τους ελληνικά ομόλογα θα πρέπει να βοηθήσουν στην σωτηρία της ελληνικής οικονομίας. Υπερ του μορατόριουμ ή της αναδιαπραγμάτευσης του χρέους τάχθηκε χθές και η ελβετική εφημερίδα Tribune de Genève που σημείωνε ότι την Ελλάδα πρέπει να βοηθήσουν και ελβετικές τράπεζες «από την στιγμή μάλιστα που κατέχουν το ένα πέμπτο από τα ελληνικά ομόλογα, που βρίσκονται στα χέρια ξένων τραπεζών».
Περισσότερα στο TVXS

Τρίτη 27/4/2010,: Συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο στα Προπύλαια, 6:30 μ.μ.

[Φωτογραφία in.gr]

Η Κοτσαμπάμπα αφετηρία ριζοσπαστικών αντιστάσεων και πλανητικών κινητοποιήσεων

Του Γιώργου Μητραλιά

Tι κι αν το αντικείμενό της ήταν η κλιματική κρίση, το υπ’αριθμόν 1 πρόβλημα της ανθρωπότητας; Τι κι αν η συμμετοχή ήταν μαζική (31.000 αγωνιστές και ακτιβιστές από τις 5 ηπείρους), ξεπερνώντας κάθε προσδοκία; Τι κι αν δεν έλειψαν οι αρχηγοί κρατών, έστω κι αν αυτοί (Τσάβες, Κορρέα, Μοράλες, Ορτέγκα) δεν ορκίζονται στο όνομα του ιμπεριαλισμού; Τι κι αν υπήρξαν όλα τα συστατικά (άφθονος «εξωτισμός» και «χρώμα» των ιθαγενικών κινημάτων από την Αλάσκα μέχρι τη Γη του Πυρός) της πιο πιασάρικης τηλεοπτικής παραγωγής; Η Συνδιάσκεψη των Λαών για τη Κλιματική Αλλαγή και τα Δικαιώματα της Μητέρας-Γης, που διεξήχθη με μεγάλη επιτυχία από τις 19 μέχρι τις 22 Απριλίου στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας, «θάφτηκε» κυριολεκτικά από όλα τα μεγάλα δυτικά –και «φυσικά» και τα ελληνικά- ΜΜΕ, που αρνήθηκαν να δώσουν την παραμικρή εικόνα της, την παραμικρή πληροφορία για τις εργασίες της.
Αναμενόμενος…αλλά μάταιος ο κόπος τους! Οι τρεις μέρες της Κοτσαμπάμπα έγραψαν κιόλας ιστορία καθώς τίποτα δεν είναι πια όπως πριν από αυτές. Καταρχήν, κάλυψαν ένα τεράστιο κενό δίνοντας για πρώτη φορά το λόγο στους «από κάτω» του πλανήτη μας, που είχαν καταδικαστεί σε διακοσμητικό ρόλο στις διάφορες Κοπεγχάγες των «από πάνω». Κατόπιν, κατάφεραν να αποτελέσουν την εναλλακτική πρόταση και συνάμα την ελπίδα που τόσο έχει ανάγκη η ανθρωπότητα μετά από τις αλλεπάλληλες παταγώδεις αποτυχίες των «από πάνω», με πιο πρόσφατη εκείνη της διάσκεψης της Βόννης μόλις 10 μέρες πριν από τη Κοτσαμπάμπα. Και τέλος, άρθρωσαν ένα ριζικά διαφορετικό λόγο που, εντοπίζοντας στον καπιταλισμό την κύρια αιτία της κλιματικής καταστροφής, προχωράει σε τολμηρές διεκδικητικές προτάσεις ικανές να εμπνεύσουν και να κινητοποιήσουν εκατομμύρια ανθρώπους.

Φυσικά, θα πρέπει να μεταφραστούν το συντομότερο δυνατό στα ελληνικά και οι 9 σελίδες του «Συμφώνου των Λαών» που, συνοψίζοντας τα πορίσματα των 17 ομάδων εργασίας της συνδιάσκεψης, αποτελεί σίγουρα ένα ιστορικό ντοκουμέντο, δίνοντας ευθύς εξ αρχής τον τόνο με διαπιστώσεις όπως: «Σήμερα, η Μητέρα Γη μας είναι πληγωμένη και κινδυνεύει το μέλλον της ανθρωπότητας». Ή επίσης, «Αντιμετωπίζουμε τη τελική κρίση του πατριαρχικού πολιτισμικού μοντέλου που βασίζεται στην υποταγή και τη καταστροφή των ανθρώπινων όντων και της φύσης, που επιταχύνθηκε με τη βιομηχανική επανάσταση». Και ακόμα, «υπό το καπιταλισμό, η Μητέρα Γη μετατρέπεται μόνο σε πηγή πρώτων υλών και τα ανθρώπινα όντα σε παραγωγικά μέσα και σε καταναλωτές, σε πρόσωπα που αξίζουν για αυτό που έχουν και όχι για αυτό που είναι». Και όλα αυτά επειδή «το καπιταλιστικό σύστημα μας έχει επιβάλει μια λογική του ανταγωνισμού, της προόδου και της απεριόριστης ανάπτυξης. Αυτό το μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης επιδιώκει το χωρίς όρια κέρδος, αποκόπτοντας τα ανθρώπινα όντα από τη φύση, εγκαθιδρύοντας μια λογική κυριαρχίας πάνω στα ανθρώπινα όντα, μετατρέποντας τα πάντα σε εμπορεύματα»…

Το Σύμφωνο των Λαών δεν περιορίζεται όμως μόνο στη διάγνωση των βαθύτερων αιτίων του κακού. Προχωράει και σε προτάσεις για τη θεραπεία του, όπως όταν προλειαίνει το έδαφος π.χ. για τη δημιουργία ενός «Διεθνούς Δικαστηρίου Κλιματικής και Περιβαλλοντικής Δικαιοσύνης» που θα δικάζει κράτη, επιχειρήσεις και άτομα που συμβάλουν στην επιδείνωση της κλιματικής και περιβαλλοντικής κρίσης. Ή για την οργάνωση ενός Παγκόσμιου Δημοψηφίσματος, που θα μπορούσε να διεξαχθεί στις 22 Απριλίου 2011, για να απαντήσει η ανθρωπότητα (στόχος είναι να ψηφίσουν 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι) σε ερωτήματα όπως «η μεταφορά των στρατιωτικών δαπανών σε ένα ταμείο για την υπεράσπιση του πλανήτη» ή «η εγκατάλειψη της υπερπαραγωγής και της υπερκατανάλωσης που χαρακτηρίζει το καπιταλιστικό μοντέλο»!

Το κυριότερο και πιο πολύτιμο αποτέλεσμα των τριών ημερών της Κοτσαμπάμπα είναι όμως, το κάλεσμα για τη δημιουργία του «Παγκόσμιου Κινήματος των Λαών για τη Μητέρα Γη», ενός ενωτικού, ανοιχτού, ριζοσπαστικού και δημοκρατικού κινηματικού δικτύου πλανητικής εμβέλειας, «με στόχο να συντονίζει τη δράση όλων μας»! Σε εμάς εδώ στην Ελλάδα απομένει τώρα το πιο σημαντικό αλλά συνάμα και το πιο δύσκολο: να εμπνευστούμε και να επωφεληθούμε από το ιδρυτικό γεγονός της Κοτσαμπάμπα, για μην μείνει η χώρα μας έξω από αυτό το παγκόσμιο κίνημα σωτηρίας του ανθρώπινου είδους, που απαιτούν οι χαλεποί καιροί μας…

Διεθνές Νομισματικό Ταμείο - Η αφαίμαξη των λαών

[Πληροφορίες για το ΔΝΤ και το ρόλο του]

ΔΝΤ: "Δέσου"; ή αντιδρούμε συμμετέχοντας στο συλλαλητήριο εναντίον της προσφυγής στο ΔΝΤ; - ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6:30 μ.μ. στα Προπύλαια

[Από το αρχείο μας]

... Πολλά τροχαία δυστυχήματα... Γι΄ αυτό και η Κυριακάτικη εφημερίδα ΕΠΟΧΗ έχει σχετικό αφιέρωμα... Δεν είναι τυχαία τα τροχαία συμβάντα, ούτε η χρεοκοπία της Ελλάδας είναι τυχαία. Έχει προκύψει από συγκεκριμένες πολιτικές...
... των κομμάτων και της πολιτικής και οικονομικής ελίτ που είχαν την εξουσία δεκαετίες.
Για διαβάστε την ανακοίνωση της ΕΟΡΑ, "Η καπιταλιστική κρίση ως ευκαιρία για μια νέα αριστερή οικολογική προοπτική", που έχει κυκλοφορήσει ένα μήνα πριν για την οικονομική και πολιτική κατάσταση. Ίσως να έχει να πει κάτι και σήμερα, μετά την είσοδο της χώρας μας στο ΔΝΤ.
--------
Συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο...

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΟΤΣΑΜΠΑΜΠΑ: ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΟΧΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ!

[Στο ΥΠΕΚΑ, την Παγκόσμια Ημέρα της Γης, 22/4/2010 - Στην εκδήλωση ήταν και οι Οικολόγοι Πράσινοι]

Τον περασμένο Δεκέμβρη ήταν οι 100.000 διαδηλωτές της Κοπεγχάγης. Σήμερα, είναι οι 31.000 (!) ριζοσπάστες οικολόγοι της Συνδιάσκεψης της Κοτσαμπάμπα. Και τότε και τώρα, με ένα κεντρικό σύνθημα: «Να αλλάξουμε σύστημα, όχι το κλίμα»! Είναι πια φανερό, βγάζει μάτια, πως κάτι κοσμογονικό συμβαίνει στους «από κάτω» ολάκερου του πλανήτη. Μπροστά στην άρνηση των «από πάνω» να εξιλεωθούν για τα περιβαλλοντικά τους εγκλήματα παίρνοντας –έστω και την ύστατη ώρα- τα μέτρα που επιβάλλει η αποτροπή της κλιματικής καταστροφής που αυτοί προκάλεσαν, οι «από κάτω» αντιδρούν. Για πρώτη φορά τόσο μαζικά και τόσο ριζοσπαστικά! Επειδή, τα χρονικά περιθώρια στενεύουν πια απελπιστικά και επειδή, όπως το είπε προχτές ο πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες, «Ή θα πεθάνει ο καπιταλισμός, ή θα πεθάνει η Μητέρα Γη»!...
Τέκνο της καταστροφικής κλιματικής ανάγκης και ώριμο τέκνο της αντικαπιταλιστικής οργής, η «Πρωτοβουλία Κοτσαμπάμπα» δημιουργήθηκε για να καλύψει ένα πελώριο κενό: εκείνο της παρατεταμένης ανυπαρξίας ενός αντισυστημικού κινήματος που παλεύει σε αυτή τη χώρα ενάντια στη κλιματική αλλαγή και συνάμα για τη κοινωνική δικαιοσύνη. Πιο συγκεκριμένα, από κοινού με το διεθνές ριζοσπαστικό οικολογικό κίνημα, η «Πρωτοβουλία Κοτσαμπάμπα» αγωνίζεται:
1. Για μια διεθνή συμφωνία, που υποχρεώνει τις μεγάλες βιομηχανικές χώρες, που είναι και οι κύριοι υπεύθυνοι για την υπερθέρμανση του πλανήτη, να μειώσουν τις εκπομπές τους αερίων του θερμοκηπίου κατά 40% μέχρι το έτος 2020.
2. Για τη δημιουργία διεθνούς ταμείου βοήθειας στα θύματα της κλιματικής κρίσης, που θα επιτρέπει στις αναπτυσσόμενες χώρες να αναπτύξουν μαζικά τις ανανεώσιμες ενέργειες και την οικολογική γεωργία.
3. Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των κοινών αγαθών, της γης, των δασών, των ποταμών, και των κάθε λογής φυσικών πόρων που ανήκουν μόνο στους λαούς και όχι στις πολυεθνικές.
4. Για την εθνικοποίηση και τη λειτουργία υπό λαϊκό έλεγχο των μεγάλων εταιριών παραγωγής ενέργειας, προκειμένου να μειωθεί δραστικά η συμβολή τους στην εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου.
5. Για την ανάπτυξη στη χώρα μας του μαζικού οικοσοσιαλιστικού κινήματος που επιβάλλει η αποτροπή της καλπάζουσας κλιματικής καταστροφής και η απορρέουσα από αυτή ριζική αλλαγή του τρόπου παραγωγής, κατανάλωσης, μετακίνησης και θέρμανσης όλων μας.

Ρεπορτάζ από την Κοτσαμπάμπα - २२ Απριλίου η Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας Γης - Ομιλία του Μοράλες

Bolivian President Evo Morales:
“We have two paths: either capitalism dies or Mother Earth dies. Either capitalism lives or Mother Earth lives. Of course, brothers and sisters, we are here for life, for humanity and for the rights of Mother Earth. Long live the rights of Mother Earth! Death to capitalism!”

Άλλα ενδιαφέροντα άρθρα στο "Climate and Capitalism - Ecosocialism or Barbarism: There is no third way"

Πέμπτη २२ Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γης: Συγκέντρωση μπροστά στο ΥΠΕΚΑ

[Καλούμε τους φίλους και τους επισκέπτες του ECOLEFT και της ΕΟΡΑ να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση - Διαβάστε το άρθρο του Γιώργου Μητραλιά για την Κοτσαμπάμπα]

Σε συγκέντρωση μπροστά στο ΥΠΕΚΑ (Αμαλιάδας και Πουλίου), την Πέμπτη 22 Απριλίου, στις 18.30, καλούν οργανώσεις και κινήματα που επιθυμούν, με αυτό τον τρόπο, να διαδηλώσουν την υποστήριξή τους στην εναλλακτική Συνδιάσκεψη της Κοτσαμπάμπα για τη κλιματική αλλαγή αλλά και να τιμήσουν την Παγκόσμια Ημέρα της Γης.
Το κεντρικό αίτημα της συγκέντρωσης ταυτίζεται με εκείνο των 20.000 ριζοσπαστών οικολόγων που μετέχουν στη συνδιάσκεψη της Κοτσαμπάμπα και είναι η μείωση κατά 40% μέχρι το έτος 2020 των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών, συμπεριλαμβανομένης –φυσικά- και της Ελλάδας, που βρίσκεται ήδη στο μάτι του κυκλώνα της κλιματικής καταστροφής.

Τη συγκέντρωση στηρίζουν:
Πρωτοβουλία για τη συνδιάσκεψη της Κοτσαμπάμπα
Παναττικό Δίκτυο Κινημάτων Πόλης
ΑΚΟΑ
Οικολόγοι Πράσινοι
Κόκκινο
ΟΚΔΕ-Σπάρτακος
Αθήνα Ανοιχτή Πόλη
Οικολογική Αθήνα
Θεματική Περιβάλλοντος ΣΥΡΙΖΑ
Παγκόσμια Πορεία Γυναικών (ελληνικό δίκτυο)

Σαν αύριο.... δεν ξεχνάμε....21η Απριλίου 2067

Δείτε αναρτήσεις σχετικές με το πραξικόπημα και τη χούντα στο Roseta Books

Με το βλέμμα στραμμένο στη Κοτσαμπάμπα για να «αλλάξουμε το σύστημα, όχι το κλίμα»!

Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ

του Γιώργου Μητραλιά

Λίγες μόνο μέρες μας χωρίζουν από το άνοιγμα των εργασιών της «Παγκόσμιας Συνδιάσκεψης των Λαών για τη Κλιματική Αλλαγή και τα Δικαιώματα της Μητέρας Γης» στη Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας, και όλα δείχνουν ότι οδεύουμε προς ένα ιστορικό γεγονός που θα μπορούσε να αποτελέσει καμπή στη σύγχρονη ιστορία καθώς και την αφετηρία ενός ποιοτικά και ποσοτικά ανώτερου διεθνούς αντισυστημικού κινήματος. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των οργανωτών, που δόθηκαν προχτές στη δημοσιότητα, αναμένονται πάνω 15.000 σύνεδροι από 126 χώρες, εκπρόσωποι περίπου 70 κυβερνήσεων, μεταξύ των οποίων οι πρόεδροι της Βενεζουέλας, του Ισημερινού, της Παραγουάης και της Νικαράγουας, πάνω από 50 επιστήμονες/κλιματολόγοι ειδικά της Διακυβερνητικής Επιτροπής για τη κλιματική αλλαγή, δεκάδες γνωστές προσωπικότητες της διεθνούς αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας, και πάνω από 300 απεσταλμένοι μεγάλων ΜΜΕ από όλο τον κόσμο. Κυρίως όμως, θα μετάσχουν χιλιάδες εκπρόσωποι εργατικών και αγροτικών συνδικάτων, κοινωνικών κινημάτων, ιθαγενικών οργανώσεων και κάθε λογής προοδευτικών και αντικαπιταλιστικών συλλογικοτήτων που, στο όνομα των δεκάδων εκατομμυρίων μελών των οργανώσεών τους, πρόκειται να καλέσουν, κατά τη Συνέλευση των Κοινωνικών Κινημάτων στις 19 Απριλίου, στη δημιουργία ενός παγκοσμίου κινήματος «αντίστασης στην επέκταση των εμπορευματικών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων και μεταξύ των ανθρώπων και της φύσης, στην επίθεση των πολυεθνικών και στη στρατικοποίηση».

Σίγουρα, δεν είναι διόλου τυχαίο ούτε ότι την ιδέα αυτής της εναλλακτικής συνδιάσκεψης για τη κλιματική καταστροφή την είχε ο (ιθαγενής και συνδικαλιστής) πρόεδρος Έβο Μοράλες της Βολιβίας, ούτε ότι τη διοργανώνει η Βολιβία που είναι μια από τις φτωχότερες χώρες του πλανήτη, ούτε τέλος ότι αυτή θα διεξαχθεί στη Κοτσαμπάμπα, την πόλη όπου άρχισε και θριάμβευσε το 2000 η ιστορική λαϊκή εξέγερση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού (προς όφελος των μεγάλων πολυεθνικών των ΗΠΑ και της Γαλλίας), που άλλαξε το ρου της ιστορίας τόσο στη Βολιβία όσο και σε ολάκερη τη Λατινική Αμερική! Το δίδαγμα για όλους μας είναι εξαιρετικά χρήσιμο και συνάμα αποστομωτικό: όταν οι πάμφτωχοι εργάτες και αγρότες ιθαγενείς της Βολιβίας, που μάχονται καθημερινά όσο κανείς άλλος στο κόσμο ενάντια στον ιμπεριαλισμό, δίνουν από το υστέρημά τους για να φιλοξενήσουν χιλιάδες «γκρίνγκος» στις 17 ομάδες εργασίας, στα 14 πάνελ και στις 167 «αυτοδιαχειριζόμενες ομάδες» της γιγάντιας συνδιάσκεψης για τη κλιματική καταστροφή, τότε προσφέρουν την καλύτερη απάντηση σε κάποιους αριστερούς που δηλώνουν ότι… δεν ευκαιρούν να ασχοληθούν με τη κλιματική αλλαγή την ώρα που πρώτη και μοναδική προτεραιότητά μας πρέπει τάχα να είναι η πάλη ενάντια στη λιτότητα και στη κατακρεούργηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Το δικό μας συμπέρασμα είναι πολύ απλό: αν όλοι αυτοί έκαναν όπως οι Βολιβιανοί αγωνιστές, τότε όχι μόνο δεν θα αποδυνάμωναν αλλά αντίθετα θα ενίσχυαν και μάλιστα αφάνταστα τη δικιά τους ικανότητα αντίστασης ΚΑΙ στο μέτωπο των εργατικών αγώνων…

Γεγονός είναι πάντως ότι η συνδιάσκεψη της Κοτσαμπάμπα έρχεται τη κατάλληλη στιγμή καθώς η τελευταία απόπειρα των «από πάνω» στη Βόννη, πριν από μια βδομάδα, για να συμμαζευτούν τα κομμάτια της Κοπεγχάγης κατάληξε και πάλι σε πλήρες αδιέξοδο και αποτυχία. Την ώρα λοιπόν που οι δυτικές κυβερνήσεις και οι πολυεθνικές τους δείχνουν όχι μόνο να γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τις προειδοποιήσεις και προτάσεις της «Διακυβερνητικής Επιτροπής» του ΟΗΕ, αλλά και να εξαπολύουν πόλεμο λάσπης ενάντια στους 3000 κορυφαίους επιστήμονες της, που σε τελευταία ανάλυση αυτές οι ίδιες διόρισαν, η ανθρωπότητα στρέφει πια αναγκαστικά το βλέμμα της στη μακρινή Κοτσαμπάμπα στην οποία εναποθέτει τις ελπίδες της για να αποτραπεί η επερχόμενη εφιαλτική κλιματική καταστροφή.

Κλείνουμε αυτό το σύντομο κείμενο με δυο πρακτικές πληροφορίες: οι οργανωτές της συνδιάσκεψης φρόντισαν να διευκολύνουν τη παρακολούθηση των εργασιών της και σε εκείνους/ες που δεν μπόρεσαν να πάνε στη Κοτσαμπάμπα. Όπως δηλώνουν, «από τις 20 Απριλίου, θα ανοίξει μια νέα διαδρασική σελίδα του διαδικτύου που θα επιτρέψει στον καθένα να παρακολουθήσει σε ζωντανή μετάδοση τις συζητήσεις, να στείλει σχόλια, να ακούσει τη ραδιοφωνική κάλυψη και να παρακολουθήσει τις ιστορίες και τις αναλύσεις πολλών από τους μετέχοντες στη συνδιάσκεψη». Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα της συνδιάσκεψης ΕΔΩ.

GUARDIAN: Οι Έλληνες καπιταλιστές μεταφέρουν τον πλούτο τους στην Αγγλία

[Τις τελευταίες εβδομάδες, έντρομοι έλληνες καπιταλιστές σπεύουν στα μεσιτικά γραφεία του Λονδίνου και αγοράζουν πανάκριβα ακίνητα σε μετρητά χωρίς να περιμένουν τις τυπικές σε αυτές τιε περιπτώσεις έρευνες μηχανικών κτλ κτλ.]
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της εφημερίδας GUARDIAN ΕΔΩ.
--------
Η κρίση προφανώς αφορά τους Έλληνες εργαζόμενους και συνταξιούχους, τη μικρή και μεσαία αγροτιά, τους μικροεπιχειρηματίες, τους επιστήμονες οι οποίοι και θα πληρώσουν την κρίση...
Εμείς θα συμφωνήσουμε με τον κύριο Παπανδρέου "ότι λεφτά υπάρχουν" και θα προσθέσουμε ότι λεφτά "υπήρχαν - υπάρχουν - και θα υπάρχουν" μόνο που αυτοί που τα έχουν τα μεταφέρουν στο εξωτερικό, δεν πληρώνουν φόρους, ορισμένοι τα αποκτούν με όχι και τόσο νόμιμους τρόπους...
Την κρίση, που πραγματικά υπάρχει, που δεν τη δημιούργησαν οι εργαζόμενοι αλλά οι διαχρονικά "διαχειριστές και εραστές της κάθε εξουσίας" θα την πληρώσουν για μια ακόμα φορά τα γνωστά υποζύγια του κράτους.
Αυτοί που έχουν τα λεφτά τα πάνε έξω...

20 Θέσεις ενάντια στον πράσινο καπιταλισμό... (από το blog ΤΟΠΙΚΟΠΟΙΗΣΗ)

Ένα κείμενο με 20 θέσεις που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 2008, όμως προφητικό και επίκαιρο.

1. Η σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση σηματοδοτεί το τέλος της νεοφιλελεύθερης φάσης του καπιταλισμού. Οπότε το “Μπίζνες ως συνήθως” (χρηματιστικοποίηση, απορρύθμιση, ιδιωτικοποιήσεις…) δεν αποτελεί πλέον επιλογή: Νέοι χώροι συσσώρευσης και είδη πολιτικής ρύθμισης θα πρέπει να εξευρεθούν από κυβερνήσεις και εταιρείες ώστε να διατηρήσουν τον καπιταλισμό ενεργό.
2. Παράλληλα με την οικονομική και πολιτική, καθώς και την ενεργειακή, κρίση, υπάρχει και μια άλλη κρίση που ταρακουνά τον κόσμο: Η Βιοκρίση, το αποτέλεσμα της αυτοκτονικής αναντιστοιχίας μεταξύ των οικολογικών συστημάτων που στηρίζουν την ζωή και εγγυούνται τη συλλογική επιβίωση του ανθρώπου και της ανάγκη του κεφαλαίου για συνεχή ανάπτυξη.
3. Η Βιοκρίση αποτελεί έναν τεράστιο κίνδυνο για τη συλλογική μας επιβίωση, αλλά όπως όλες οι κρίσεις παρέχει επίσης μια ιστορική ευκαιρία για τα κοινωνικά κινήματα: να βάλλει ουσιαστικά την εκτεθειμένη “κεντρική αρτηρία” του καπιταλισμού, την ανάγκη του για αδιάλειπτη, καταστροφική και παράφρονα ανάπτυξη.
Διαβάστε τις υπόλοιπες 17 "Θέσεις ενάντια στον πράσινο καπιταλισμό" στα ελληνικά στο blog ΤΟΠΙΚΟΠΟΙΗΣΗ...
...αλλά και άλλα ενδιαφέροντα θέματα.

Το κείμενο "20 Θέσεις ενάντια στον πράσινο καπιταλισμό" έχει γραφτεί τον Δεκέμβριο του 2008 από τους "Tadzio Mueller and Alexis Passadakis. Alexis is a member of attac Germany’s coordinating council, Tadzio a part of the Turbulence editorial collective (www.turbulence.org.uk). They are both active in the emerging climate justice movement, and can be reached at againstgreencapitalism (at) googlemail.com"

Διαβάστε τις "20 Theses against green capitalism" στα αγγλικά ΕΔΩ.

Πέτρου Λινάρδου- Ρυλμόν: κρίση του καπιταλισμού ή κρίση των κινημάτων;

Δημοσιεύτηκε στην ΕΠΟΧΗ ... και κατά κάποιον τρόπο συμφωνούμε

Μωυσής Μπουντουρίδης: Δίκτυα, Κοινωνικά Κινήματα κι Ακτιβισμός

Το άρθρο του Μωυσή Μπουντουρίδης δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία,12 Απριλίου 2010, σας προτείνουμε όμως να το διαβάσετε από το blog του αρθρογράφου ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΑ για να δείτε το πλούσιο ερευνητικό, μεταφραστικό και συγγραφικό του έργο, αλλά και να τον γνωρίσετε καλύτερα.

Αυτήν την εβδομάδα: 4 ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις - συναντήσεις για την Οικολογία, την Αριστερά, την Οικονομία και την Ενέργεια

1) Δευτέρα 12/4/2010 - Οικολογία και Αριστερά - Ανανεωτική Πτέρυγα ΣΥΝ
२) Δευτέρα 12/4/2010 - Κάλεσμα της Πρωτοβουλίας για την Κλιματική αλλαγή της Κοτσαμπάμπα.
3)Σάββατο 17/4/2010 - Οι Οικολόγοι - Πράσινοι διοργανώνωουν σεμινάριο για τα Οικονομικά του Περιβάλλοντος: «Οικονομία και περιβάλλον σε συνθήκες πολλαπλής κρίσης»
4)Σάββατο 17/4/2010 - Η θεματική «πόλη, περιβάλλον, οικολογία» του ΣΥΡΙΖΑ διοργανώνει πανελλαδική συνάντηση – ανοιχτή συζήτηση με θέμα τον ενεργειακό σχεδιασμό στην Ελλάδα.

"Διαφθορά"

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ/ Daniel Cohn Bendit: α) Ας εφεύρουμε μαζί ένα νέου τύπου συνεταιρισμό β) Τι να κάνουμε; (Αξίζει να διαβαστεί!!!)

Οι επισκέπτες του ECOLEFT ίσως να θυμούνται δύο προηγούμενες αναρτήσεις για τον Ντάνιελ Κον Μπεντιτ. Τις υπενθυμίζουμε α) «Η Ελλάδα χρηματοδοτεί την Ευρώπη με τις δαπάνες για εξοπλισμούς» β) "Τι να κάνουμε;" (Βιβλιοπαρουσίαση 2010).
ΣΗΜΕΙΩΣH: Ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του "Τι να κάνουμε;" από τις εκδόσεις Κέδρος, θα βρίσκεται στην Αθήνα για να συναντήσει το ελληνικό κοινό και να συζητήσει μαζί του, στο Megaron Plus, την Τετάρτη 28 Απρίλίου, στις 7 μ.μ.
--------
Ο "κόκκινος Ντάνιελ" του Γαλλικού Μάη του '68 (πρώτη φωτογραφία)που τώρα είναι Πράσινος και μάλιστα ο Υπεύθυνος της Ευρωομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο έγραψε ένα σημαντικό άρθρο αμέσως μετά τις περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία με τίτλο "Ας εφεύρουμε μαζί ένα νέου τύπου συνεταιρισμό".

Επιλεγμένα αποσπάσματα διαβάστε αμέσως παρακάτω:
[...Έχουμε ανάγκη από μια δομή που θα είναι ταυτόχρονα μόνιμη και ευέλικτη, ικανή να φέρει εις πέρας τις προτάσεις μας και το οικολογικό εγχείρημα, χωρίς να καταστραφεί από τη στειρότητα των παιχνιδιών εξουσίας ή την τρελή πορεία των προσωπικών στρατηγικών.
Ας είμαστε σαφείς: είναι εκτός συζήτησης να εμπιστευθούμε στους κομματικούς μηχανισμούς το εγχείρημα αυτής της πολιτικής και κοινωνικής αναγέννησης. Αν το κάναμε αυτό θα ήταν σα να κλείναμε θέση στο νεκροταφείο των διαψευσμένων ιδεών (που ήδη χαρακτηρίζεται από σημαντική πληρότητα). Κατά τα άλλα, αναγνωρίζω πρόθυμα πως υπό την πίεση των διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων, αναβάλαμε για πολύ καιρό το ζήτημα της συγκρότησης του κινήματός μας, αφήνοντας ατελές το ελπιδοφόρο μας πολιτικό οικοδόμημα....

...Χωρίς να αρνούμαστε τη πρόσφατη ιστορία μας, είναι η ώρα η πολιτική οικολογία να ενσαρκωθεί σε ένα νέο πολιτικό σώμα, σε μια εν πολλοίς πρωτόγνωρη πολιτική δομή, χωρίς αποκλεισμούς, που θα έχει αποστολή τον κοινωνικό μετασχηματισμό.
Αποχή, λαϊκισμός, πελατειακές σχέσεις... Οι πρόσφατες εκλογές απέδειξαν για μια ακόμα φορά το χάσμα που συνεχώς διευρύνεται μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής. Βλέπουμε στις δημοκρατίες μας να βαθαίνει ολοένα το διαζύγιο μεταξύ των κομματικών λογικών, που είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου, και της δραστήριας, πολύμορφης και δημιουργικής κοινωνίας, που όμως δεν τρέφει αυταπάτες ως προς τη φύση της εξουσίας που ασκείται πάνω της. Χτες τα πολιτικά κόμματα ήταν πραγματικά σχολεία κοινωνικοποίησης και πολιτικής παιδείας για τα ζητήματα της πόλεως. Σήμερα ως επί το πλείστον είναι πια δομές απομονωμένες από την κοινωνία, στειρωμένες από στεγνές λογικές κατάκτησης της εξουσίας, ανίκανες να αναλογιστούν ή να παρακολουθήσουν την κοινωνική αλλαγή, πόσο μάλλον να συμβάλουν σε αυτή...

...Το πολιτικό κίνημα που καλούμαστε να οικοδομήσουμε δεν μπορεί να μοιάζει με παραδοσιακό κόμμα. Τα διακυβεύματα του 21ου αιώνα απαιτούν το μετασχηματισμό και της μορφής της πολιτικής. Η δημοκρατία απαιτεί μια μορφή οργάνωσης που να σέβεται την πολλαπλότητα αλλά και τη μοναδικότητα των συνιστωσών της. Μια κοινωνική και πολιτιστική βιοποικιλότητα, που θα ζωογονείται απ' ευθείας από τη ζωτικότητα των εμπειριών και των ιδεών της. Έχουμε ανάγκη από μια μορφή πολιτικής οργάνωσης που να στοχάζεται και να πράττει τον κοινωνικό μετασχηματισμό, ευρισκόμενη πάντα σε συντονισμό με την κοινωνία της γνώσης. Φαντάζομαι μια οργάνωση γονιμοποιό, που αναζητά τις νέες ιδέες, τις μεταφέρει και τις γονιμοποιεί, φέρνοντάς τις σε όλα τα τμήματα του κοινωνικού σώματος...
...Κοντολογίς, η σημερινή πολιτική απαλλοτριώνει τους πολίτες, τους αποξενώνει από την πόλι, στο όνομα του τεχνοκρατικού ορθολογισμού ή του λαϊκιστικού συναισθηματισμού. Είναι ανάγκη να «επαναπολιτικοποιήσουμε» την κοινωνία των πολιτών, «εκπολιτίζοντας» ταυτόχρονα τον πολιτικό κόσμο, μεταβαίνοντας από ένα ιδιοκτησιακό σύστημα σε ένα σύστημα ελεύθερου λογισμικού.

Δεν παραβλέπω τη σημαντική συμβολή των «πράσινων» (VEC) που τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια υπεραμύνονται και υλοποιούν τις ιδέες μας στη γαλλική πολιτική ζωή. Μολοταύτα, από τη μια η παραδοσιακή κομματική μορφή είναι πλέον ασύμβατη με τις νέες απαιτήσεις των κοινωνιών μας, αλλά από την άλλη θεωρώ πως αργά ή γρήγορα είναι ασύμβατη και με την αντιαυταρχική κουλτούρα του κινήματός μας, μια από τις βασικές αρχές της οικολογικής αντίληψης.
Πέραν του κόμματος-μηχανισμού ή του κόμματος-επιχείρησης, θα προτιμούσα να ανακαλύψουμε μαζί ένα είδος «πολιτικού συνεταιρισμού», πάει να πει μια δομή ικανή να παράγει πολιτικό περιεχόμενο και στρατηγικές αποφάσεις. Θεωρώ αυτή τη δομή ως το μέσο να εγγυηθούμε στον καθένα την ουσιαστική συμμετοχή του στην πολιτική περιουσία του κινήματός μας, αλλά και στα πολιτικά του πλεονεκτήματα, ούτως ώστε να νοηματοδοτηθεί ξανά η έννοια της στράτευσης και της πολιτικής σκέψης.

Αν αυτός ο «συνεταιρισμός» έχει, όπως είναι φυσικό, στόχο τόσο να αποφασίσουμε συλλογικά τη στάση μας στις θεσμικές μας υποχρεώσεις έως το 2012, όσο και να σκεφτούμε τα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα, είναι προφανές πως η τελική του μορφή δεν είναι ακόμα δεδομένη. Ανήκει στα μέλη του να προσδιορίσουν το περίγραμμα, τις δομές και τη στρατηγική του. Προς τούτο, καλώ να δημιουργηθούν παντού «όμιλοι Ευρώπη-οικολογία 22 Μάρτη». Συγκροτούμενοι σε περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο, ώστε να αποφευχθεί κάθε είδους αντιδημοκρατικός συγκεντρωτισμός, θέλουμε αυτούς τους ομίλους να λειτουργούν ως πραγματικές «αγορές» της πολιτικής οικολογίας, που θα διαχειρίζονται μέσω διαδικτύου...]
Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ από την Προοδευτική Πολιτική.

ΠΗΓΗ: ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΠΡΙΛΙΟΥ αναδημοσιευμένο άρθρο από την Προοδευτική Πολιτική.

"Αριστερά και Οικολογία"- Με ενδιαφέρον αναμένουμε την εκδήλωση

Το ECOLEFT αλλά και η ΕΟΡΑ που συμμετέχουμε παρακολουθούμε τη δράση των κομμάτων, των κινήσεων, των κινημάτων, τον προβληματισμό που αναπτύσσεται με θέμα την "Αριστερά και την Οικολογία" και προβάλλουμε εκδηλώσεις που συμβάλλουν στην όσμωση των δύο πολιτικών ρευμάτων. Η προβολή εκδηλώσεων, αρθρογραφίας, προτάσεων κ.λπ. δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε και συμμετέχουμε στις διαδικασίες. Σε αυτήν την έντονη πολιτική περίοδο παρακολουθούμε τις εξελίξεις και συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση των κατακτήσεων των εργαζομένων, του φυσικού και του αστικού περιβάλλοντος και επεξεργαζόμαστε καλύτερα τις αρχικές μας θέσεις.
Τις αρχικές θέσεις μας τις έχουμε υποβάλει με τέσσερα κείμενα που έχουν αναρτηθεί στο blog Ευρωπαϊκή Οικολογική Ριζοσπαστική Αριστερά και σας προτείνουμε να τις διαβάσετε. Συνοπτικά οι θέσεις μας είναι οι τέσσερις λέξεις της ΕΟΡΑ. Κλικάρετε ΕΔΩ.

-------------------
ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΛΟΓΟΥ της Ανανεωτικής Πτέρυγας του ΣΥΝ

Δευτέρα 12 Απριλίου στις 19.00,ξενοδοχείο Athens Imperial (Πλατεία Καραϊσκάκη, ΜΕΤΡΟ Μεταξουργείο).

Ομιλητές:
Σάκης Κουρουζίδης, διευθυντής Ευώνυμης Βιβλιοθήκης,
Λεωνίδας Λουλούδης, καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθήνας,
Μιχάλης Τρεμόπουλος, ευρωβουλευτής Οικολόγων Πρασίνων,
Νίκος Τσούκαλης, βουλευτής Αχαΐας ΣΥΡΙΖΑ.
Συντονίζει η Χαρά Παπαϊωάννου, μέλος ΚΠΕ τουΣΥΝ

Επιτάφιος με Μπιθικώτση (Α΄ και Γ' μέρος) - Μαίρη Λίντα (Β΄ μέρος)

Επιτάφιος Α΄ Μέρος

Επιτάφιος Β' Μέρος

Μέρος Γ΄