[Ο λογότυπος της κινηματογραφικής εταιρείας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Οι σκηνοθέτες Βάλτερ Χαϊνόφσκι και Γκερντ Σόιμαν γύρισαν πολλά ντοκιμαντέρ μεταξύ των οποίων το "Μπάι Μπάι Χουίλα". Η Χουίλα ήταν βάση των ΗΠΑ στη Λιβύη που απομάκρυναν οι επαναστάτες με αρχηγό τον 27 χρόνο Καντάφι, ο οποίος είχε σπουδάσει σε στρατιωτική σχολή στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου την περίοδο της Χούντας στην Ελλάδα]
"Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο..." λένε.
Ας πάμε μερικές δεκαετίες πιο πίσω:
"Την 1η Σεπτεμβρίου 1969 μια μικρή ομάδα στρατιωτικών με επικεφαλής τον 27 χρονο τότε Μουαμάρααλ Καντάφι οργάνωσαν πραξικόπημα εναντίον του βασιλιά Ίντρις, ο οποίος βρισκόταν για λόγους υγείας στα Καμένα Βούρλα. Βασιλιάς έγινε ο ανιψιός του, Sayyid Hasan ar-Rida al-Mahdi as-Sanussi. Οι πραξικοπηματίες εκθρόνισαν τον Sayyid και τον έθεσαν υπό κατ' οίκον περιορισμό, ενώ κατήργησαν τη μοναρχία και ανακήρυξαν τη Λιβύη ως Νέα Αραβική Δημοκρατία" - από τη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ ΕΔΩ.
Φαίνεται ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και οι Αμερικάνοι "επέστρεψαν" με τους συμμάχους τους στη Χουίλα. Τα ξένα πρακτορεία ειδήσεων μεταδίδουν ότι "Οι εξεγερμένοι έχουν καταλάβει μεγάλο μέρος της Τρίπολης" και πως ο "Καντάφι αγνοείται". Διαβάστε ΕΔΩ.
Δεν γνωρίζουμε την εξέλιξη του πολέμου και πολύ περισσότερο τη τύχη του Καντάφι, ούτε και αναμένουμε να δούμε το τελικό αποτέλεσμα.
Κάνουμε την ανάρτηση κυρίως για να θυμηθούμε το πολιτικό και κινηματογραφικό κλίμα της εποχής: α) Λέγαμε τότε το 1/3 της ανθρωπότητας έχει απορρίψει τον καπιταλισμό έχει αποκρούσει μάχεται τον ιμπεριαλισμό και οικοδομεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το σοσιαλισμό. Δεν μπορεί, θα έρθει και η σειρά της Ελλάδας β) το κινηματογράφο "Αλκυονίς" στην Ιουλιανού που είδαμε την ταινία "Μπάι Μπάι Χουίλα" που είχαν γυρίσει για λογαριασμό της κινηματογραφικής εταιρείας DEMA.
Στην "Αλκυονίδα" φυσικά είδαμε και όλες τις ταινίες του Αζενστάιν και άλλων μεγάλων σκηνοθετών από τις χώρες του "υπαρκτού".
Η ανάρτηση τελειώνει εδώ.... Δεν περιμένουμε να δούμε τη σύλληψη ή τη διαφυγή του Καντάφι. Ας επαναφέρουμε όμως στη μνήμη μας:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου