Κοινωνία υπό κατασκευή - Λόγια και εικόνες για την Ελληνική κρίση

▌Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου | Προτάσεις για έξοδο από την κρίση

"Εναλλακτικές προτάσεις εξόδου από την κρίση".

Παρουσίαση προτάσεων αναφορικά με την μακρο-οικονομική πολιτική και παραγωγική ανασυγκρότηση (βιομηχανία, διατροφική και ενεργειακή επάρκεια, κά).

Ομιλητές:

Γιάννης Τόλιος (Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών)

Γιώργος Παυλόπουλος (οικονομολόγος)

Δημήτρης Καζάκης (οικονομολόγος)

Συντονισμός:

Γιώργος Παπαλεξίου (οικονομολόγος)

Άρης Βελουχιώτης: "Ο λόγος της Λαμίας" 22/10/1944 - Η απάντηση και σήμερα στους ΤΡΟΪΚΑ, ΔΝΤ, Ε.Ε.

Οι απαιτήσεις των "δανειστών" επικυρίαρχων ξεφτιλίζουν τη χώρα... [ΕΔΩ]

ΟΧΙ στην εκχώρηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας...

Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτούς... Με δυσκολίες και με στερήσεις... Όμως μπορεί να υπάρχει φως στο "βάθος του τούνελ".

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ... Είναι εύκολο;

Ας διαβάσουμε ορισμένα αποσπάσματα από το λόγο στον Άρη Βελουχιώτη, τον ιστορικό "Λόγο της Λαμίας":

"Έτσι ήλθαν οι Γερμανοί στον τόπο μας και μας σκλαβώσανε. Μα για μας, για το λαό μας, καμιά κηλίδα δε θα μπορούσε να προσαφθεί, ότι εγκαταλείψαμε τα εδάφη μας. Αυτή θα κολλούσε, όταν δεν ξεσηκωνόμαστε.
Τι μπορούσαμε να περιμένουμε απ' αυτούς που φορούσαν τα κλακ και τα μπακαλιαράκια; Τι μπορούσαν να μας πούνε αυτοί; Το μόνο που βρίσκανε να μας λένε ήτανε:
Ησυχία, παιδιά, και τάξη. Κάναμε κυβέρνηση, ησυχάστε. Αυτό όμως θέλανε κι οι Γερμανοί. Μα τα λόγια αυτά τα εκστομίζανε οι άνθρωποι εκείνοι που δεν έχουν το δικαίωμα να ονομάζονται Έλληνες.
Κι όμως, δε θα συμβιβάζονταν με τη λογική και τη ράτσα μας, αν δε βγαίναν πάλι τα στοιχεία αυτά που θα κρατούσανε ψηλά την τιμή του έθνους μας, μέσα από το λαό μας. "


 "Θυμάμαι όταν το χειμώνα του 1941 ήλθα εδώ σαν «μαυραγορίτης» για να βάλω μπροστά τη δουλειά. Σας γνώριζα όλους, μα κανείς από σας δεν ήξερε τι επεδίωκα εγώ. Τότε μαζί με το Γ. Φράγκο και Γ. Γιαταγάνα βγάλαμε το πρώτο διάγγελμα του ΕΑΜ. Πολλοί νομίζανε τότες, ότι αυτό ήτανε μόνο ντόρος και τίποτα άλλο.
Όταν λέγαμε ότι σε λίγο θα σφυρίζει το μάλιγχερ και θα κροταλίζει ξερά το πολυβόλο στις βουνοκορφές και τα φαράγγια μας κι οι Γερμανοί και Ιταλοί θα φεύγουν ντροπιασμένοι, ίσως πολλοί να λέγανε πως αυτά δεν ήτανε παρά ηχηρές φράσεις.
Μα ύστερα από 2 1/2 μήνες άρχισε πραγματικά να λαλεί το ντουφέκι. Και τι δεν είπανε τότε! Όπως και στα 1821 όλη η αντίδραση συνωμότησε εναντίον μας και στην αρχή δεν έλεγε τίποτα για το αντάρτικο, κάνοντας το ίδιο πού κάνει και η στρουθοκάμηλος, όταν κρύβει το κεφάλι της, ενώ όλο της το σώμα φαίνεται. Έτσι κι αυτοί, νομίζανε, ότι αν δε λέγανε τίποτα για το αντάρτικο και το αγνοούσαν, δε θα ξαναβροντούσε το καριοφίλι. Μα μπορούσε να σταματήσει αυτό; Κάθε μέρα κοκκίνιζαν τα βουνά και τα φαράγγια από το αίμα.
Κι όταν είδαν ότι το αντάρτικο μεγάλωνε, παρά τη σιωπή τους, τότε κι αυτοί άλλαξαν τρόπο για να μας πολεμήσουν. Μας ονόμασαν πλιατσικολόγους, κατσικοκλέφτες, ληστοσυμμορίτες κλπ. Ακόμα βρέθηκαν άνθρωποι να μας αποκηρύξουν με την υπογραφή τους γιατί σκοτώσαμε τον προδότη και εκβιαστή Μαραθέα. Αυτοί οι κύριοι ήτανε κυριολεκτικά ηλίθιοι.
Δεν ξέρανε ούτε το ατομικό τους συμφέρον. Νόμισαν, πως αν μας αποκήρυσσαν θα σταματούσε κι ο αγώνας μας κι ότι δεν θα είμαστε κάποτε ικανοί να τους σφίξουμε το λαιμό και να τους πνίξουμε.
Ας είναι. Τέτοιοι ηλίθιοι ήτανε και τέτοιες ηλιθιότητες λέγανε. Ας κάνουν τώρα τα ψηλά τους καπέλα κλωσοφωλιές...."

Διαβάστε ολόκληρο το λόγο του Άρη Βελουχιώτη  ΕΔΩ.

Μια συνάντηση με ενδιαφέρον..."Να απαντήσουμε στην κρίση με πράσινες λύσεις"

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ

ΟΧΙ στο πραξικόπημα των αγορών - Η εξουσία στους λαούς

Από τον πύργο του Άιφελ καλημέρα σας 

Ecology And The Pathology Of Capitalism/ Η Οικολογία και η Παθολογία του καπιταλισμού

Ενώ έχουμε σκόρπια κινήματα για διάφορα θέματα που έχουν σχέση με την προστασία του φυσικού και του δομημένου περιβάλλοντος όπως π.χ. προστασία των ορεινών όγκων και των υδάτων, των ελεύθερων χώρων στις πόλεις, την ενέργεια, τη διαχείριση των απορριμμάτων, την πολιτιστική και αρχιτεκτονική κληρονομιά -  ακόμα σύγχρονα κινήματα και για τους αγρούς στην πόλη, δίκτυα αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης, κοινότητες ανταλλακτικού εμπορίου - αλληλοβοήθειας - αυτάρκειας - άμεσης δημοκρατίας, πρωτοβουλίες για τα δικαιώματα των πεζών - ποδηλατών - επιβατών κ.λπ. απουσιάζει μια ολοκληρωμένη κριτική του καπιταλιστικού συστήματος από Οικολογική άποψη.

Δεν έχουμε δηλαδή μια σοβαρή παρουσία της αντικαπιταλιστικής οικολογίας  είτε ως αυτόνομη κίνηση είτε ως υιοθέτηση της θεωρίας και της πρακτικής από τα κόμματα της αριστεράς.
Δεν έχουμε συγκεκριμένη πρόταση... μια επισήμανση κάνουμε.
Το Οικοσοσιαλιστικό Μανιφέστο [ ΕΔΩ ΕΔΩ ΕΔΩ] αν και προώθησε την ιδέα της αντικαπιταλιστικής οικολογίας στην αριστερά (εκτός από το ΚΚΕ) τη διετία 2007-2008 δεν κατάφερε να την επηρεάσει σοβαρά
Περιμένουμε... Υπάρχει πολιτικό αλλά και ιδεολογικό "κενό". Όμως υπάρχουν άνθρωποι στα κινήματα που περιγράψαμε, που όχι μόνο αμφισβητούν τις καπιταλιστικές αξίες,  που τις αντιμάχονται χωρίς όμως να υπάρχει το ιδεολογικό πολιτικό υπόβαθρο της Πολιτικής Αντικαπιταλιστικής Οικολογίας.

Αυτά τα ολίγα με αφορμή το άρθρο που διαβάσαμε με τίτλο "Ecology And The Pathology Of Capitalism/ Η Οικολογία και η Παθολογία του καπιταλισμού", διαβάστε το ΕΔΩ.

Τρίτη - 17 Ιανουαρίου: ΑΠΕΡΓΙΑ

Συμμετέχουμε με τους φίλους μας, με τις οργανώσεις και με τα σχήματα που κάνουμε κέφι...

Διαβάστε ΕΔΩ την ανακοίνωση του ΕΚΑ

Δημήτρης Λάμπος: ΕΝΑΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ - ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΓΕΝΙΕΤΑΙ

Στις 6/12/2011 πραγματοποιήθηκε συνάντηση  στο Αμβούργο της Γερμανίας από το Journal Social History Online και το Rosa Luxemburg Foundation, με θέμα: "Ελλάδα: Κρίση, Διαδηλώσεις, Προοπτικές" στην οποία  πήραν μέρος οι  Karl Heinz Roth, Θόδωρος Παρασκευόπουλος, Δημήτρης Λάμπος και Γρηγόρης Κριτίδης.

Πατήστε ΕΔΩ για να διαβάσετε την εισήγηση του Δημήτρη Λάμπου [οικονομολόγος, (ΒΑ και MSc in International Economics)]

ΜΙΚΑΕΛ ΛΕΒΙ/Μichael Löwy : Η αριστερά που γεννιέται δεν είναι πλέον δέσμια του παρελθόντος της

(Διαβάστε ΕΔΩ στα Γαλλικά)

Η συνέντευξη του Λεβί στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ ΕΔΩ

Δείτε τον Λεβί να μιλάει για τον Πουλατζά ΕΔΩ

Ο Μικαέλ Λεβί έχει επεξεργαστεί το 1ο Μανιφέστο για τον ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ το οποίο και υιοθετούμε στο blog. Διαβάστε το ΕΔΩ 

Διαβάστε ΕΔΩ την παρουσίαση ενός εντύπου με άθρθα για τον ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ. 

Γιάννης Τόλιος: "Διατροφική κρίση: κοινωνία, βιοποικιλότητα, περιβάλλον"

[...Μια εναλλακτική αγροτική πολιτική συνεπάγεται την προώθηση ενός νέου παραγωγικού μοντέλου, συμβατού με την υγιεινή διατροφή και την προστασία του περιβάλλοντος, καθώς και την καταπολέμηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και των κλιματικών αλλαγών, σοβαρές ευθύνες έχει το αγροχημικό μοντέλο της συμβατικής γεωργίας (χημική ρύπανση, αποψίλωση, υπεράντληση υπόγειων υδάτων, κ.ά.), το οποίο απαιτείται να αλλάξει, ακριβώς επειδή είναι σε βάρος τόσο των αγροτών, όσο και των λαών και της βιοποικιλότητας του πλανήτη.

Αφετηριακό ζήτημα στην προώθηση του μοντέλου της «βιώσιμης εναλλακτικής αγροτικής ανάπτυξης», είναι η απόρριψη της αντίληψης ότι η «αγορά» αποτελεί το βασικό μηχανισμό ρύθμισης των αγροτικών σχέσεων. Η ζωή όλο και πιο επιτακτικά προβάλλει την αναγκαιότητα ρύθμισης των αγορών με όρους κοινωνίας και περιβάλλοντος «επ’ ωφελεία» των μικρομεσαίων αγροτών, των καταναλωτών, της βιοποικιλότητας και του περιβάλλοντος. Οι κυριότεροι άξονες και τομεακές δράσεις στην προώθηση της συγκεκριμένης στρατηγικής, συνοψίζονται στην: Επεξεργασία Εθνικού σχεδίου βιώσιμης αγροτικής ανάπτυξης. Αναδιοργάνωση και δημοκρατική λειτουργία των φορέων άσκησης αγροτικής πολιτικής. Αναδιάρθρωση καλλιεργειών και αύξηση γεωργικής απασχόλησης. Έλεγχος τιμών, μείωση κόστους, στήριξη αγροτικού εισοδήματος και προστασία καταναλωτή. Ασφάλεια και ποιοτικός έλεγχος τροφίμων και ανάδειξη πλεονεκτημάτων «μεσογειακής διατροφής». Προστασία Σπόρων και βιοποικιλότητας. Βιώσιμο πρόγραμμα ανάπτυξης της Κτηνοτροφίας. Προστασία της παράκτιας αλιείας. Δασοπροστασία και ορθολογική διαχείριση υδατικών πόρων. Αγροτουρισμός και πολιτιστικές παραδόσεις. Εξυγίανση και ανάπτυξη των συνεταιρισμών. Οριζόντια μέτρα στήριξης των μικρομεσαίων αγροτών, κ.ά.

Η προώθηση της εναλλακτικής στρατηγικής «βιώσιμης αγροτικής ανάπτυξης» και ειδικότερων μέτρων πολιτικής, κάθετου και οριζόντιου χαρακτήρα, προϋποθέτει την ανάπτυξη ενός ριζοσπαστικού και ενωτικού αγροτικού κινήματος, αντίστασης στις ασκούμενες πολιτικές με στόχο την άμεση βελτίωση της θέσης των μικρομεσαίων αγροτών. Με την ανάπτυξη των αγώνων, δημιουργούνται παράλληλα οι πολιτικές προϋποθέσεις εφαρμογής του συνολικού εναλλακτικού σχεδίου βιώσιμης ανάπτυξης και «αυτοδυναμίας τροφίμων» και διασφάλισης των μακροπρόθεσμων όρων επιβίωσης των αγροτών. Η δημιουργία προϋποθέσεων μιας «εφ’ όλης της ύλης» αμφισβήτησης και υπέρβασης της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, δεν αφορά μόνο τους αγρότες, αλλά ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις, ιδιαίτερα την εργατική τάξη, τη ριζοσπαστική νεολαία, την προοδευτική διανόηση, μεσαία στρώματα των πόλεων και άλλες λαϊκές δυνάμεις.

Η έκφραση αυτών των δυνάμεων μέσα από τα «πολύχρωμα» κοινωνικά κινήματα, θα διαμορφώσει το μεγάλο «μπλοκ» των κοινωνικών δυνάμεων που εμπνέονται πολιτικά από τις ιδέες και τα οράματα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ιδέες και οράματα, που έχουν στόχο τη δημιουργία μιας ανώτερης κοινωνίας, της σοσιαλιστικής, όπου οι άνθρωποι θα είναι πάνω από τα κέρδη, χωρίς σχέσεις εκμετάλλευσης και καταπίεσης, μιας κοινωνίας με δημοκρατία και ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη, ισότιμη μεταχείριση και δυνατότητα ολόπλευρης ανάπτυξης της προσωπικότητας κάθε πολίτη. Μιας κοινωνίας όπου τη διεύθυνση των κοινωνικών υποθέσεων, θα έχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και οι πραγματικοί δημιουργοί του υλικού και πνευματικού πλούτου της κοινωνίας.

Αυτό το ιστορικό φορτίο ιδεών και αγώνων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, σε συνθήκες κλιματικών αλλαγών και διατάραξης της οικολογικής ισορροπίας, προσδίδει στο σοσιαλιστικό όραμα μια νέα διάσταση, την «οικοσοσιαλιστική», άρρηκτα δεμένη με την εναλλακτική στρατηγική της «αυτοδυναμίας τροφίμων». Η «οικοσοσιαλιστική λύση», δεν αποτελεί έναν ακόμα νεολογισμό, έναν ακόμα όρο στο λεξικό της πολιτικής επιστήμης, αλλά συμπυκνώνει τις ανάγκες υπέρβασης του νεοφιλελεύθερου μοντέλου διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, με όρους «ανθρωπίνων αναγκών», «κοινωνικής δικαιοσύνης», «κοινωνικής απελευθέρωσης» και «οικολογικής ισορροπίας». Στόχος του οικοσοσιαλιστικού εγχειρήματος, είναι μια νέα κοινωνία βασισμένη στον οικολογικό ορθολογισμό, στο δημοκρατικό έλεγχο, στην κοινωνική ισότητα και πρωτοκαθεδρία της αξίας χρήσης επί της ανταλλακτικής αξίας. Αυτοί οι στόχοι απαιτούν δημοκρατικό σχεδιασμό που θα κάνει την κοινωνία ικανή να ορίσει επενδυτικούς και παραγωγικούς στόχους, όσο και νέα τεχνολογική δομή στις παραγωγικές δυνάμεις της ανθρωπότητας. Η κοινοκτημοσύνη των παραγωγικών μέσων, αντικαθιστά την καπιταλιστική ιδιοκτησία, ενώ η διατήρηση και αποκατάσταση των οικοσυστημάτων, θα είναι θεμελιώδες τμήμα όλης της ανθρώπινης δραστηριότητας. Στόχος πάντα η υπέρβαση των κυρίαρχων σχέσεων του συστήματος και επικέντρωση της ανθρώπινης δραστηριότητας στην ικανοποίηση των «κοινωνικών αναγκών» με εξασφάλιση ταυτόχρονα της οικολογικής ισορροπίας.]
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ.


Ο Γιάννης Τόλιος είναι διδάκτωρ οικονομικών επιστημών και στέλεχος της ΒΙΟΖΩ. Έχει γράψει μεταξύ των δεκάδων άρθρων του και τα βιβλία "Κρίση, απεχθές χρέος και αθέτηση πληρωμών - Το  ελληνικό δίλημμα" (ΕΔΩ) - "Περιβάλλον και Αγροτική Πολιτική σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης" (ΕΔΩ)
Όσοι μιλάνε γερμανικά μπορούν να διαβάσουν μια συνέντευξη του Γιάννη Τόλιου για το χρέος ΕΔΩ.