Πολιτική Εκδήλωση: Ο ευρωπαϊσμός σε κρίση | Δευτέρα 2/12 στις 19:00 στην ΕΣΗΕΑ

Περισσότερα ΕΔΩ

Σύντροφε μαλάκα!…(ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ) [με αφορμή τις εκλογές στο ΤΕΕ και την στενοκεφαλιά της Αριστεράς] | Θα βγάλει η αριστερή αυθεντία κάποια συμπεράσματα από τα αποτελέσματα;

Διαβάστε ΕΔΩ - τα λέει μια χαρά....

Η δική μας απάντηση είναι το σκίτσο που βλέπετε στο blog....

Εκδήλωση για την αποανάπτυξη - Τρίτη 7 Δεκεμβρίου

Περισσότερα ΕΔΩ

Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας–Αττικής | 21 Παρατηρήσεις για τα Δυτικά

[Αφίσα από την εκδήλωση (17/6/2009) στο Περιστέρι που διοργάνωσαν περιβαλλοντικοί φορείς. Πρόταση ΡΣΧ  Γ.Σουφλιά]

Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας–Αττικής

21 Παρατηρήσεις για τα Δυτικά

του Κώστα Φωτεινάκη

Το θέμα του ΡΣΑ, το παρακολουθούμε και συμμετέχουμε στην κριτική αξιολόγησή του, από την εποχή του κ.Σουφλιά¹. Συνεχίσαμε με την κ.Μπιρμπίλη² και επανερχόμαστε σήμερα με  το σχέδιο νόμου  του ΥΠΕΚΑ που απευθύνθηκε προς τα έξι συναρμόδια υπουργεία (1/8/2013).

Με βάση το αρχικό σχέδιο νόμου, χωρίς να γνωρίζουμε τις μετέπειτα παρεμβάσεις, καταθέτω κάποιες πρώτες εκτιμήσεις για ορισμένα μόνο θέματα που αφορούν κυρίως, τη Δυτική Αθήνα αλλά όχι μόνο

1.    Θεωρούμε θετική την περιγραφή «Η εξυγίανση του βυθού του κόλπου Ελευσίνας-Ασπροπύργου και διαχρονική παρακολούθηση αναβάθμισης του Σαρωνικού… (σ.12). Καταγράφουμε την έλλειψη περιγραφής της «εξυγίανσης του βυθού»

2.    Ο «Ελαιώνας», αν και σημειώνεται ότι «αποτελεί περιοχή στρατηγικής σημασίας για την ενίσχυση της αναπτυξιακής δυναμικής και ανταγωνιστικότητας της Περιφέρειας…» δενυπάρχει καμία κριτική αναφορά για την, μέχρι τώρα, απαξίωσή του σε σχέση με το «αναβαθμισμένο αστικό περιβάλλον» και τη μη εφαρμογή του ΠΔ/85 (σ.17). Ερωτηματικά προκύπτουν από τη χρήση του όρου «διευθέτηση ρέματος Προφήτη Δανιήλ» (σ.23). Τι εννοούν οι συντάκτες? Αν εννοούν προστασία και ανάδειξη έχει καλώς. Αν εννοούν κάτι διαφορετικό, όπως να σκεπαστεί το ρέμα και να γίνει υπόνομος είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι.

3.    Θριάσιο (Λιμένας Ελευσίνας-Υποδοχείς Παραγωγικών Δραστηριοτήτων Θριασίου): με εξειδίκευση στις εμπορευματικές μεταφορές, στη βιομηχανία και ενέργεια, στις επιχειρήσεις και στην τεχνολογία και εφαρμοσμένη έρευνα (σ.18). Η περιοχή του Θριασίου–Ελευσίνας, είναι ήδη επιβαρυμένη από τις βιομηχανίες και κυρίως από τους ρύπους που εκπέμπουν χωρίς ουσιαστικούς ελέγχους (με διαλυμένη της Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος). Νέες βιομηχανικές μονάδες σε περιοχή που έχει χαρακτηριστεί SEVESO και ιδιαίτερα στην παραγωγή ενέργειας (υπήρχε πρόβλεψη στο χώρο της Χαλυβουργικής) θα επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο το Θριάσιο αλλά και ολόκληρη την Αττική.

4.    Θεωρούμε ιδιαίτερα θετική την πρόβλεψη για την «Επέκταση του δικτύου Μέσων Σταθερής Τροχιάς  για τη σύνδεση του Κέντρου με τις παραδοσιακές περιοχές κατοικίας του ευρύτερου Πειραιά και των Δυτικών Δήμων μέχρι το Πέραμα» καθώς και την «Ενεργοποίηση ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας τουριστικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος για την ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων και της μοναδικής ιστορικής σημασίας των ακτών του Αργοσαρωνικού, συμπεριλαμβανομένης της παράκτιας ζώνης από Πειραιά προς Σαλαμίνα – Κυνόσουρα, Ελευσίνα, Κακιά Σκάλα.» (σ.22,23).

5.    Κρίνουμε ως υποκριτική την αναφορά ότι «Προωθούνται προγράμματα για την οργάνωση πολιτιστικών περιπάτων, σε συνάρτηση με το ίχνος των αρχαίων δρόμων και μονοπατιών και με ιστορικούς, πολιτιστικούς χώρους και εγκαταστάσεις» (σ.26). Τα ίχνη της αρχαίας Ιεράς Οδού, στο ύψος της γέφυρας Σκαραμαγκά,  έχει αποφασιστεί να «καταχωθούν» με αποφάσεις των μνημονικών υπουργών.

6.    Θεωρούμε θετική την περιγραφή του  «πράσινου τόξου» και «Ειδικώς οι συνδέσεις κέντρο της Αθήνας με την Πάρνηθα, τον Υμηττό και το Αιγάλεω συνδυαζόμενη με κατάλληλες φυτεύσεις, πεζοδρομήσεις κλπ θα διευκολύνουν την αναψυχή και τον περίπατο των Αθηναίων…(σ.29). Ωστόσο ο όρος αναψυχή είναι υποκειμενικός και θα πρέπει να έχει πρόσημο τη λέξη «δασική». Πριν φτάσουμε στις «κατάλληλες φυτεύσεις» θα πρέπει να παρθούν μέτρα για την προστασία των υπαρχόντων οικοσυστημάτων και σε περίπτωση που χρειαστούν φυτεύσεις να μην γίνουν με ξενικά είδη.

7.    Ο νέος «Φορέας Ανάπλασης και Διαχείρισης Μητροπολιτικών και Υπερτοπικών Πάρκων Αττικής» (σ.30) δεν γνωρίζουμε πως θα λειτουργήσει, τι πόρους θα διαθέτει, αν συμμετέχει η κοινωνία, όμως καταγράφουμε την πλήρη απαξίωση του «Πάρκου Π.Ε. Αντώνης Τρίτσης» στο Ίλιον – Αγίους Αναργύρους, που λειτουργεί και συντηρείται  μόνο με το φιλότιμο ορισμένων ανθρώπων του Δ.Σ. του φορέα, χωρίς καμία χρηματοδότηση. (όπως και το άλσος «Βεΐκου» στο Γαλάτσι)

8.    Διαφωνούμε πλήρως με την αναφορά «Εφαρμόζεται το Σχέδιο Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Περιφέρειας Αττικής» (σ.33) γιατί είναι κοινωνικά άδικη, εξακολουθεί και επιβαρύνει την περιοχή της Φυλής, είναι αντιοικονομική, αντιοικολογική, εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων και προετοιμάζει την καύση των απορριμμάτων.

9.    Θεωρούμε θετική την «Απομάκρυνση του Κεντρικού Σταθμού Υπεραστικών Λεωφορείων (ΚΤΕΛ), σε εφαρμογή του Π.Δ/τος του Ελαιώνα» (παράρτημα Ι, σ.7 και σ. 26).

10. Θεωρούμε σημαντικό τον επανακαθορισμό των ορίων του «Ιστορικού Κέντρου Ελευσίνας» με την προϋπόθεση ότι ο «επανακαθορισμός» δηλώνει διεύρυνση και όχι συρρίκνωση  των ορίων (παρ. σ.9).

11. Επικροτούμε την πρόβλεψη για την προστασία «του αρχαίου τείχους και των Μακρών Τειχών Μεγάρων» (παρ.σ.10).

12. Θεωρούμε παράλειψη ότι δεν περιλαμβάνονται ενδεικτικά στις «νέες πολιτιστικές διαδρομές» η Ιερά Οδός από τον Κεραμεικό στην Ελευσίνα (Παρ.σ.10)

13. «Σους  τόπους γεωμορφολογικού και τοπιακού ενδιαφέροντος» (Παρ.σ.13) να συμπεριληφθεί και το «Σπήλαιο του Αιγάλεω³» το παλαιότερο σπήλαιο με ίχνη κατοίκησης στην Αττική (10.000 π.Χ).

[Το εξώφυλλο της πρότασης των φορέων προς τον ΟΡΣΑ για το Όρος Αιγάλεω -  Ποικίλο, Λ.Κουμουνδούρου]

14. Ο χαρακτηρισμός του «Ορεινού όγκου Αιγάλεω–Ποικίλο Όρος–Λίμνη Ρειτών: ως Περιφερειακό Πάρκο… και η διαμόρφωσή του σε ενιαίο πάρκο αναψυχής, θέας και πεζοπορίας, με δύο μεγάλους υπερτοπικούς πόλους αναψυχής στη Δυτική και την Βορειοδυτική Πύλη της Αθήνας²» (Παρ. σ. 14) κρίνεται ιδιαίτερα θετικός (με τις προσθήκες της σ. 17) με τις εξής προϋποθέσεις: α) να παρθεί  υπ΄ όψη, στο σύνολό της,  η πρόταση που έχει κατατεθεί προς το ΥΠΕΚΑ και τον ΟΡΣΑ από το Συντονιστικό Φορέων της περιοχής β) να εξεταστεί η ασφάλεια της περιοχής στο Όρος Αιγάλεω, στην οποία είχαν πεταχτεί ραδιενεργά απόβλητα από τα Λιπάσματα, καθώς και η «αποκατάσταση» της περιοχής της παλιάς χωματερής στο Σχιστό γ) Να γίνουν αποκαταστάσεις των ζημιών που προκλήθηκαν από τη διάνοιξη της σιδηροδρομικής γραμμής Ικονίου Ασπροπύργου.

15. Κανείς δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει με τη θέση: «Το Μητροπολιτικό Πάρκο Κηφισού ως Πόλος πρασίνου, αναψυχής, πολιτισμού» (Παρ. Ι σ.15). Ωστόσο δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα σε αυτή την κατεύθυνση αν και έχουν εθελοντικά κατατεθεί σοβαρές μελέτες και προτάσεις.

16. Υγρότοποι (Παρ. σελ.17) και υδαροτέματα (σ.19) θεωρούμε την καταγραφή θετική, ωστόσο περιμένουμε τα επόμενα βήματα προστασίας τους. Ιδιαίτερη μνεία κάνουμε α) στον Υγρότοπο Βουρκάρι Μεγάρων γιατί στην περιοχή υπάρχουν μικρά και μεγάλα συμφέροντα που αντιδρούν και β) στα υδατορέματα του Κηφισού (σ.19)

17.  Τα Τοπία προτεραιότητας, μεταξύ αυτών «Ελευσίνα–Ασπρόπυργος–Λίμνη Κουμουνδούρου–Μονή Δαφνίου» είναι σε θετική κατεύθυνση, η πρότασή μας είναι να επεκταθεί μέχρι και το  Βοτανικό Κήπο Διομήδους.

18. Τουρισμός φύσης–ήπιος ορεινός τουρισμός: Προωθείται η διαμόρφωση ενιαίου περιαστικού πάρκου αναψυχής, πολιτισμού και πεζοπορίας στους ορεινούς όγκους του Υμηττού και του Αιγάλεω… περιβαλλοντικά ή αρχαιολογικά περιοχές όπως τα αρχαία λατομεία Πεντέλης, οι αρχαιολογικοί χώροι Αιγοσθένων και Ελευθερών. (Παρ. σ.24,25). Σε θετική κατεύθυνση με την προϋπόθεση ότι όλα εντάσσονται στο πλαίσιο της δασικής αναψυχής.

19. Κρίνεται θετικά η πρόβλεψη για την επαναλειτουργία της παλαιάς γραμμής ΟΣΕ  «Αγ. Ανάργυροι – Ελευσίνα – Μέγαρα για την εξυπηρέτηση Δυτικής Αττικής / Θριασίου Πεδίου καθώς και η σύνδεση με ελαφρύ μετρό: Πειραιάς–Κερατσίνι– Πέραμα-Σαλαμίνα (Παρ. σ.27).

20. Η «Υποθαλάσσια ζεύξη Περάματος-Σαλαμίνας» (Παρ. σ.28) μας βρίσκει αντίθετους για οικολογικούς λόγους⁴.

21. Ενδεχομένως η περιγραφή «Η κατάργηση του  Τμήμα Δυτικής Περιφερειακής Αιγάλεω, από Αττική Οδό μέχρι Εθνική Οδό Αθηνών–Θεσσαλονίκης» (Παρ. σ. 29) να είναι λάθος διατυπωμένη. Αν οι συντάκτες εννοούν την κατάργηση μέχρι τη Λ.Αθηνών στο ύψος του Σκαραμαγκά, τότε συμφωνούμε.

[Η πρόταση του πολεοδόμου +Γρηγόρη Διαμαντόπουλου για  υπόγειο κόμβο της Λ.Αθηνών (Παλατάκι)]

Ως μεγάλη παράλειψη για τα Δυτικά θεωρούμε ότι α) α) δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη σύνδεση των δύο διχοτομημένων τμημάτων του Χαϊδαρίου (πρόταση για υπογειοποίηση στο Παλατάκι, στο ύψος της Γ.Παπανδρέου καθώς και στο ύψος της Μονής Δαφνίου)  β) η απουσία αναφοράς για την ανάδειξη της ακτής Σκαραμαγκά γ) η κατάργηση της πρόβλεψης για την κατασκευή της Γραμμής Νο 7 του ΜΕΤΡΟ Δάσος Χαϊδαρίου–Άλιμος που προέβλεπε το σχέδιο Σουφλιά και που θα μπορούσε να εξυπηρετεί και το Αττικό Νοσοκομείο.

Θα επανέλθουμε όταν το ΡΣΑ τεθεί σε δημόσια διαβούλευση

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

1.        Στις 17/6/2009 πραγματοποιήθηκε η πρώτη εκδήλωση συζήτηση για το ΡΣΑ στο Περιστέρι με διοργανωτές φορείς της Δυτικής Αθήνας, μεταξύ αυτών και ο ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ.

2.       2011 - Τίτλος του ΡΣΧ της κας Μπιρμπίλη "ΑΘΗΝΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ - ΣΤΡΑΤΗΓΗΚΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ". Πριν την σύνταξη του ΡΣΧ φορείς της Δυτικής Αθήνας είχαμε υποβάλλει «ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΙΓΑΛΕΩ-ΠΟΙΚΙΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ ΩΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ».

3.        Έχουμε καταθέσει σχετικό υπόμνημα στον ΟΡΣΑ με ημερομηνία 29/2/2012

4.        Θέσεις της ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ Ν.ΑΥ.ΜΑΧΗ.Α 

Ο Κώστας  Φωτεινάκης είναι Πρόεδρος των ΦΙΛΩΝ της ΦΥΣΗΣ, Δημοτικός Σύμβουλος Χαϊδαρίου (Πολίτες σε Δράση -  Οικολόγοι Πράσινοι), Γραμματέας του ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ.

Πέμπτη 28/11/2013: Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ στο Nosotros

Tadzio Müller and Alexis Passadakis: 20 Theses against green capitalism | 20 Θέσεις ενάντια στον Πράσινο Καπιταλισμό

20 Θέσεις ενάντια στον Πράσινο Καπιταλισμό

1. Η σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση σηματοδοτεί το τέλος της νεοφιλελεύθερης φάσης του καπιταλισμού. Οπότε το “Μπίζνες ως συνήθως” (χρηματιστικοποίηση, απορύθμιση, ιδιωτικοποιήσεις…) δεν αποτελεί πλέον επιλογή: Νέοι χώροι συσσώρευσης και είδη πολιτικής ρύθμισης θα πρέπει να εξευρεθούν από κυβερνήσεις και εταιρείες ώστε να διατηρήσουν τον καπιταλισμό ενεργό.

2. Παράλληλα με την οικονομική και πολιτική, καθώς και την ενεργειακή, κρίση, υπάρχει και μια άλλη κρίση που ταρακουνά τον κόσμο: Η Βιοκρίση, το αποτέλεσμα της αυτοκτονικής αναντιστοιχίας μεταξύ των οικολογικών συστημάτων που στηρίζουν την ζωή και εγγυούνται τη συλλογική επιβίωση του ανθρώπου και της ανάγκη του κεφαλαίου για συνεχή ανάπτυξη.

3. Η Βιοκρίση αποτελεί έναν τεράστιο κίνδυνο για τη συλλογική μας επιβίωση, αλλά όπως όλες οι κρίσεις παρέχει επίσης μια ιστορική ευκαιρία για τα κοινωνικά κινήματα: να βάλλει ουσιαστικά την εκτεθειμένη “κεντρική αρτηρία” του καπιταλισμού, την ανάγκη του για αδιάλειπτη, καταστροφική και παράφρονα ανάπτυξη.

4. Από τις προτάσεις που προέκυψαν από την παγκόσμια ελίτ, η μόνη που υπόσχεται να αντιμετωπίσει όλες αυτές τις κρίσεις είναι το “πράσινo New Deal”. Αυτό δεν αντιστοιχεί στον μετριοπαθή πράσινο καπιταλισμό, της βιολογικής γεωργίας και των φτιαξτο-μόνος-σου ανεμόμυλων, αλλά σε μια πρόταση για μια νέα “πράσινη” φάση του καπιταλισμού που επιδιώκει να παράγει κέρδη από τoν αποσπασματικό οικολογικό εκσυγχρονισμό ορισμένων βασικών τομέων της παραγωγής (αυτοκίνητα, ενέργεια, κλπ.)

5. Ο Πράσινος καπιταλισμός , δεν μπορεί να επιλύσει την βιοκρίση (αλλαγή του κλίματος και άλλα περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως η επικίνδυνη μείωση της βιοποικιλότητας), αλλά προσπαθεί περισσότερο να επωφεληθεί από αυτήν. Επομένως, δεν μεταβάλλει ριζικά την πορεία σύγκρουσης της ανθρωπότητας με τη βιόσφαιρα την οποία καθορίζει η οικονομία της αγοράς .

6. Σήμερα δεν είναι όπως το ‘30. Τότε, υπό την πίεση των ισχυρών κοινωνικών κινημάτων, με το παλιό “New Deal” ανακατανεμήθηκε εξουσία και πλούτος προς τα κάτω. Το Νέο και το Πράσινο “New Deal” που εξαγγέλθηκε από τον Ομπάμα, απο τα πράσινα κόμματα ανά τον κόσμο, ακόμη και από μερικές πολυεθνικές, αφορά περισσότερο στο ευ ζην των επιχειρήσεων παρά στους ανθρώπους.

7. Ο Πράσινος Καπιταλισμός δεν θα αμφισβητήσει την εξουσία εκείνων που πράγματι παράγουν τα περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου: εταιρείες ενέργειας, αεροπορικές εταιρείες και αυτοκινητοβιομηχανίες, βιομηχανική γεωργία, απλά θα τους λούσει με περισσότερα χρήματα ώστε να βοηθήσει να διατηρηθούν τα ποσοστά κέρδους τους κάνοντας μικρές οικολογικές αλλαγές που θα είναι πολύ μικρές και πολύ αργά.

8. Επειδή σε παγκόσμιο επίπεδο, οι εργαζόμενοι έχουν χάσει τη δύναμή τους να διαπραγματεύονται και να απαιτούν δικαιώματα και αξιοπρεπείς μισθούς, σε μια πράσινη καπιταλιστική ρύθμιση, οι μισθοί πιθανώς θα στασιμοποιθούν ή ακόμη και θα μειωθούν για να αντισταθμιστεί το αυξανόμενο κόστος του “οικολογικού εκσυγχρονισμού”.

9. Το “πράσινο καπιταλιστικό κράτος” θα είναι και αυταρχικό. Με την δικαιολογία της απειλή της οικολογικής κρίσης, θα “διαχειρίζεται” τις κοινωνικές αναταραχές οι οποίες αναγκαστικά θα εντείνονται λόγω της εξαθλίωσης στον απόηχο της ανόδου του κόστους διαβίωσης (τρόφιμα, ενέργεια, κλπ.) και της μείωσης των μισθών.

10. Στον πράσινο καπιταλισμό, οι φτωχοί θα πρέπει να αποκλείονται από την κατανάλωση, ωθούμενοι στη περιθωριοποίηση, ενώ οι πλούσιοι θα «επαναπροσδιορίσουν» την συνεχή, περιβαλλοντικά καταστροφική, συμπεριφορά τους, ψωνίζοντας και σώζοντας τον πλανήτη ταυτόχρονα.

11. Αυταρχικό κράτος, μαζικές ταξικές ανισότητες, ευ ζην για τις εταιρείες: από την άποψη της κοινωνικής και οικολογικής χειραφέτησης, ο πράσινος καπιταλισμός θα είναι μια καταστροφή από την οποία ποτέ δεν θα μπορούμε να αναρρώσουμε. Τώρα, έχουμε μια ευκαιρία να ξεφύγουμε από την αυτοκτονική τρέλα της συνεχούς ανάπτυξης. Κατόπιν, τη στιγμή που θα έχουμε όλοι συνηθίσει στο νέο πράσινο καθεστώς, αυτή η πιθανότητα μπορεί να μην υπάρχει.

12. Στο πράσινο καπιταλισμό, υπάρχει ο κίνδυνος ότι οι εδραιωμένες, θεσμικές περιβαλλοντικές οργανώσεις, θα έρθουν να παίξουν το ίδιο ρόλο με αυτόν των συνδικάτων στην εποχή του Φορντισμού: να λειτουργούν ως δικλείδες ασφαλείας που θα διασφαλίζουν ότι τα αιτήματα για κοινωνική αλλαγή, ότι η συλλογική οργή μας θα παραμένει εντός των ορίων που θα καθορίζονται από τις ανάγκες του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων.

13. Ο Albert Einstein όρισε ως “παραφροσύνη”, το “να πράττει κανείς το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να αναμένει ωστόσο διαφορετικά αποτελέσματα.” Κατά την τελευταία δεκαετία, παρόλη τη συμφωνία του Κιότο, αυξήθηκε όχι μόνο η συγκέντρωση των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα – αλλά επίσης και ο ρυθμός αύξησης τους. Θέλουμε ακόμα μια από τα ίδια; Δεν θα ήταν αυτό παραφροσύνη;

14. Διεθνείς συμφωνίες για το κλίμα προωθούν ψεύτικες λύσεις που αφορούν συχνότερα την ενεργειακή ασφάλεια παρά τις κλιματικές αλλαγές. Μακράν από επίλυση της κρίσης, η εμπορία εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, οι μηχανισμοί καθαρής ανάπτυξης [CDM], οι κοινές υλοποιήσεις, επαναπροσδιορίζουν και σύντομα, όλα μαζί θα παρέχουν μια πολιτική ασπίδα ατιμωρησίας για τη συνέχιση της παραγωγής των αερίων του θερμοκηπίου.

15. Για πολλές κοινότητες στο παγκόσμιο Νότο, οι ψεύτικες λύσεις (τα αγροκαύσιμα, οι σαρωτικές μονοκαλλιέργειες-“πράσινες έρημοι”, τα έργα CDM), είναι πλέον όλο και συχνότερα μεγαλύτερη απειλή τα ίδια απ’ ότι η ίδια η αλλαγή του κλίματος.

16. Οι πραγματικές λύσεις για την κρίση του κλίματος δεν θα επινοηθούν από τις κυβερνήσεις ή τις εταιρείες. Μπορεί να προκύψει μόνο από τα κάτω, από το παγκόσμιο δίκτυο των κοινωνικών κινημάτων για τη κλιματική δικαιοσύνη.

17. Τέτοιες λύσεις περιλαμβάνουν: άρνηση του ελεύθερου εμπορίου, της ιδιωτικοποίησης, των ευέλικτων μηχανισμών. Επιδίωξη της διατροφικής αυτάρκειας, της αποανάπτυξης, της ριζοσπαστικής δημοκρατίας και της μείωσης χρησιμοποίησης των πόρων.

18. Ως ένα αναδυόμενο παγκόσμια κίνημα της κλιματικής δικαιοσύνης, έχουμε να αντιμετωπίσουμε δύο εχθρούς: από τη μία πλευρά την αλλαγή του κλίματος και το πετρελαιοκίνητο καπιταλισμό που την προκαλεί, και από την άλλη, έναν αναδυόμενο πράσινο καπιταλισμό που δεν θα σταματήσει την κλιματική αλλαγή, αλλά θα περιορίσει την ικανότητά μας στο να το πράξουμε.

19. Φυσικά, η αλλαγή του κλίματος και το ελεύθερο εμπόριο δεν είναι το ίδιο πράγμα, όμως: το πρωτόκολλο της Κοπεγχάγη θα είναι μια κεντρική ρυθμιστική παρουσία του πράσινου καπιταλισμού όπως ο ΠΟΕ ήταν το επίκεντρο του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Οπότε πως σχετίζονται αυτά; Η δανική ομάδα KlimaX υποστηρίζει: Μια καλή συμφωνία είναι καλύτερη από τη μη επίτευξη συμφωνίας – αλλά καμία συμφωνία δεν είναι καλύτερη από μια κακή.

20. Η πιθανότητα ότι οι κυβερνήσεις θα καταλήξουν σε κάποιο “καλό Deal” στην Κοπεγχάγη είναι ελάχιστες έως καμία. Στόχος μας πρέπει να είναι το να απαιτηθεί μια συμφωνία με πραγματικές λύσεις. Ελλείψει αυτού: να ξεχαστεί το Κιότο, και να κλείσει η Κοπεγχάγη! (με όποια τακτική)

Το κείμενο “20 Θέσεις ενάντια στον πράσινο καπιταλισμό” έχει γραφτεί τον Δεκέμβριο του 2008 από τους “Tadzio Mueller and Alexis Passadakis. Alexis is a member of attac Germany’s coordinating council, Tadzio a part of the Turbulence editorial collective (www.turbulence.org.uk). They are both active in the emerging climate justice movement, and can be reached at againstgreencapitalism (at) googlemail.com

μετάφραση Αποστόλης Λούλης - ΠΗΓΗ Δίκτυο Ριζοσπαστικής Οικολογίας ΔΡΟ

Το κείμενο στα Αγγλικά ΕΔΩ | The text in English

Σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις διαδηλώσεις ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική - Συμπαράσταση στους διωκόμενους αγωνιστές

 Αθήνα

Θεσσαλονίκη

ΠΑΜΕ ΕΡΤ.... Οι αστυνομικοί με όπλα έκλεισαν τη φωνή της ΕΡΤ | Η πολυφωνία υπό διωγμό | Αντίσταση ΤώΡΑ |

ΕΡΤ Α.Ε.

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου: Όλοι στη Συγκέντρωση στις 4 μ.μ. έξω από το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ και στο κτήριο της τηλεόρασης της ΕΡΤ3 στη Λεωφόρο Στρατού - Όλοι στον αγώνα για ελευθερία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη.

Γιώργος Κουβίδης: Τροχαία Εγκλήματα και Πολιτική...

Τροχαία Εγκλήματα και Πολιτική...

Ας μιλήσουμε καθαρά. Σε μια χώρα που πάσχει από overdose πολιτικής τα τροχαία εγκλήματα είναι από τα ελάχιστα κοινωνικά γεγονότα που δεν εμπίπτουν στην σφαίρα των πολιτικών ενδιαφερόντων και αναλύσεων της άρχουσας (και όχι μόνον) ελίτ.

Το 'χουμε πει με χίλιους τρόπους πως δεν μας έχει καταραστεί κανένας θεός ή διάβολος, δεν έχουμε κανένα ελαττωματικό γονίδιο αλλά είναι θέμα καθαρά πολιτικών επιλογών το να προλάβουμε, να περιορίσουμε να σταματήσουμε την γενοκτονία που συμβαίνει στους δρόμους.

Και οι πολιτικές επιλογές είναι πάντα ακριβώς οι ανάποδες. Δεν μιλάμε μόνο για την ίδια την επιλογή του συγκεκριμένου τρόπου ανάπτυξης που στηρίζεται και στηρίζει την παντοκρατορία του ΙΧ. Αυτή την έχουν κάνει λίγο πολύ όλες οι χώρες. Μιλάμε και για το μοναδικό φαινόμενο να μην προωθείται καμιά πολιτική για τον περιορισμό των τροχαίων εγκλημάτων αλλά και για την επιλογή ανθρώπων συμβόλων στις θέσεις κλειδιά που αφορούν την Οδική Ασφάλεια.

Δεν θα σταθούμε στα ψιλά... (αναρίθμητοι υπουργοί Δημόσιας Τάξης ή Μεταφορών κ.λ.π. να οδηγούν χωρίς κράνος, υπουργός που χαστουκίζει τροχονόμο, υπουργός που δηλώνει fun της παραβίασης των ορίων ταχύτητας, βουλευτής που κομπάζει πως οδηγεί χωρίς δίπλωμα κλπ κλπ) αλλά στα πιο σημαντικά και σημαδιακά.

Από τον Χατζηδάκη στον Χρυσοχοϊδη 

-Από πολλούς η τοποθέτηση του κ. Κ. Χατζηδάκη στα υπουργεία Μεταφορών και Ανάπτυξης κατά καιρούς αντιμετωπίστηκε κριτικά για διάφορα σημαντικά θέματα. Το ότι ο ίδιος άνθρωπος σαν υπουργός έκανε την πρώτη δημόσια εμφάνιση του εγκαινιάζοντας ένα πανόραμα εκδηλώσεων «φτιαγμένων» αυτοκινήτων και υπεραμύνθηκε δημόσια «της χαράς του tuning» (του να μετατρέπεις δηλαδή με τεχνικές παρεμβάσεις ένα αυτοκίνητο μικρού κυβισμού σε πύραυλο...!!!!!) αυτό δεν απασχόλησε κανένα. Έτσι κι αλλιώς ήμασταν πρωτοπόροι σε θανάτους από τροχαία δεν πρόκειται να αλλάξει και η σειρά, άρα…Και έπειτα σ αυτή τη χώρα κάνουμε «πολιτική κριτική», εδώ προφανώς δεν έχουμε να κάνουμε με πολιτική άλλα με ιδιωτικά βίτσια…

-Ανάλογη περίπτωση του σημερινού υπουργού Μεταφορών κου Χρυσοχοϊδη. Αν και στόχος κριτικής στις πολλές δραστηριότητες που από διάφορες θέσεις ανέπτυξε, όχι μόνο δεν είχε καμιά συνέπεια αλλά δεν δέχθηκε και την παραμικρή κριτική όταν σαν υπουργός Προστασίας του Πολίτη συνελήφθη μετά από καταδίωξη από περιπολικό για παραβίαση του ορίου ταχύτητος και διπλής διαχωριστικής στα Τέμπη. Σε ένα ρεσιτάλ υποκριτικής συνεχάρη τους υφισταμένους του γιατί τον συνέλαβαν διατυπώνοντας τον ισχυρισμό ότι έκανε τις παραβάσεις για να ελέγξει την ετοιμότητά τους… Προφανώς και εδώ η στάση του υπουργού δεν είχε να κάνει με την πολιτική. Αναπόφευκτα λοιπόν γνώρισε την διακριτική σιωπή φίλων και εχθρών.

Από τον Νικολόπουλο στον Κωνσταντόπουλο

Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά γιατί είδαμε προχθές στην Κηφισίας πάνω σε δύο παράνομες διαφημιστικές πινακίδες τις διαφημίσεις του καναλιού Ε. Στην μία ο κος Τράγκας δίκην Αναισθησιολόγου «Χωρίς Αναισθητικό» στην άλλη ο βουλευτής Αχαίας κος Νικολόπουλος δίκην ΩΡΛ «Μ’ ανοιχτά αυτιά». Ο κος Νικολόπουλος έχει στο παρελθόν καταθέσει ερωτήσεις για την Οδική Ασφάλεια στη βουλή και κάποιες τις έχουμε δημοσιοποιήσει και από την ιστοσελίδα μας. Το ερώτημα είναι απλό: δεν είναι χθεσινός στη βουλή και προφανώς και γνωρίζει την βρώμικη και αιματοβαμμένη ιστορία με τις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες, πώς λοιπόν δέχεται τον ευατό του να ποζάρει πάνω σ αυτές;

Αν αύριο το ικρίωμα πάνω στο οποίο είναι τοποθετημένο το πρόσωπο του βαφτεί με το αίμα κάποιου νέου αυτός πάντως θα εξακολουθήσει να 'χει την συνείδηση του καθαρή…Δεν μιλάμε για επιστημονική φαντασία μιλάμε για το θάνατο του Δημήτρη Τσιώκου,του Γιάννη Σταυρουλάκη, του Γιάννη Παπαρήγα, του Παναγιώτη Καραλή, του Αντώνη Κυριακόπουλου, του Αποστόλη Μολυβιάτη, του Μιχάλη Βατράνη για να αναφέρουμε μόνο μερικούς από τους νέους ανθρώπους που συνήθως αναφέρονται ως αριθμοί ή ως στατιστικοί δείκτες. Προφανώς η στάση αυτή «δεν έχει σχέση με την πολιτική». Η πολιτική στα τροχαία δεν έχει θέση,η πολιτική χωρίζει… ενώ τα τροχαία ενώνουν.

Ας κλείσουμε λοιπόν αισιόδοξα: καθένας σ αυτή τη χώρα έχει αντιληφθεί το ρήγμα που υπάρχει ανάμεσα στις δυνάμεις της κυβέρνησης και αυτές της μείζονος αντιπολίτευσης. Πεδίο συνεννόησης δεν μπορεί να βρεθεί εύκολα ανάμεσα στους δύο. Αν κάποιος μέσα σ'αυτό το πολιτικό πλαίσιο υποστήριζε πως υφυπουργός της κυβέρνησης από το οικονομικό επιτελείο χρησιμοποιεί ως δικηγόρο της οικογένειας του επιφανές στέλεχος της Αριστεράς θα εθεωρείτο μυθομανής ή συκοφάντης. Όχι βέβαια σε κάθε περίπτωση: αν πρόκειται για τροχαίο (θανατηφόρο βέβαια και με θύμα 14χρονο παιδί) τα πράγματα αλλάζουν, εδώ δεν υπάρχουν διαιρέσεις δεν υπάρχουν θύτες και θύματα υπάρχουν μόνο δικηγόροι και πελάτες. 

Πάνος Τζαβάρας

Τη Δευτέρα λοιπόν στις 4 Νοέμβρη στο δικαστήριο Πατρών η κατηγορουμένη οδηγός για τον θάνατο του μικρού ποδηλάτη Πάνου Τζαβάρα κα Αρβανίτη – Μαυραγάνη θα εκπροσωπηθεί δια του δικηγόρου της κου Νίκου Κωνσταντόπουλου στον οποίο ανετέθη η υπεράσπιση της. 

Είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε γιατί, αντί χιλιάδων ομοϊδεατών της, καθ'όλα άξιων δικηγόρων, η υπουργική οικογένεια επέλεξε δικηγόρο από το αντίθετο στρατόπεδο. Αυτό που δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε είναι η προθυμία του δικηγόρου να αναλάβει μια τέτοια, υψηλού συμβολισμού, υπόθεση για την οποία προέκυψαν πολλαπλά παρατράγουδα στο προανακριτικό στάδιο (ΕΔΩ). Προφανώς δεν ήταν οικονομικοί οι λόγοι ούτε η υπεράσπιση του αναμφισβήτητου δικαιώματος της κατηγορουμένης να έχει υπερασπιστή (δεκάδες αν όχι εκατοντάδες εναλλακτικές υπήρχαν).

Είναι ακριβώς αυτή η κοινή βάση που έχει εδραιωθεί βαθιά στην ελληνική συνείδηση πως ένας αριθμός απωλειών ζωών στο δρόμο είναι φυσιολογικός. Πως τα τροχαία είναι ατυχήματα, ή για την ακρίβεια ατυχείς στιγμές για τους δράστες που μπορεί και να τους χαλάσουν την μέρα, μια και για τα θύματα αποτελούν μάλλον ευτυχήματα αφού θα απαλλαγούν από τα βάσανα του μάταιου τούτου κόσμου. Πως η ζωή συνεχίζεται φυσικά για τους ζωντανούς. Πως προϋπόθεση του αισθήματος Δικαίου είναι η ύπαρξη της ζωής άρα το Δίκαιο είναι με τους εναπομείναντες ή για να το πούμε διαφορετικά με τους ισχυρούς. Και πάνω απ όλα πως αυτό που συμβαίνει στους δρόμους δεν είναι πολιτικό.

Εμείς πάντως θα είμαστε με τον Πάνο όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της δίκης. Γιατί ήταν 14 χρονών, έκανε ποδήλατο στην γειτονιά του μαζί με τον αδερφό του και χτυπήθηκε θανάσιμα από ένα τζιπ που μπήκε στο αντίθετο ρεύμα.

«Τίποτα δεν είναι πιο συγκλονιστικό από το θάνατο ενός παιδιού, και τίποτα πιο παράλογο από το θάνατο σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα», έγραφε ο Αλμπέρ Καμύ λίγο πριν σκοτωθεί σε τροχαίο.

Αλλά ο ποιητής εξέφρασε καλύτερα το πνεύμα του μέλλοντος: Δεν χρειάζεται άδεια για κυνήγι παιδιών (Ζακ Πρεβέρ)

-Να ευχηθούμε λοιπόν καλή επιτυχία στον συνήγορο, για χάρη της Δικαιοσύνης, της Δημοκρατίας, της Ευαισθησίας και της Αλληλεγγύης

Γιώργος Κουβίδης, μέλος της Δ.Ε του «SOS Τροχαία Εγκλήματα»

9 Νοεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά του φασισμού