[Η φωτογραφία είναι από το blog "TA NEA της Λευκάδα", στο οποίο παρουσιάζεται αναλυτικά και η το "σύνδρομο" που αναφέρει στην αρχή του άρθρου του ο Κώστας Λάμπος]
του Κώστα Λάμπου
Οι θεωρητικοί του Management συμβουλεύουν τα υψηλόβαθμα στελέχη των επιχειρήσεων να είναι συνέχεια σε εγρήγορση για να μην πέσουν σε εφησυχασμό και σε αδράνεια γιατί τότε θα μείνουν πίσω στον ανταγωνισμό και συνεπώς θα χάσουν τη δουλειά τους. Αυτόν τον εφησυχασμό τον αποκαλούμε «σύνδρομο του βάτραχου», γιατί οι Guru-Managers χρησιμοποιούν ως παράδειγμα το βάτραχο που όταν τον βάλλεις σε μια κατσαρόλα με κρύο νερό κολυμπάει σαν χαρούμενος τρελός, αλλά όταν το νερό αρχίζει να ζεσταίνεται χαλαρώνει και το απολαμβάνει, μέχρι που το νερό αρχίζει να βράζει, οπότε ο βάτραχος γίνεται βατραχόσουπα γιατί στο μεταξύ έχει χάσει τις αισθήσεις του και τελικά έχει πεθάνει, γιατί δεν ήταν σε θέση να πηδήξει έγκαιρα έξω από την κατσαρόλα (1).
Όσα συμβαίνουν σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα, τα οποία οι γκουρού της οικονομίας της λεγόμενης «ελεύθερης αγοράς» και της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης του Κεφαλαίου, τα αποκαλούν «οικονομική κρίση», θα μπορούσαμε να τα συγκρίνουμε με την κατσαρόλα του παραπάνω παραδείγματος, μέσα στην οποία κολυμπάει η εργαζόμενη ανθρωπότητα. Και όσο το νερό είναι κρύο υπάρχει μια κάποια κινητικότητα. Αργότερα που το νερό αρχίζει να ζεσταίνεται η εργαζόμενη ανθρωπότητα χαλαρώνει και απολαμβάνει, σε συνθήκες εικονικής πραγματικότητας, τη γλυκιά γοητεία της μπουρζουαζίας, που σημαίνει ότι εξοικειώνεται με τη «μοίρα» της και το κακό που τη βρίσκει.
Τώρα που το νερό στην κατσαρόλα-σύστημα αρχίζει να κοχλάζει, η εργαζόμενη ανθρωπότητα κινδυνεύει να το πάθει σαν το βάτραχο. Και επειδή αυτός που ρυθμίζει την ένταση της φωτιάς, ο σκληρός πυρήνας του παγκόσμιου Κεφάλαιου και για την τρέχουσα φάση ο αμερικανισμός με τους κατά τόπους αχυρανθρώπους του, επιλέγει κάθε τόσο να ανεβάζει την ένταση της φωτιάς, να θυσιάζει στο μολώχ του κέρδους μερικές δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους, να καταστρέφει όσα με κόπους δημιουργήθηκαν για να «επανασυγκροτήσει και πάλι τον από τις αμερικανονατοϊκές ορδές καταστραμμένο κόσμο» και να κάνει σούπα με πρώτη ύλη την εργαζόμενη ανθρωπότητα, τις ελευθερίες, τις εργασιακές σχέσεις, το βιοτικό επίπεδό της και τον πολιτισμό της.
Στις μέρες μας είναι προφανές πως τα σχέδια του αμερικανισμού για την παγκόσμια ηγεμονία περνάνε μέσα από την οικονομική, πολιτική, κοινωνική, πολιτισμική και εθνική καταστροφή όλων των χωρών και των Λαών που άμεσα ενεργητικά, ή έμμεσα «εν δυνάμει» αποτελούν εμπόδιο σ’ αυτά τα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Προφανές είναι επίσης πως η σημερινή οικονομική κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι τίποτα άλλο παρά το αποτέλεσμα ενός αδυσώπητου οικονομικού πολέμου που διεξάγει ο αμερικανισμός ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι την καθολική υποταγή της, γιατί χωρίς την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεμένη τυφλά στο άρμα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, τα σχέδια για την αμερικάνικη ηγεμονία είναι καταδικασμένα να αποτύχουν. Κι’ αν, παρά τις προσπάθειες της αμερικανόδουλης ηγεσίας των χωρών της, δεν έχει ακόμα συμβεί η καθολική τυφλή υποταγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον αμερικανισμό, αυτό οφείλεται στην αντίθεση των ευρωπαϊκών Λαών ενάντια στα σχέδια του αμερικανισμού, στάση που ενοχλεί τον ηγεμόνα και τη βαφτίζει αντιαμερικανισμό (2), παρά το γεγονός πως γνωρίζει πως αυτή η στάση των ευρωπαϊκών Λαών υπαγορεύεται από την ταξική και την εθνική-ευρωπαϊκή-πατριωτική συνείδησή τους.
Όμως το νερό στην κατσαρόλα αρχίζει να κοχλάζει και οι Λαοί των χωρών της Ευρώπης κινδυνεύουν να γίνουν σούπα του αμερικανισμού και να ξαναζήσουν σε μεγαλύτερη ένταση τον εφιάλτη του πρώτου και του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, πράγμα που θα οδηγούσε στο θρίαμβο των δυνάμεων της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και στον παγκόσμιο φασισμό, γιατί χωρίς την άμυνα της Ευρώπης ενάντια στον αμερικανισμό, ως Ευρωπαϊκή Ένωση των Λαών με όραμα για ένα καλύτερο κόσμο, είναι βέβαιο πως ο κόσμος θα γίνει χειρότερος.
Όσο τις χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης θα τις κυβερνούν οι διάφοροι “Bostonians” και οι ΝΑΤΟτραφείς, οι “goldenboys” και οι «υπότροφοι» των μεγάλων καπιταλιστικών συγκροτημάτων και των μυστικών υπηρεσιών των ΕΠΑ, οι «μουσαφιραίοι» των διάφορων ciaελεγχόμενων λεσχών και στοών και οι «πορτοκαλί» και γκρίζοι «επαναστάτες» του νεοφιλελευθερισμού, και όσο οι Λαοί θα «ρεμβάζουν» σαν το βάτραχο στη θερμαινόμενη κατσαρόλα, τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εκφυλλίζεται σε γελοιογραφία του εαυτού της και σε τυμπανιαίο πτώμα, για τη «σωτηρία» του οποίου θα σπεύδει μετά από τις «διαγνώσεις» διάφορων «βαθμολογητών της οικονομικής υγείας» των προς εξόντωση χωρών, ο Ντόκτορ Θάνατος των Λαών, το κατά κόσμον Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να ολοκληρώνει τη «βρώμικη δουλειά» της διάλυσης της ΕΕ, προϋπόθεση αναγκαία για την αμερικανοποίηση του πλανήτη.
Μπροστά σ’ αυτή την πραγματικότητα δεν υπάρχουν πολλές λύσεις, όπως λ. χ. η συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως «στρατηγικός εταίρος-σύμμαχος» στο πλιάτσικο της παγκοσμιοποίησης με ηγεμόνα τις ΕΠΑ, ή η νεκρανάσταση της σοσιαλδημοκρατίας, ή του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού», γιατί υπάρχει μόνο μία λύση και αυτή είναι η ανατροπή της κατσαρόλας, η ανατροπή δηλαδή του καπιταλισμού, κάθε μορφής, λογής και κοπής, για να βγουν οι άνθρωποι και οι Λαοί από τον κόσμο των ψευδαισθήσεων και να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους για να μπορέσουν να χτίσουν ένα καλύτερο κόσμο.
Αυτό είναι το ιστορικό χρέος των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού όλων των χωρών του κόσμου. Κύρια όμως αυτό είναι το χρέος των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες προς το παρόν κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους με το οποίο δείχνουν και μάλιστα με εθνικοσοσιαλιστική αισθητική, την Ελλάδα ως υπεύθυνη για την ευρωπαϊκή οικονομική κρίση, παρ’ ότι γνωρίζουν πως αντικειμενικά και λόγω μεγέθους δεν είναι η Ελλάδα και παρά τα όποια εγκλήματα έχει διαπράξει η οικονομική, πολιτική και πνευματική ηγεσία της σε βάρος του Ελληνικού Λαού, η αιτία αυτής της κρίσης.
Επειδή όμως ο καπιταλισμός και μάλιστα ως αμερικανισμός, για να μπορεί να εκμεταλλεύεται την εργαζόμενη ανθρωπότητα γνωρίζει και εφαρμόζει αριστοτεχνικά το παιχνίδι «διαίρει και βασίλευε», με αποτέλεσμα Λαοί να στρέφονται εναντίον Λαών και κοινωνικές ομάδες εργαζόμενων εναντίον άλλων κοινωνικών ομάδων εργαζόμενων, γι’ αυτό στον Ελληνικό Λαό πέφτει αυτή την περίοδο ο κλήρος να οργανώσει τον αγώνα του ενάντια σε κάθε πρόταση αυτόκλητων σωτήρων καθώς και σε κάθε πολιτική, που με υπαγορευμένες ρήξεις, «λάθη», ή παραλείψεις, σπρώχνει την Ελλάδα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά ταυτόχρονα μεθοδεύει με κάθε τρόπο την ένταξη στην ΕΕ της Τουρκίας ακόμα και του Ισραήλ, (για λογαριασμό των συμφερόντων του αμερικανισμού, ο οποίος θέλει να κατασπαράξει την Ελλάδα και τον Ελληνισμό στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στη Θράκη και να αναδιατάξει το συσχετισμό δύναμης στην περιοχή υπέρ της αμερικανικής ηγεμονίας) και να ενώσει τον αγώνα του με εκείνες τις δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού που αγωνίζονται για μια αντικαπιταλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση, τη μόνη ικανή δύναμη να συμμαχήσει με όλους τους Λαούς του κόσμου για την ανατροπή του αντιδραστικού διευθυντήριου και των αντιδραστικών ηγεσιών με κύριο στρατηγικό στόχο την ανατροπή της κατσαρόλας της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Για να έχει όμως αυτή η προοπτική πιθανότητες θα πρέπει οι Λαοί της Ευρώπης να υπερασπιστούν την υφιστάμενη δομή της ΕΕ (και να μην επιτρέψουν στον αμερικανισμό να τη διαλύσει), πράγμα που μπορεί να συμβεί μόνο με την επιλογή των Λαών για πολιτική ανατροπή των αντιδραστικών κυβερνήσεων, την ανατροπή του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και την εγκαθίδρυση ενός νέου τρόπου παραγωγής στη βάση μιάς ανθρωποκεντρικής αρχιτεκτονικής που θα κάνει πραγματικότητα την οικονομική αυτοδιαχείριση, την κοινωνική αυτοδιεύθυνση και την άμεση πολιτική δημοκρατία, για ένα προοδευτικό για ένα καλύτερο κόσμο, για ένα κόσμο της
ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΤΗΣ ΑΤΑΞΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΟΥΜΑΝΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Ιδού λοιπόν η κατσαρόλα ιδού και το πήδημα.
[ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι υπογραμμίσεις με bold είναι του ECOLEFT. Αυτές τις θέσεις έχουν οι διαχειριστές το blog από τη δημιουργία του.]
_________________________________
1. Βλέπε λ. χ., Moeller Claus, Employeeship, Time Manager International 1998.
2. Αναλυτικά για τον αμερικανισμό-αντιαμερικανισμό, βλέπε, Λάμπος Κώστας, ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ. Οικονομία του Φόβου και της Παρακμής, ΠΑΠΑΖΗΣΗ, ΑΘΗΝΑ 2009.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου